Herkennen jullie dit? Dat je van bepaalde nummers de muziek echt leuk vind, maar de tekst tegen je principes ingaat? Voorbeeld; jebroer met kind van de duivel.. als deze op de radio kwam in de auto zette ik hem af, bij feestjes loop ik naar buiten en zelfs mijn dochter zei regen de buschauffeur die hem aanhad onderweg met de klas naar zwemles “ dat ze deze niet mocht luisteren van mama “ De hele klas zong mee in de bus, maar de chauffeur moest hem van de juf uitzetten. Ook zei vond het geen geschikt nummer voor 8 jarigen na mijn dochters opmerking. Ander (recent) voorbeeld; Anne-Marie met unhealthy: prachtig nummer, mooi gezongen, maar funest voor mijn feministische inslag. Ik krijg gewoon nare kriebels van de tekst. Goed voorbeeld ook voor de meisjes van nu (niet dus) Meer mensen die dit hebben met bepaalde nummers? Dus niet omdat het niet mooi is, maar puur vanwege dat het tegen je principes ingaat?
Kind van de duivel inderdaad. En Flappie. En er nog een nummer, volgens mij van oa Famke Louise, maar weet de titel niet. Geen idee of ik de muziek leuk vind…de tekst leidt teveel af.
Als ik bedenk op welke teksten ik vroeger heb mee staan blèren heel raar! Maar nu vind ik dat ook wel met bijv drank en drugs, maar het deuntje maakt dat je toch mee gaat zingen. Ik heb het ook wel met artiesten. Niet dat bijv ali B nou hoogstaande liedjes heeft gemaakt, maar het zingt wel lekker mee, en dan denk ik nee! Dat wil ik helemaal niet!
Ja, zo herkenbaar! Het deuntje van drank en drugs vind ik dus ook leuk, dat heb ik ook met kind van de duivel hoor, wij hebben toen een alternatief nummer gedraaid (weet even niet meer hoe die heette) Dan hadden we wel de muziek, maar met een andere tekst
Ik zelf kan dan gewoon goed tekst negeren en toch genieten van de muziek. maar wat ik wel heb is dat mijn kinderen muziek leuk vinden waar ik de teksten voor hen nog echt te vindt of waar teveel in wordt gevloekt etc. Daar heb ik dan wel moeite mee.
Het is niet eens zozeer dat ik het niet zou kunnen negeren, dat is voor mij een keuze ik weiger te zingen “ dat ik een kind van de duivel ben”
Ja precies dat begrijp ik hoor. Maar voor mij zit er minder lading op zo’n tekst en leg hem dan niet bij mijzelf neer maar zie het echt als platte tekst gewoon maar een liedje. Nou is dit een slecht voorbeeld want ik vind dit sowieso helemaal geen leuk nummer en ik zing hem al helemaal niet mee
Nee ik kan dat wel negeren. Een "onzin" tekst helemaal zoals kind vd duivel. Ik zing met carnaval wel grotere onzin mee. Kan mij wel voorstellen dat als je gelovig bent deze tekst anders valt. Ik heb het eerder juist met liedjes die mij emotioneel maken dat ik ze afzet omdat ik op dat moment die emotie niet wil toelaten.
Ik heb ook meer last van liedjes die me emotioneel maken. Regelmatig als ik in de supermarkt loop dat ze dan ineens een nummer draaien wat mijn moeder vroeger thuis vaak zong. Van die nummers uit de jaren zestig die ik echt jaaren niet meer gehoord heb. Laatst had ik het nog met “The sun ain’t gonna shine anymore” van The Walker Brothers. Zo’n somber nummer en ik word daar zo verdrietig van. Dat overvalt me dan zo ineens, dan moet ik huilen en wil ik de winkel uit rennen het liefst.
Oh ja, ook herkenbaar. Ik heb een usb stick in de auto en ik had mijn oudste een waslijst aan muziek gegeven met de vraag of hij dat erop wilde zetten voor mij. hij had ook nog wat nummers toegevoegd die hij zelf had en waarvan hij wist dat ik die leuk vond, helemaal prima. ik helemaal blij met “ mijn” muziek. had hij ook ongevraagd een nummer erop gezet die ik heb laten draaien bij de uitvaart van mijn vader. Soms komt die dus voorbij en de ene keer gaat dat beter dan de andere keer, soms druk ik hem verder, soms zing ik mee. En soms zoek ik hem speciaal op. maar die eerste keer: huilen in de auto.., ik moest hem langs de kant zetten.
Begrijpelijk hoor, ik vind het ook een vreselijk nummer. Sowieso vind ik jebroer vreselijke muziek ik ben christelijk opgevoed, doe er nu zelf niets meer mee, maar sommige teksten voel ik mij ook niet fijn bij ofzo. Ik heb dat met Sam Smith - Unholy.. niet alleen de tekst hoor, ik vind het nummer zelf ook gewoon vreselijk. Vroeger kon ik zijn nummers nog wel waarderen, maar de laatste tijd is hij een heel andere weg ingeslagen ...
Ik kan ook niet naar Flappie luisteren. En mijn ouders hadden vroeger een kerst cd en daar stond ook iets op van Beavis and Butthead,verschrikkelijk vond ik die stemmen. Die spoelde ik echt altijd door.
Ik ben dus heel slecht in teksten. Ik luister echt naar de melodie, en teksten onthou ik niet snel. Ik zet niet snel iets af dus.
Ja, liedjes van R Kelly. Niet vanwege de tekst, maar vanwege zijn daden. Zoon 1 zingt vaak I believe I can fly en daar krijg ik de kriebels van.
als ik dat liedje van Bob Marley hoor la la la song wat ik vroeger echt keihard mee zong maar als je naar de tekst luistert kan dat toch echt niet
Ik luister nooit echt naar de tekst maar meer naar de melodie. Zo zin die er uit springt bler ik dan ook wel lekker mee. Maar je moet me niet vragen waar het nummer precies over gaat, want ik heb echt geen idee. Geloof daarom ook niet dat ik ooit een nummer heb uitgezet vanwege de tekst. En mijn dochters bleren dus o.a. ook keihard mee met: Who the ** is Alice
Ik heb nooit zo’n last ervan dat ik bepaalde teksten niet vind kunnen of zo. Zwaar vloeken of te expliciete seksueel getinte teksten hoeven van mij niet zo, maar dat is meer persoonlijke smaak dan iets anders. Ik heb wel bepaalde nummers die ik lastig vind om naar te luisteren omdat ik er bepaalde emoties bij voel. Nummers die me aan iets herinneren, of waarvan de tekst me erg raakt. Maar op een hele zieke, rare manier vind ik het ergens ook juist weer heel lekker om me wat melancholisch te voelen bij muziek, zeker als ik alleen thuis ben of in de auto zit. Ik kan dan rustig huilend naar huis rijden, en me daarna juist ongelofelijk fijn voelen. Muziek is voor mij soms ook een veilige manier om te ontladen of zo.