Nu zwanger raken of even wachten.

Ik zou er gewoon nu voor gaan. Ik zit nu in de laatste maand van mijn afstuderen. En bij ons heeft het 1,5 jaar geduurd voordat ik via ICSI zwanger geworden ben. Je kan proberen alles zelf te plannen maar veel dingen heb je niet in de hand.
En ondanks dat ik zwanger ben heb ik per 1 november een baan. Ben ik dus ook nog ff 3 maanden aan het werk en dan een half jaar thuis. maar het bedrijf heeft er geen problemen mee. Het loopt toch altijd weer anders dan je denkt. En kinderen komen nooit goed uit qua carriere.

Succes met je beslissing

 

Er is inderdaad voor allebei wat te zeggen echter snap ik de keuze om na je opleiding gelijk zwanger te worden niet zo... Plus daarnaast lijkt het mij echt moeilijker om een paar jaar later nog net zoveel kennis en ervaring op te bouwen dan als je gelijk na je studie was begonnen met werken.

Want wie denk je dat een werkgever eerder aanneemt? Iemand die na haar opleiding gelijk aan de slag wil of iemand die na haar opleiding er eerst voor heeft gekozen zwanger te raken, een paar jaar te zorgen voor haar kinderen en dán nog eens wat met haar theoretisch opgedane kennis te willen doen... Zeg niet dat het niet haalbaar is, ik zeg ook niet dat het één beter dan de ander is (persoonlijke keuze) maar feit blijft wel dat het moeilijker wordt om jaren na je afstuderen nog wat met je opleiding te gaan doen. Toch?

Dus vandaar: Wat is er mis met eerst een paar jaar kennis en ervaring opdoen en dán te kiezen voor een gezin?

 

Denk dat de titel van het onderwerp beter had kunnen zijn: Nu gaan voor een kindje of nog even wachten...

Nu zwanger raken komt een beetje over dat het allemaal heel makkelijk gaat. Er zijn namelijk nog best wat meiden die niet "zomaar zwanger raken".

Verder zou ik me niet druk maken over een gat in je c.v. Als je klaar bent voor het moederschap, dan ben je er klaar voor. Dat voel je zelf wel.

Succes met je beslissing!!

 

En het verschilt ook heel erg per opleiding of je daarna makkelijk aan de slag kan. Mijn mening is om proberen een baan te vinden, en ook zwanger proberen te worden. Wie weet ben je snel zwanger, maar het kan ook makkelijk nog een hele tijd duren. Maar zoals ik lees, willen jullie graag een kindje en financieel kunnen jullie het redden, en kinderen zijn toch meer een gevoelskeuze dan een verstandige keuze.

 

Ik weet niet wat voor opleiding je hebt en wat voor soort werk je wilt doen. En kan alleen zeggen hoe ik het hebt gedaan, vanuit mijn ervaring en achtergrond.

Ik vond het heerlijk om na mijn afstuderen een paar jaar lang vól voor mijn werk te kunnen gaan. Bij starters die in mijn bedrijfstak (consultancy, zakelijke dienstverlening) aan het werk willen, wordt bijvoorbeeld parttime werken niet echt okee gevonden - bij veel werkgevers is het zelfs niet bespreekbaar voor een starter. Als je je eenmaal hebt bewezen en je waarde hebt aangetoond, kan er vaak veel meer en wordt hier een stuk flexibeler mee omgegaan.

Maar ik had ook een studiegenote die tijdens haar studie 2 kindjes heeft gekregen. Zij begon wat langzamer in haar carrière (en is ook minder ver gekomen), maar was en is daar helemaal gelukkig mee. En zij is voor haar 50e weer helemaal vrij om te gaan en te staan waar ze wil, terwijl ik dan een paar pubers om me heen heb!

Kortom: hoe zie je je eigen toekomst voor je, hoe belangrijk is een carrière voor je, hoe graag wil je een gezin, hoe denk je dat te gaan combineren, hoe kijken de werkgevers waar jij graag zou willen werken daar tegen aan? En realiseer je vervolgens dat je leven zich niet voor 100% laat plannen...

 

@ kweenie: ik lees nergens in de posts van TS dat ze er een paar jaar tussenuit wil. Zoals ik het heb begrepen, zou ze graag nu zwanger worden maar is ze bang dat ze daardoor niet zo snel een baan zal vinden. Ik vind dat heel wat anders en in mijn ogen resulteert dat niet in een grote kansverlies.

Wat mijn perspectief betreft. Ik studeer in een sector waar juist relatief veel parttime banen te vinden zijn. Daarbij wil ik straks 4 dagen per week gaan werken, wat officieel voor fulltime staat. Ik zie niet in hoe mijn kansen zijn verkeken. Wellicht dat mijn carriere minder snel zal verlopen dan wanneer ik 60 uur per week had kunnen werken, maar ik geloof absoluut niet dat ik daardoor uiteindelijk niet kan komen op het punt waar ik graag zou willen komen. Dat is niet omdat ik geen hoge eisen stel, ik ben juist hartstikke ambitieus, ik geloof gewoon heel erg in mijn mogelijkheden. Er zijn ook andere manieren waarop je je kunt onderscheiden (ik doorloop mijn studie bijvoorbeeld zonder vertraging, terwijl ik tussendoor een kind heb gekregen).

@ TS: een beetje mosterd na de maaltijd gezien je al een keuze hebt gemaakt Veel succes!

 

http://www.zwangerschapspagina.nl/anticonceptie/143655-gestopt-de-pil.html

Naar mijn weten was je toch al gestopt en was je al van plan om zwanger te raken?

 

Spannend!
Ik hoop voor je dat je snel zwanger bent..
Dat twijfelen/nadenken is heel gewoon! Dat doet iedereen.
Het komt allemaal goed!

 

Succes charlotte1986! Je hebt er volgens mij goed over nagedacht en als jullie samen tot deze conclusie komen, is het voor jullie ongetwijfeld de juiste beslissing.
Ik hoop dus dat jullie niet heel lang hoeven te wachten en je gauw zwanger mag worden.

 

Het enige wat ik steeds aangeef is '
Wat is er mis met eerst 2-3 jaar werken op die manier naast je studie ook kennis en ervaring opbouwen en dan proberen een gezin te stichten?

En dat vraag ik me nog steeds af! En ja het klopt er staat nergens dat ze er een paar jaar tussenuit zal gaan maar de kans is wel zeer reëel te noemen dat ze er uiteindelijk toch een paar jaar uit zal zijn. Zwanger worden, zijn, bevallen, verlof...voor je het weet ben je minstens anderhalf jaar verder en het is voor iemand die niet zwanger is nu al moeilijk een baan te vinden...

Prima dat je na je studie gelijk zwanger wilt worden maar het is nooit slecht om je te realiseren dat dat je op zakelijk vlak toch wat tegenslagen kán geven. Als je je dat realiseert en daar geen problemen mee hebt... Go for it!

Beslissing is ondertussen al gemaakt dus Charlotte, veel succes en zeker er van genieten!

Kweenie

 

Als je het goede gevoel hebt,..gewoon doen! (Maar dat doe je al zo te lezen)
Ik had het allemaal goed voor elkaar en werd in mijn zwangerschap ontslagen met al mijn collega's. Dus je weet het nooit. Ik heb nu gewoon een baan gevonden hoor.
Veel plezier en succes!

 

ik ben nu 33.. heb tot vorig jaar gestudeerd en doe er nu nog een studie naast.. ik heb tot begin dit jaar voor een uitzendbureau gewerkt.. een goede baan maar geen toekomstperspectief.. mijn man en ik wilden toch echt graag kinderen.. maar ik hielde de boot altijd af, want tja je wilt toch een vaste baan en al iets opgebouwd hebben?

ik heb mezelf vaak de vraag gesteld hoelang wil ik wachten tot ik wat heb bereikt.. we zijn er uiteindelijk toch voor gegaan en zouden wel zien waar we uitkwamen.. we wilden immers beide niet over de 35 zijn als we aan kinderen zouden beginnen..
in januari bleek ik zwanger en had ik net gesolliciteerd, ik werd zelfs zwanger aangenomen!

toen werd dit een mk... 3 maanden later was ik weer zwanger.. weer werd dit een mk.. in augustus bleek ik weer zwanger en zoals het er nu naar uitziet gaat het goed en ben ik super blij dat we er toch voor gegaan zijn.. je hebt het echt niet in de hand.. want... tja.. mijn contract zal niet verlengt worden.. de afdeling zal moeten inkrimpen en ik ben er het laatste bijgekomen.. stel we hadden een jaar gewacht.. had ik nog geen vast werk gehad.. en buiten dat.. ik heb geleerd dat je het niet zo kunt plannen als je zelf wil.. misschien wordt je niet eens zwanger.. of gaat het alemaal niet zo makkelijk..
ik kan alleen maar zeggen, volg je gevoel.. ik ben nu hartstikke blij dat ik zwanger ben, ook al sta ik vanaf januari op straat.. maar ook hier kom je wel uit je hebt toch een studie afgerond?

succes ermee!