Vandaag heb ik de 20 weken echo gehad en ben er onzekerder en zenuwachtiger van teruggekomen dan ik had gedacht. De echoscopiste heeft een vergrote vochtkamer gezien in de hersenen, maar ze maakt zich er geen zorgen over. Ze zegt dat dit voorkomt en dat het kan dat de bloedvaten die het vocht afvoeren hieromheen nog niet voldoende ontwikkeld kunnen zijn. Ze zei dat het niet kan wijzen op een hersenafwijking en er ook verder geen andere markers te zien waren die wezen op een chromosoomafwijking. Maar het feit dat hij er zit maakt me doodsbenauwd en ik zie direct leeuwen en beren op de weg. Tevens zag ik bij alles wat ze invoerde qua dat onze kleine ver onder gemiddeld zat, maar nog voor ik er echt goed naar kon vragen stonden we eigenlijk weer buiten, ik nog steeds vooral in shock om het feit dat er iets 'niet normaals' in de hersenen zat. Ik moet erbij vertellen dat deze echoscopiste heel chaotisch overkwam, verstrooid. Zei van alles dat het goed was, maar niet zo dat ik dacht van: oke, ze zal het wel weten, nee juist niet, hoe langer ik eraan denk hoe meer ik begin te twijfelen! Ik werk zelf ook op verloskunde en ben deze echo's altijd anders gewend en ben ook daarom misschien super gefixeerd op alles. Ik heb sowieso volgende week weer een afspraak bij de gyn, dus dan kan ik het navragen. Maar is er iemand die momenteel dit ook al heeft meegemaakt, of deze neurotische mama-to-be wat geruster kan stellen?
Bij mijn 2e waren de hersenkamertjes (ventrikels) ook iets te groot. Dan praat je over een paar mm. Ik kreeg meerdere echo's daarna en dit bleef de rest van de zwangerschap iets te groot. Ik kreeg een gezonde jongen Als de kamertjes echt veel groter zijn dan had ze je vast doorverwezen.