Hallo allemaal... Ik was net op visite met Xavièr bij mijn oma. Dus Xavièrs overgrootoma. Er stond een foto van mijn opa op een hoge kast. Hij is helaas overleden toen ik 3 jaar oud was, ik heb hem dan ook eigenlijk niet gekend. Ineens wees Xavièr de hele tijd met zijn vingertje in de lucht en bleef maar "oba! Oba!" roepen! Hij wees dus naar de foto. Ik pakte Xavièr op, zodat hij dichter bij de foto was, en hij bleef het maar herhalen en wijsen naar de foto. Ik pakte te foto en hield de foto van opa voor zijn gezicht en Xavièr begon te schaterlachen ! heel vreemd, alsof hij opa vaker had gezien. En ineens gaf hij uit zichzelf een kusje op de foto van opa.. Oma en ik vonden dit heel mooi, tranen in mijn ogen, maar ook heel apart.... Hoe kan hij opa nou herkennen? Hij heeft 1 levende opa maar die noemen wij geen opa, want die opa is Armeens en heeft dus een andere naam voor opa. Dus zelfs het woord kan hij niet kennen.. Iemand ook zoiets meegemaakt... sta er nog van te trillen. Liefs, Kirsten
Magali deed dat ook, toen wees ze naar de foto van mijn vader die ze nooit gekent heeft maar wij dachten dat het toeval was want ze was een soort van aan het experimenteren met woorden . Maar omdat jou zoontje het zo vaak zei betwijfel ik het of het toeval is. Liefs
WAUW! Geen ervaring, maar wat een mooie belevenis! Jou opa is vast vaak bij Xaviér op bezoek en waakt over jullie prachtige kereltje Wat een heerlijke gedachte....
ben blij dat er meer van deze dingen gebeuren, heb het namelijk ook met de foto van mijn opa gehad die al dood is sinds ik 6 was en chayenna heeft dat ook gedaan,dacht ook dat het toeval was maar nu ik dit zo lees.
hoi, toevallig gaat mijn man momenteel naar een parapsycholoog om het verlies van zijn vader van vorig jaar een beter plaatsje te kunnen geven. In het kort mijn man had er erg veel moeite mee dat zijn vader dominique nooit heeft gekend, de parapsycholoog heeft hem uitgelegd dat zijn vader dominique wel kent en omgekeerd ook en dat in dit geval dominique meer aan haar opa heeft nu hij overleden is als toen hij nog leefde! Ik geloof hier stellig in, ook jou kindje heeft iemand die over hem waakt en schijnbaar hoe klein ze ook zijn weten ze dat! Henriette
Ik heb wel eens gehoort dat jonge kindjes overleden familieleden die over hun waken kunnen zien maar ik nam het altijd maar mt een korreltje zout. Liefs
Ik zelf ben steeds meer in dit soort dingen gaan geloven zou niet weten waarom, maar heb er gewoon iets mee ik voel gewoon iets aparts heel moeilijk uit te leggen
zoontje van mijn zus herkende onze neef op de foto terwijl hij hem nooit heeft gekent en er stond ook gene foto in de omgeving. mijn zus pakte fototjes uit haar portemonee en liet hem zo de personen benoemen. Toen de foto van onze neef patrick (hij en mijn zus waren 1) te voorschijn kwam zij hij ineens patrick en mijn zus keek super verbaast want hij was toen 5 jaar dood en mijn neefje was net 2,5. ze liet hem de foto nog is zien en weer zij hij patrick haha. mijn zus heeft ook even lopen bibberen. Snachts praat hij vaak in zijn kamertje en heeft het ook regelmatig over opa die hij niet kent. ik vind het erg mooi
Tjee, kippenvel hier... Ik ben benieuwd of mijn vader over Liam waakt, hij is 10 jaar geleden overleden!
Tjsa, mijn opa, die Xavièr dus herkent, is al meer dan 17 jaar overleden! Ik blijf het maar een bijzondere ervaring vinden, maar ook erg jammer dat ik opa niet kan zien. Ik ga nu wel meer op letten of Xavièr nog meer "aanwijzingen" geeft. ja naja vaak zwaait hij naar niets en zegt "dada" (dagdag).. Misschien dat hij op die momenten ECHT iemand uitzwaait? nou ja, ik ga nu even ergens anders aandenken, want ik krijgt het heel warm en trillerig.. Maar wel fijn dat er dus meerdere zijn die zoiets hebben meegemaakt! Bedankt voor jullie reacties. Liefs Kiss
Ik denk dat je het maar moet ervaren als iets fijns het is toch heerlijk dat je opa over jouw zoontje waakt?! Liefs
Ja dat vind ik ook echt heel fijn! En dat werd wel vaker gezegt door bijvoorbeeld mijn moeder. Maar als het dan ook echt bevestigd word, dan krijg ik er toch een beetje de kriebels van... Maar wel prettige kriebels...
Giovanna heeft hetzelfde gehad met de foto van mijn vader. Mijn vader is al 14 jaar overleden. Ze ziet bij mijn moeder een piepklein pasfotootje op de schouw staan en roept opa opa. Toen ze de foto kreeg ging ze ook helemaal lachen en kusjes geven. Dit was echter nadat Giovanna heel erg ziek was geweest en 3 keer op het randje van de dood heeft gelegen. Wij denken dus dat ze hem idd gezien heeft en dat hij haar geholpen heeft. En de rest van de overledenen die wij kennen.
hier ook.. bij mijn vader staat een foto van mijn opa en me vaders vader alysia rieperop af en pkte de foto en zegt opa`opa en toen die die opa opa... vond best wel raar dat ze dat wistmaar wel erg mooi en me vader vond het ook mooi
xander heeft het bij een schilderijtje van mijn man ze broer die is met 9 maanden overleden. Dit schilderijtje hangt bij ons in de slaapkamer, en als xander hier is kijkt hij vrij snel naar het schilderijtje en begint dan meteen te glimlachen zo van he hallo jou ken ik, heel apart vindt ik dat. ik zelf geloof er heilig in dat er wat moet zijn na de dood en ik ben er ook heilig van overtuighd dat hij hier is en over xander waakt.
Ik geloof er dus ook erg in dat het mogelijk is. Wij hebben een camera gebeuren op der kamer staan omdat ik een papegaai heb die haar na doet en voordat ik aan het lopen blijf vonden wij dat wel fijn. Elke avond als ze na bed gaat zit ze echt om haar heen te kijken op der aan kleed kussen. Dan doe ik haar in bed en geef haar dikke kus en loop de kamer uit. Beneden doe ik dan de camera aan en zie dan vlekken over het beeld. Na 10 min is het weg en vlat Caitlyn in slaap als een roos. Als ze onrustig is zie ik die vlekken ook weer en na 3 min word ze weer rustig. Van beide kanten zijn mijn opa's en oma's overleden maar heb toch het idee dat ze alles mee hebben gekregen de geboorte en nu soms nog. En wat die vlekken zijn.. ja wie zou het zeggen maar ze zijn er echt als ze na bed gaat en als ze onrustig is en verder is er niets te zien.
Milan deed dat ook bij de foto van mijn vader. Me moeder, ik en me broers hebben allemaal dezelfde foto staan van me vader. Hij is in 1999 overleden en Milan is van 2007, toen ik tijd terug bij me moeder was stond hij ook ineens voor die foto "opa" te zeggen. Me moeder en ik keken elkaar aan en vroegen ons af of we het beide goed gehoord hebben. Dus ik naar die foto wijzen en vragen wie er op die foto stond .. en weer zei hij "opa". Me moeder heeft sinds een paar jaar een vriend en als ik nu bij me moeder ben en ik vraag waar opa is dan wijst hij naar de vriend van me moeder en naar de foto. Echt super
@weethetwel, dat hadden wij hier dus ook die witte spikkels die voorbij kwamen op de camera. Iedere keer als xander onrustig was en ik op de camera keek zag ik 1 of 2 witte spikkels en als hij sliep weer niet heel apart. Mensen die er niet in geloven zeggen stukjes stof, toen heb ik xander ze kamer helemaal leeg gehaald alles af gestoft gesopt en ze eertse slaapje hierna waren de spikkels erweer, heel apart he!
Ik heb een foto van mijn vader op het dressoir staan (is 2 jaar geleden overleden)en ik kijk vaak naar hem samen met mijn zoontje. Hij kijkt heel aandachtig en geconcentreerd naar hem,maar ik krijg nooit zo'n reactie als jullie beschrijvenhelaas.Misschien komt dat nog. Ben er wel van overtuigd dat mijn vader over ons waakt.