Hi, ik moet even mijn verhaal kwijt. Toen ik een tijdje terug een vriendin vertelde dat ik ging stoppen met de pil om zwanger te worden zei ze een paar dagen later opeens dat ze dat ook ging doen. In de eerste instantie vond ik het wat gek maar bij nader inzien vond ik het toch erg leuk, zouden we samen zwanger zijn dan zouden we ook samen kunnen genieten en dingen kunnen delen. Nu ben ik dus zwanger en zei nog niet. Ik merk dus dat ze dat vervelend vindt, wat ik aan de ene kant wel snap maar nu wil ik er dus niet zo veel over zeggen tegen haar omdat ik haar reactie niet kan pijlen. Als ik het er wel over heb zegt ze vaak dingen die nergens op slaan, maar zijn wel dingen die me kwetsen. Hoe ga ik hier mee om?
Ik zou het haar vertellen wat jou gevoel zegt. Uiteraard wel voorzichtig brengen maar wel onder woorden brengen wat je voelt. Kan natuurlijk wezen dat zij zich nergens van bewust is en dit moet niet tussen jullie vriendschap in gaan staan. Is dat wel het geval dan moet je echt voor jezelf de conclusie eruit halen of dat wel een vriendschap waard is. Succes!
Mee eens, en sowieso kijk ook naar jezelf want mijn zusje dacht ook altijd dat ik jaloers was op haar zwangerschappen maar dat is nooit zo geweest. Misschien vat jij dingen ook wel verkeerd op doordat je er extra op let. Ik zou doen wat mamma86 zegt.
Als je goede vriendinnen bent mag je natuurlijk zeggen dat het je dwars zit, is aan haar hoe ze dat oppakt Zal miss wel jaloezie zijn en jaloezie is opzich niet verkeerd maar ligt eraan in welke mate natuurlijk. Als ze naar jou rare opmerkingen gaat maken omdat het bij jou wel is gelukt en bij haar niet, kan jij daar niet de dupe van zijn. Jij kan daar niks aan doen en zij moet het niet bij een ander leggen maar het bij zichzelf houden. Ik zou idd met haar gaan praten hoe zij je laat voelen en als er alleen maar onbegrip is en blijft doorgaan zou ik heel goed gaan afwegen of deze vriendschap je nog wel waard is Sterkte
Het enige wat ik als advies kan geven is, maak het bespreekbaar met haar. Ik bedoel je wilt niet dat je vriendschap hier onder gaat lijden. Je moet dit geweldige nieuws en alle echo's met haar bespreken. Je wil niet bang zijn om dingen tegen haar te zeggen. Ik bedoel ik snap dat ze ook zwanger wil zijn. Maar de kans was er altijd dat 1 van jullie 2 eerder zwanger zou zijn. Ze kan gewoon wel blij voor je zijn, ze kan het jammer vinden dat ze nog niet zwanger is. Maar zo is het nou eenmaal. Gewoon even bespreekbaar maken met haar meid.
Wat irritant zeg... hier iets anders mbt vriendin; ik vertelde dat ik zwanger was, zij helemaal enthousiast(ze is zelf single maar gek op kinderen). Ze zag het helemaal zitten dat ze "tante" werd. Nou, dan verwacht je toch ook een beetje intresse in je zwangerschap. Helemaal niks hoor! nooit eens vragen hoe het met de echo's was, hoe ik me voel(de) enz. Ja, alleen als ik haar sprak(1x per maand). Ik houd de boot nu een beetje af, laat haar niet te dichtbij komen, ik vertel hoe het gaat als ze het vraagt, maar meer niet. Ook moet ze niet denken dat zij de 1e is die ik bel als ie geboren is hoor. Ze komt volgende week op de thee, en is natuurlijk nieuwsgierig naar kamertje, nou, sorry, hoeft ze niet te zien zolang kleine er nog niet is. Wat dat betreft ben ik heel hard hoor, had ze maar wat meer intresse moeten tonen. Tis al anderhalf jaar zo dat ze mij aan het lijntje houd, dan is er dit en dan is er dat, maar ondertussen heeft ze wel tijd om met 1 of andere vage vriendengroep contact te houden. Zelfs als ze nota bene bij mij op de bank zit zit ze nog te whatsappen met die lui...BAH
Ik heb op het moment hetzelfde met een vriendin van mij We bleken zo'n beetje tegelijk voor een kindje te willen gaan (klinkt stom maar jullie weten vast wat ik bedoel) Zij was eerder zwanger als ik, en ik was oprecht blij voor haar. Vroeg ook vanalles, hoe ze zich voelde enz. Niet lang daarna bleek ik ook zwanger alleen eindigde dat in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap Ik kreeg nog een rot opmerking en niet veel later ging het jammer genoeg bij haa rook mis. Zij gingen er direct de volgende maand weer voor, wij moesten nog even wachten op 'groen licht' van de gynaecoloog. Toen we dat kregen bleek ik 3 maanden later weer zwanger, zoals je aan mijn banner kan zien gaat dat nog steeds goed. Zij is, jammer genoeg, nog steeds niet zwanger. En vraagt ook totaal niet hoe het gaat, of hoe ik me voel, hoe de echo was, of wat dan ook Inmiddels ben ik er via via achter dat ze écht jaloers is, en dat heb ik met haar besproken. Ze is ontzettend bezig met zwanger worden en vind mijn groeiende buik heel confronterend. Ze vind het pijnlijk om te horen hoe het gaat omdat ze zelf ook zo graag wil aan de ene kant kan ik dat goed begrijpen, ik heb ook ooit zo gezeten. Maar aan de andere kant... Een beetje interesse zou ook wel leuk zijn. Komt vast wel goed.. ooit