Beste verloskundige, Drie maanden geleden is bij mij met de termijnecho vastgesteld dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had. Ik had er geen klachten van gehad. Bij de operatie ben ik, naast mijn kindje, een eileider kwijtgeraakt. Nu ben ik weer, zeer pril, zwanger. Ik heb gebeld naar de gyn, maar kon geen afspraak maken met haar - wel met de echografiste. De afspraak staat voor als ik 6 weken en 4 dagen zwanger ben. Intussen voel ik me heel onzeker. Ik heb regelmatig wat buikpijn. Niet ernstig, maar gewoon dat ik het voel als ik ga zitten of juist ga staan. Juist omdat ik van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet méér gemerkt heb destijds, zit ik erg in de rats. Zal het nu wel goed gaan? Mijn vragen aan jullie: - is het redelijk eerder om een echo te vragen? De telefoniste gaf aan dat het vanaf zes weken is, maar ivm Hemelvaart en weekend is er drie dagen geen poli. - is het redelijk om te vragen om enkele keren bloedprikken, om de waarde van het HCG in de gaten te houden? Bij mijn bbz klopte het hartje, en de termijn ook. Mogelijk was het HCG ook goed voor de duur van de zwangerschapsduur, maar dat is niet gecontroleerd voor zover ik weet. Ik maak me gewoon zorgen, ik heb nog maar één eileider, niets gemerkt van de vorige buitenbaarmoederlijke zwangerschap, en als ik nu wéér niets merk, wéér een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb en wéér een eileider kwijt raak is het gewoon einde verhaal voor spontaan zwanger worden natuurlijk. Bedankt voor uw reactie.
Hoihoi, Ik snap je bezorgheid, maar nog eerder een echo maken heeft geen meerwaarde en maakt je juist meer onzeker. Want dan zie je misschien wel een holte maar geen vruchtje en weten we nog niet waar 'het' zit en bloedafname voor het hcg hormoon geeft niet aan of een zwangerschap in of buiten de baarmoeder zit. Dat kan alleen een echo bepalen. Ik snap echt dat je meer wilt weten, maar afwachten tot de echo is echt het enige wat je nu kan doen. De pijntjes die je voelt horen bij de groei van de baarmoeder, je banden beginnen al te werken! Imke
Bedankt voor je reactie! Ik heb inmiddels ook met de huisarts gesproken en ben er nu iets geruster op. De huisarts wil wel wekelijks bloedprikken om de HCG-waarde te bepalen, volgens haar kun je aan de stijging van die waarde normaal gesproken wel zien of een zwangerschap normaal verloopt. Bij een bbz zou het HCG minder snel stijgen, uitzonderingen daargelaten. Ik ben hoe dan ook blij met het bloedprikken, voor mijn gevoel wordt er op deze manier in elk geval iets 'gedaan' om mij gerust te stellen. Want de gynaecoloog geeft niet thuis (ik kan pas een afspraak maken ná de echo) en mijn VK van mijn beide vorige zwangerschappen is meelevend en vriendelijk, maar mag in dezen nog niets voor mij doen omdat ik officieel bij de gyn loop. Huisarts zei nog dat het zeker de langste weken van mijn leven zijn nu, en daar heeft ze wel gelijk in!