idd wat smoekie zegt, dat de meiden dan meer begeleiding krijgen vind ik een goede zaak. Hier in Groningen had je dan toevallig net toen ik zwanger van de eerste was de eerste jonge moeder groep van het Alfa College, daar kon je ervaringen uitwisselen, en de dingen nog eens goed overdenken en vooral stimuleerden zij je om door te gaan met je school. Jammer genoeg zijn er nog lang niet genoeg van zulke steunpunten in Nederland. Jong moeder worden is echt niet zo uitzichtloos als het lijkt, wat mij vooral stoort is dat negativiteit in wat voor vorm dan ook natuurlijk veel meer opvalt dan in situaties dat het wel heel goed gaat, hetzelfde gebeurt met antillianen, marokkanen e.d in het nieuws, er is een meerderheid van die mensen die wel normaal leven en werken en geen onrust zaaien maar DAT zie je niet in het nieuws.
idd laura, en ik was toen echt nog niet aan huisje boompje beestje toe, sterker nog als ze mij in de week dat ik ed leerde kennen hadden gezegd dat ik binnen het half jaar samen zou wonen en ik zwanger zou zijn, had ik ze compleet voor gek versleten... maar ja het gebeurde toch...zo ineens slaat de bom in en ben je verkocht hahahaha... ik wil af en toe op vrijdag nog wel eens de riedels hebben en ff aan mijn stutten willen trekken nou dan is Ed degene die bij de kids blijft zodat ik ff kan "pierewaaien" en dan heb ik het ook wel weer voor een paar maanden gehad hoor... het beest in me is dan wel getemd maar nog niet helemaal verdwenen
De ene is er gewoon sneller aan toe dan de ander zo is de ene ook sneller volwassener dan de ander. Ik zelf heb al 5 jaar een relatie met een lieve jongen van 23 bijna 24 sommige mensen denken dan ook van wattttttt was je 15, maar voor me 15 had ik al echt veel gedaan hoor! Zowiezo het leven houd niet op als je een kind krijgt hoor er zullen een aantal dingen veranderen ja ,maar vind dat je daar ook goed overnagedacht moet hebben voor je daar aan begint.
Ranjeewha18, tuurlijk zullen veel tienermoeders wel weten dat een kind niet alleen maar is om te tutten maar de echte verantwoordelijkheid, het besef dat een kind echt 24-7 totaal afhankelijk van je is, daar hebben vele nog niet het besef van, dat gebeurd meestal pas als de kleine er eenmaal is, en vele zijn op die leeftijd nog niet "uitgestapt" of willen nog teveel andere dingen doen, die niet zo makkelijk zijn wanneer er eenmaal een kleine is.... en idd liefde is in eerste instantie het belangrijkste wat je een kind kunt geven, maar daarbuiten toch ook een stabiele basis...onderdak-voeding e.d en als je nog thuis bij je ouders woont, geen vast inkomen hebt, worden dat soort dingen toch echt anders, en daar wil ik me nog wel eens aan storen dat "kinderen"kinderen krijgen terwijl die dingen toch echt wel een van de dingen zijn die je een kind hoort kunnen te bieden als je zelf de keuze hebt....sommige hebben die keuze niet, die worden zwanger dmv een ongelukje en dan is het natuurlijk ook weer heel anders... ik vindt gewoon dat er wat meer begeleiding mag zijn wanneer vrouwen zwanger worden en ze nog redelijk jong zijn, vroeger was het heel anders, maar hadden de vrouwen ook een heel andere opvoeding dan tegenwoordig....en was het normaal als je 18 was en je al getrouwd was en 2 kinderen had....mijn moeder was 17 toen ze de 1e kreeg, mijn zuster was 16 toen ze bewust zwanger was maar de tijd is toch echt wel veranderd in vergelijking met toen....
hoihoi... Ronduit belachelijk om zoiets te verbieden.Men wil zich werkelijk overal mee bemoeien.Het is ieders eigen keuze, of je wil moeder worden op je 15e of je gaat slordig om met anticonceptie, of je wilt er nog niet aan denken.Laat ieder zijn keuze maken. Volgens mij zijn vrouwen eigenlijk zelfs geschapen om rond haar 15e zwanger te raken omdat je vanaf die leeftijd (iets eerder)ongesteld wordt! Punt Uit ! iris
tja...ik ga 1 keer in de maand op stap (nu niet ivm de zwangerschap), soms 2 keer, mijn ouders passen dan op, mijn vriendinnen zijn 32 en 30 en zij gaan ook meestal 1 keer soms 2 keer in de maand op stap, ben ik dan niet toe aan kinderen ... als iemand niet uitgestapt is vind ik echt niks te maken hebben met of ze er wel of niet aan toe zijn, ik neem ook aan dat als een niet uitgestapte meid zwanegr wordt en echt at gevoel heeft van nou ik ben er nog lang niet klaar voor kiest voor abortus....bovendien toen mijn oudste geboren was, veranderde ik in een compleet ander mens... Ik vind dat er veel ruimer gekeken moet worden, er zijn tenslotte zoveel soorten mensen, en ook dus veel verschillende moeders, k kan ook zeggen ja ik vind en moeder die niet meer uitgaat of leuke kledng voor zichzelf koopt een saaie muts, maar dat is haar keuze en zegt niks over haar kwaliteiten als moeder, net zo min als dat er vrouwen zijn die van rock houden en regelmatig een rock/bluescafe bezoeken ben je toch ook niet een slechte moeder of een moeder die er niet aan toe was, ik weet dat het vast niet zo bedoeld wordt hier, maar het komt een beetje over alsof er gesuggereerd wordt dat als je nog behoefte hebt om uit te gaan (maw wat voor jezelf doen) dat je er niet aan toe was/bent. Beetje kortzichtig vind ik. Ps. je bent niet alleen maar moeder, maar ook een vrouw, dochter etc.
verantwoordelijkheid is niet te leren met een cursus hoor. en dan denk ik dat er genoeg mensen van boven de 30 ook wel zo`n cursus mogen volgen. daarbij ik vind dat als je kiest voor een kind, dan vind ik dat je van te voren moet beseffen wat daarbij komt. ik vind dat een kind een veilige stabiele thuissituatie moet hebben. een kind heeft behoeftes, aandacht liefde, maar natuurlijk ook materiele zaken nodig. daarom vind ik dat je eerst je eigen leven op orde hebben moet, zodat je de middelen hebt om voor je kind te zorgen.
@Maisy: ik mag ook nog graag weggaan, maar niet meer zo vaak als vroeger, zal ook wel met leeftijd te maken hebben want als ik nu een keertje ff doorga ben ik de volgende dag geen mens meer en heb ik echt een dag nodig om weer bij te komen . ik bekijk het puur vanuit mijn eigen standpunt ik was toen echt nog niet aan kinderen toe puur omdat ik nog teveel wilde stappen (elk weekend, wat zeg ik weekend, ik zat van donderdag tm zondag in de kroeg) en ik vindt dat je dat niet moet doen als je kinderen hebt, tuurlijk af en toe eens lekker stappen maar ieder weekend nee dat hoort niet vindt ik maar ja dat is mijn persoonlijke mening . En tuurlijk moet er niet zo beperkt gekeken worden, iedereen is nou eenmaal anders, net wat ik al eerder zei de een is er sneller aan toe dan de ander .. Ik ben gelukkig niet zon saaie muts voel me nog steeds 20 alleen niet meer de dag nadat ik weer eens weggeweest ben Als ik degene ben geweest die suggereerde dat je geen goed moeder bent als je nog graag wilt stappen dan heb ik me of verkeerd uitgedrukt of het is verkeerd opgenomen, nogmaals ik bedoel dus puur die meiden die nog helemaal met hun hoofd bij het stappen zitten o.i.d ipv bij de kinderen .. Ik ben en voel me gelukkig niet alleen maar moeder maar vooral ook nog steeds vrouw @Noura: Verantwoordelijkheid is misschien niet te leren met een of andere cursus maar men kan er ongetwijfeld dingen van leren waar men misschien nog niet eens aan gedacht heeft??? Kijk en jij zegt het zelf al als je kiest voor een kind moet je je vantevoren beseffen wat daarbij komt kijken maar soms is dat besef er niet, en is het denk ik een mooi iets als er een of ander iets in het leven zou zijn waar aanstaande moeders hun ervaringen e.d kunnen delen om dingen van elkaar op te steken Daarom vindt ik het persoonlijk ontzettend belangrijk dat je je kind een thuis kunt bieden
hehehe smoekie, als ik nu op stap ben geweest dan voel ikme ook 50 hoor op zn minst lol, ik ga ook ZEKER niet zo laat meer weg,ben om 2 uur zeker wel uitgekeken bovendien ben ik gewoon graag bij mijn kindjes en ik was ook een echte stapper (opzn zachts gezegd) mijn ouders dachten dat het nooit goed kwam met me, ik was een extreme tiener, als je mij had gezien vlak voor ik zwanger werd van de oudste hadden je de haren overeind gestan bij de gedachte dat ik een jaar later een dochter zou hebben, maaaarrrr ik ben eigenlijk wel veranderd in een huismus whaha wie had dat ooit gedacht, het moederschap en al die emoties en gevoelens van verantwoordelijkheid en liefde voor Iris (mijn oudste) hebben mij totaaaaaal veranderd, ik besef dat dat niet voor iedereen geldt , maar wat ik wil zegen is dat er zelfs voor de beruchtste stapster nog hoop is. ps. ik moet heel eerlijk zegen *schaam* dat als ik nu zo'n jong wichtje van 15,16 zie lopen met een dikke buik en zo'n sjappie aan dr zij dat ik ook denk van oh oh oh.....
hahaha kun je nagaan als je 10 jr verder bent, en je "ook" 34 bent...dan is er geen beweging meer in te krijgen... en met mij is het ook goedgekomen, mede dankzij Ed, dat is best wel een rustig type, en ikzelf was altijd wel redelijk druk, dus mede dankzij hem ben ik toch in een wat rustiger vaarwater beland, en moet zeggen ben nu 8 jr moeder, het bevalt me nog goed, en tja soms is er de behoefte ff te gaan wieberen en dan heb ik de mazzel dat ik geen "zeur" thuis heb zitten die vindt gelukkig dat als ik weg wil, ik gewoon ff weg moet gaan.... en eerlijk is eerlijk afgelopen zaterdag was ik het "moederen" zo ff zat dat ik gewoon ff naar mijn moeder liep (woont dichtbij me) om daar ff af te koelen... want tja 2 kinderen (plus 1 grote ) gaat je niet altijd in de kouwe kleren zitten en al helemaal niet als het tijd is om weer naar school te gaan (4 sept) en wat die schaamtegevoelens betreft dat zal nog wel erger worden als je nog ouder bent.. maar ja jij hebt in diezelfde schoenen dus ongetwijfeld kun je het er wel mee eens zijn dat ze dat ooit over jou dachten...
hoi hoi, smoekie; ik ben het helemaal met je eens, hetgeen je tot nog toe allemaal hebt beschreven en ik denk dat ik begrijp hoe jij het bedoelt met stappen ed. want ik neem aan dat je ook de mentale gesteldheid bedoelt!? noura; idd verantwoordelijkheid is niet te leren maar van zo'n cursus steek je wel een hoop op, is daarbij niet alleen goed voor as moeders onder de 18 maar ook voor sommige as moeders daarboven . en ik vind ook, net als jij, dat een kind een stabiele basis nodig heeft en zich goed moet kunnen ontwikkelen. ook die stabiele basis ontbreekt nog wel eens bij as ouders boven de 18 . gr saskia
brrr bij zulke stellingen krijg ik altijd China- taferelen in gedachten van gedwongen abortussen t/m de 9 maand of doden na de geboorte... maar misschien draaf ik dan door... ik denk dat het heel goed is om begeleiding te geven. Niet omdat ik denk dat opvoeding met leeftijd te maken heeft, mishandeling en dergelijke komen in allerlei leeftijdscategorieen (leeftijd van de ouders bedoel ik) en sociale milieus voor. Maar het is heel moeilijk, heb ik in mijn omgeving gezien, om en een kindje te verzorgen en je school af te maken. Daarbij hulp krijgen lijkt mij geen slecht idee.
Interessant topic, vooral ook omdat het op mij van toepassing is. Ik ben 17 en nu 23 weken zwanger van mijn eerste kindje. Voor mij was het zeker weten geen bewuste keuze maar een zogenaamd 'ongelukje' (wat een rotwoord trouwens). Toch wist ik vrijwel direct nadat we erachter waren gekomen dat ik geen abortus wou/kon laten doen. Het leek wel de beste(makkelijkste) keuze, maar weet zeker dat het voor mij niet de juiste keuze was. Daarom vind ik dus ook dat niemand tot een abortus gedwongen mag worden. Wie heeft er nou het recht om een vrouw misschien wel met een levenslang trauma op te zadelen? Iedereen moet voor zichzelf kunnen bepalen wat zij in zo'n situatie doet, de ene vrouw is de andere niet. Voor mij staat mijn hele leven nu op zijn kop, alles is anders. Vijf maanden geleden kon ik nog rustig mijn gang gaan, en het was de bedoeling dat ik dit jaar zou beginnen aan een hbo-opleiding. Maar toen ik eenmaal wist dat ik zwanger was kwam dat sluimerende 'Moedergevoel' wat in iedere vrouw zit (ongeacht leeftijd) meteen naar boven. Ik weet dat ik mijn kindje misschien minder te bieden heb in financieel opzicht, maar op andere gebieden zal het niks tekortkomen. Jonge meisjes hoeven niet per definitie onder te doen voor vrouwen in een andere levensfase wat betreft moederschap. Er zullen zat meisjes van 17 zijn die absoluut niet klaar zijn voor een kind en de gevolgen niet kunnen overzien. Maar er zullen ook goede moeders tussen zitten. En als die niet voor hun eigen kindje mógen kiezen maar gedwongen worden tot abortus zou er iets goed mis zijn in onze zogenaamde 'vrije samenleving'. liefs esther blabla, heb me flink laten meeslepen zie ik wel weer..
je hebt gelijk, abortus is verschrikkelijk. ik heb bij een meisje meegemaakt die het mede onder dwang moest doen dat ze er nooit overheen is gekomen. ik ben zelf ook jong moeder geworden, en keur het dan ook niet af. tenminste niet bij iedereen. mensen zijn zo verschillend. wel vind ik zelf dat nu ik ouder ben, ik merk dat ik anders denk, rustiger ben. en natuurlijk ik heb mijn leven op de rails (voor zover dan) beide een baan, een huis, en als je ouder bent verdien je natuurlijk meer. en ik merk dat ik geestelijk volwassener ben geworden. verder ben ik geen voorstander van cursussen, eerder van goede begeleiding, die individueel per persoon bekijkt hoe het gaat. en dat aan de hand daarvan word opgemaakt in hoeverre er begeleiding plaats vind. op deze manier word het voor de moeder ook makkelijker om hulp te vragen als ze het moeilijk heeft. want het is best moeilijk om als jonge moeder tegen vooroordelen te moeten opboksen.
smoekie tuurlijk heeft een kind meer nodig dan alleen liefde dat wete ik ook wel. ik denk ook dat tienermoeders er goed over na hebben gedacht over hun leven met een kind en zonder een kind. klinkt lullig dat ik zeg. maar daarom kiezen ook veel tienermoeders om een abortus. omdat ze weten dat ze het niet aankunnen. of met welke andere regel ook..! en idd bij mij is het een stuk gemakkelijker. ik heb hele lieve ouders die mij strax gaan helpen. ( we gaan zelfs groter wonen :s) ik ken mijn vriend al vanaf ons 9de en hebben verkering van onze 12de. ik ken mijn mannetje door en door. school : ik deed al een opleiding spw 3 1 dag school 4 dagen werken. en dat werken is maar 4 uur perdag. de rest ken ik bij mijn kleine zitten. zonder hun had ik misschien ook een abortus gedaan :S maar ik vind neij dat het MOET om abortus te plegen als je onder de 18 bent
18 is mischien wel jong, maar sommige zijn op die leeftijd al heel volwassen. Ik vind niet dat het verboden moet worden Ik zelf vond me met 18 nog te jong maar tis ieder z'n keuze ik hoop wel dat meiden op die leeftijd er goed over na denken.