Hallo iedereen, Ik ben momenteel 33 weken zwanger van mijn derde kindje. Ik heb al van 9 weken last van mijn bekken en er is toen ook bekkeninstabiliteit vast gesteld. Nu wandel ik sinds een maand ook met krukken doordat het zoveel pijn doet. Vandaag moest ik bij de gynaecoloog zijn en hij sprak mij over mijn bekkenprobleem aan omdat hij aan mijn manier van "waggelen" zag dat het niet ging. En hij heeft mij doorgestuurd naar de fysiotherapeut want hij vreest er voor dat een vaginale bevalling gaat mogelijk zijn door mijn bekken. (Dan zou ik nadien te lang gebroken zijn) dus donderdag moet ik naar de fysiotherapeut en zij moet beslissen of ik vaginaal mag bevallen of niet. Nu mijn vragen heeft er hier al iemand ervaring mee, met keizersnede na extreme bekkeninstabiliteit. En ik ben ook 2 maal natuurlijk bevallen tussen de 37 en 38 weken wanneer zouden ze dan de eventuele keizersnede plannen? Sorry voor het lange verhaal maar ik had dit deze morgen niet verwacht en zit nu nog met zoveel vragen...
Hallo Hier ook al weken extreme bekkeninstabiliteit. Al verschijnende gynaecologen gezien vanuit de rolstoel en geslapen in het zh een paar keer met pijnstilling en iets om te kunnen slapen. Overigens nog nooit gehoord om een keizersnede te doen ivm de pijn of herstel na de tijd. Er is wel voorgesteld om een ruggenprik te nemen. Bij mijn vorige 2 kinderen heb ik dit nooit overwogen en ook nu eigenlijk niet. Maar na lang nadenken en overleg met eigen vk wat voor een nadelen zijn uiteindelijk toch besloten dat ik ruggenprik wil. Maandag kan ik mij melden en krijg ik een ballon geplaatst om te zorgen voor de eerste ontsluiting. Als dat lukt wordt ik dinsdag ochtend ingeleid. Misschien is dat voor jou ook op optie? Een keizersnede vraagt natuurlijk ook nogal wat van je lichaam, ondanks dat het een ander deel is. Het is en blijft toch een operatie met een wond.
Naar voor je dat je zoveel pijn hebt! Ik had bij mijn tweeling ook snel erg veel pijn aan mijn heupen (en andere botten). Bekkeninstabiliteit. Ik kon omdat ik overwegend thuis werk, veel rust pakken. Mijn grote uitstapjes waren het ziekenhuis, die ik aan het einde met een rolstoel deed als ik veel had moeten lopen (de ziekenhuisgang). De beslissing voor een keizersnede was bij mij al eerder gevallen omdat mijn tweeling in dubbele stuit lag. Ik kan je dus niks vertellen over die beslissing. Wel over het herstel: dat duurde erg lang. Ik ben na twee weken voor het eerst een stukje gaan wandelen van pakweg twee km. Twee baby's tillen (zij waren beide bij geboorte bijna 3,5 kg, totaal bijna 7) kon ik na 4 dagen. Ik ben ongeveer een half jaar ingehaald door bejaarden met looprek bij het lopen. Daarna ging het snel wat beter. Uiteindelijk is het goed gekomen. Na 4,5 jaar heb ik voor het eerst een halve marathon gerend in mooie tijd .
Hier ook ingeleid ivm bi. Ik liep niet meer. Ik zou zelf niet voor een keizersnede kiezen. Nu zeker niet , omdat ik na de bevalling snel herstelde ( dus hopelijk nu weer) helaas nu wel veel eerder last. Belangrijk bij bevallen is ,dat ze met hun handen van je benen af moeten blijven Dus dat ze niet trekken of duwen aan je
Ik zou niet voor de ks kiezen. Ik heb vorige keer een spoedks gehad en de bi was over na mn bevalling dus ik had "alleen" de ks om van te herstellen. Als je wel klachten nog hebt erna aan je bekken lijkt t me superheftig. Ik ga t nu ook gewoon vaginaal proberen want een ks liever niet als het niet echt moet. Sterkte!!
Ja ik zou zelf ook nooit kiezen voor de optie keizersnede maar de gynaecoloog wil geen vaginale bevalling doen als ik donderdag wordt "afgekeurd"... Daarmee dat ik zo verschoten was, ik voel ook wel dat mijn bekken echt niet ok zijn maar dat het zo erg was... Mijn vorige 2 bevallingen zijn heel goed verlopen maar toen had ik niet zoveel last van mijn bekken... Daarom dat ik nu een beetje info aan het zoeken ben over hoe erg dat de bekkeninstabiliteit moet zijn om afgekeurd te worden...
Mijn fysio en ook gynaecoloog gaven juist aan dat een vaginale bevalling echt de voorkeur heeft. Op een Baarkruk of in bed waarbij niemand je benen stevig beet pakt. Bij een is heb je een flinke buikwond en kan je slecht je buikspieren gebruiken. Ik heb bij de eerste na 25 uur een ks gehad. Zo veel pijn gehad de dagen erna. Ik kon amper zelf in een andere houding gaan liggen. Ook de weken er na heeft het me flink beperkt. Ik zou als ik keus had echt voor een vaginale bevalling gaan.
Ik liep toen ook al met krukken , en vanaf 32 wk liep ik niet meer, maar zelfs eerder inleiden was nog een discussiepunt, een keizersnede is hier nooit besproken.. Nu loop ik ook al met krukken. Inleiden is nu wel een optie maar ks is nu ook niet als optie benoemd Ben wel benieuwd of er echt info over te vinden is
Hier 1,5 jaar na de bevalling nog steeds b.i. zowel de bekkenfysiotherapeut als de bekkengynaecoloog geven aan dat dit geen reden is om een ks te doen de volgende x helaas
Donderdag moet ik bij de fysiotherapeut zijn en weet ik meer wat het gaat zijn... Ik ben wel van België dus misschien daarmee dat het hier wel gedaan wordt en in Nederland niet, want ik moest vandaag bij de vroedvrouwen in het ziekenhuis zijn voor een info gesprek en meldde het daar ook dat de gynaecoloog dit gezegd had en zij zei toch ook dat dit in extreme gevallen wel gedaan wordt omdat dan het herstel nadien vlugger is voor de bekken... Nog even afwachten tot donderdag dus...