Oké vandaag de moed bij elkaar geraapt en zoontje geen luier meer omgedaan, maar alleen een onderbroekje. Hij is het eerste uur droog gebleven en deed na een uur een grote plas op de wc. Hij vind de wc (met verkleiner) erg leuk, dus dat werkt in elk geval mee. Hij ging al vaker op de wc hoor, maar meer tussendoor. Maar hoe lang duurde het voor jullie peuter ook daadwerkelijk zindelijk was? Zoontje is nu 2,5. Ben nu 3 dagen vrij, dus me voorgenomen om het deze 3 dagen vol te houden en hem elk uur ongeveer op de wc te zetten. Maar is dit de juiste manier? Hij weet wel wat plassen en poepen is, maar geeft het niet echt zelf aan. Komt dit straks vanzelf of ben ik dan eigenlijk nog te vroeg? Al vind ik 2,5 op zich een mooie leeftijd. In de zomer komt er een broertje of zusje bij, dus wil hem eigenlijk voor die tijd zindelijk hebben, al weet ik dat je het niet kan af dwingen. Maar benieuwd naar jullie ervaringen en of ik een beetje op de 'goede' manier bezig ben zo.
Ik heb het op een gegeven moment gewoon losgelaten. Onderbroekje aan en wel hem eraan herinneren, maar niet hem op de wc zetten. Hij was toen ruim 3. Binnen 3 dagen was hij plaszindelijk (wel veel ongelukjes voor die tijd) en poepzindelijk duurde wat langer, 1 maand ongeveer. De middelste was in 1 dag gelijk zindelijk, nooit meer een ongelukje gehad, ze was toen 2,5. De oudste was ook gelijk zindelijk, maar wilde wel nog een hele tijd een luier om te poepen. Hij was ook 2,5.
Maar hoe vaak herinner je hem er dan aan? Elke uur of alleen als je ziet dat hij eigenlijk moet? Ik weet niet zo goed hoe lang hij het op zou kunnen houden. Hij loopt hier nu ook gewoon alleen in een onderbroekje rond, maar ben bang dat als ik het helemaal bij hem neer leg, hij dan eind van de dag nog niet heeft gezegd dat hij moet plassen, maar wel al een paar keer in z'n broek heeft geplast. Of... is dat het loslaten en moeten ze dat zelf gaan ervaren, waardoor ze het aan gaan geven? Moet ook nog even een krukje halen, zodat hij zelf de wc op kan, hij kan er nu niet zelf op/af klimmen.
Ik heb het bij mijn dochter met 2 jr. geprobeerd, ik gaf het na 3 dagen op omdat ze het niet leek te begrijpen. Met 2,5 nog eens geprobeerd, toen heb ik wel volgehouden en en ze had pas na 5 dagen het een beetje door en het duurde 2 weken voor ze echt helemaal zindelijk was. Dus heb me voorgenomen om bij mijn zoontje gewoon wat langer vol te houden. Bij dochter werkte het uiteindelijk om gewoon helemaal zonder onderbroek rond te lopen, ze leek het beter aan te voelen op die manier.
Mijn dochter was op 22 maand op 1 dag zindelijk. Maar daarvoor ging ze al wel vaker op het potje. Misschien is het ook handig om een potje in de woonkamer te zetten. Dat verkleint de afstand aanzienlijk, en misschien kan je zoontje dan makkelijker aangeven wanneer het tijd is.
Ochtend is best goed gegaan. 1x een ongelukje, maar zodra hij doorhad dat z'n onderbroek nat werd stopte hij met plassen. Toen met hem naar de wc gegaan en daar plaste hij verder. Hij vroeg wel om een luier daarna, maar die uiteraard niet gegeven. Gezegd dat hij een grote jongen is en weer gewoon z'n onderbroek aan krijgt. Net voor hij naar bed ging ook nog weer geplast. Ga vanmiddag eens proberen het bij hem neer te leggen, kijken wat er dan gebeurd. Op het potje wil hij niet, dus potje in de kamer zetten is geen optie. En ben eerlijk gezegd ook wel blij dat hij gelijk op de wc gaat, dat scheelt weer een stapje. Overigens gaat hij hier ook al ruim een half jaar met regelmaat op de wc hoor, maar wil nu echt even goed proberen door te pakken, zodat hopelijk de luiers (overdag) echt de deur uit kunnen. We gaan gewoon nog even vrolijk verder, ben niet ontevreden over vanmorgen.
Dl voelde het aankomen en gaf het aan (op peuterschool maakte ze haar luier los en ging naar de wc/pot). Toen hebben we de luier dus uitgelaten. Ze slaapt nog steeds met een luierbroekje (blijft al maanden droog, maar ze wil het perse). OT: ik zou hem regelmatig naar wc/pot sturen, je weet zelf wel hoelang hij het op kan houden.
Mn zoon plaste af en toe al op het potje toen hij 2 was. Echt zindelijk was hij toen hij net 3 was geworden...plaszindelijk. Poepzindelijk duurde een paar maanden langer. Hij vroeg dan om een luier als hij moest poepen. Ik vond dat stom en zette hem op de wc. Dan zaten we in twee uur tijd weleens 8 keer op de wc en was t huilen, drama. Toen vond ik mezelf een rare moeder en had ik zoiets van. Je krijgt een luier als je erom vraagt. Toen ook een stapeltje luiers op een makkelijk plekje neergelegd met de doekjes. Als zoon dan vroeg: mama ik wil een luier, zei ik: ga het maar pakken en dan hielp ik hem. Vaak binnen 2 minuten resultaat. Bij mooi weer even bij de buren aangeland waar we wat dronken. Mama ik moet poepen. Ga die luier maar halen dan (Kunnen zo bij elkaar achterom lopen...) Of ga je hier op de wc.... Ik ga naar de wc riep hij! Dus bij de buurvrouw op de wc... ik juichen! Buurvrouw ook enthousiast, gelijk pakje drinken en de snoeppot opgezocht en toen was mn zoon er doorheen, ging het vanzelf..... Helemaal zindelijk in de zin van ook nachtzindelijk was met 3 jaar en 2 maanden denk.
Toen mijn zoontje 3 en een paar maanden was heb ik hem een onderbroek aan gedaan. De eerste dagen dagelijks ongelukjes maar na een paar weken vrijwel helemaal zindelijk. 'S nachts heeft hij trouwens nog wel een luier om
Hier was de oudste net 3 geworden. Luier af gedaan. Na vijf dagen deed ze alles nog laten lopen, ook al zette ik haar elk uur op de wc/het potje. Toen de luier maar weer om gedaan. Na zo'n twee weken gaf ze aan haar luier of te willen en ze was gelijk zindelijk. Een ongelukje gehad die eerste week. Hier had oefenen weinig zin. Er moest bij haar een soort knop om leek het wel.