Hoi, Mijn zoontje van ruim 16 maanden is sinds het weekend zo ontzettend driftig. Met name bij het verschonen en omkleden. Hij krijst, schopt, overstrekt zich en gooit zijn hoofd achterover. Ik krijg het gewoon bijna niet voor elkaar om zijn luier te verschonen. Vanochtend kreeg ik me toch een trap in mijn buik. Ik moest hem even op de grond zetten want wat was ik boos! Hij is verder niet ziek, er komen geen tandjes door oid. Dus ik denk niet dat hij pijn heeft. Het ene moment kan hij goed zelf spelen. Maar als we ergens naar toe moeten (of hij heeft een poepluier )en ik wil hem oppakken, overstrekt hij zich en gooit zijn hoofd achterover. En soms wil hij juist niet spelen en hangt de hele tijd aan mijn benen, trekt aan mijn shirt omdat hij de borst wil. Als ik nee zeg wordt hij woest. Wandelen in de kinderwagen, wat we toch wel meerdere keren per dag doen, vindt hij opeens verschrikkelijk. Ik moet hem echt vast snoeren want hij probeert zich los te wurmen. En natuurlijk is de hele wandeling een krijsbui. Speeltjes gooit hij op de grond. Ik snap dat hij langzamerhand een peutertje wordt, maar dit vind ik toch wel extreem. Van mijn dochter herken ik dit totaal niet, terwijl ik haar juist altijd pittiger vond dan mijn zoontje. Hij is van de een op andere dag compleet omgeslagen. Help wat is dit toch
Ik herken dit wel een beetje hoor! Geen idee wat dat is, maar denk dat het gewoon zo'n mentaal sprongetje is ofzo. Met verschonen moest ik hem soms echt in de houdgreep houden. Uiteindelijk gaf ik hem steeds iets in zijn handen zodat hij afgeleid was. Mijn zoontje zit nu ook weer in zo'n fase. Hij heeft een tijdje terug buikgriep gehad en nadien is hij soms niet te genieten. Als het niet gaat zoals hij dat in zijn hoofd heeft, is het mis. Het gaat nu gelukkig al wat beter, maar man man wat een driftkop zeg! Voorbeeld: Hij had een plakje kaas vast en die ging kapot. Hij wilde perse nieuwe kaas omdat die kaas kapot was gegaan en gooide het vervolgens op de grond. Ik rustig proberen uit te leggen dat kaas in de buik en door het kauwen ook kapot gaat, maar daar ging hij niet mee akkoord. Hysterisch! Ik verloor toen zelf op een gegeven moment mijn geduld en pakte hem stevig vast en begon tegen hem te schreeuwen..dom, want toen was het helemaal mis natuurlijk. Ik heb hem vervolgens op de gang gezet, maar hoe hij toen deed heb ik nog nooit van hem gezien en de buren moeten dat zeker weten hebben gehoord haha. Hij schreeuwde, gilde, huilde, sloeg tegen de deur etc. Geen land mee te bezeilen. Toen hij rustiger was, ben ik pas naar hem toe gegaan maar toen was het nog steeds niet helemaal goed. Dit was wel ff DE piek zeg maar, want sindsdien gaat het beter
Herkenbaar. Heb een dochter van 17 maanden. Kan van ene op andere moment hysterisch worden om niks. Loopt nog niet maar weigert de wagen. Vanmorgen wilde ze opeens een kwartier binnen in de wagen zitten en rondkijken. Schiet mij maar lek Het is een fase. Hoop ik
Bedankt allemaal! Hij loopt nog niet. Hij praat ook niet. Hij maakt alleen nog holbewoner geluiden. Misschien is het inderdaad wat frustratie wat hem dwars zit?
Wat verschonen betreft misschien kun je luierbroekjes proberen, dan kun je staand verschonen. Mijn zoontje wil vaak ook niet liggen en dan wordt het een hele worsteling! Bij discussies over kapotte plakjes kaas enzo is het gewoon volhouden.. Mijn zoontje had bedacht sinds hij 'gewoon' op de triptrap zit dat hij geen slabje meer om hoefde bij het eten. Prima, maar niet met een beschuit met hagelslag. Boos werd hij dan! Geen slabje? Prima, geen beschuit. Dan liep hij weer boos weg om vervolgens na een minuut weer te komen. Wil je eten? Ja! Oke, slabje om. Nee! En weer boos weg en dat hield hij zo een tijd vol. Maar ik ook en uiteindelijk had hij door dat als hij die beschuit wilde eten, dat de slab om moest. En nu blijft hij met sommige dingen even mokken maar geeft meestal toch snel toe. Hij is nu overigens bijna 2,5
Luierbroekjes is wel een optie. Maar hij staat nog niet zo stevig en die dingen zijn weer een stuk duurder En wat je beschrijft qua regels, zo ging/gaat dat met mijn dochter ook. Maar mijn zoontje lijkt om alles zo ontzettend gefrustreerd te worden. Als hij in zo'n bui is hoort en ziet hij mij niet eens.
Dat met verschonen hebben wij hier ook en hij is bijna 1 jaar. Continue willen rollen, rechtop zitten, huilen etc. Ik probeer hem nu iedere keer met iets anders af te leiden 'oh kijk ik wat ik hier heb' en dan is hij meestal 2 minuten even zoet. En ja dat is soms ook de telefoon als niks anders werkt maar die luier moet wel goed zitten en het is zwaar frustrerend om zo'n ding om te doen bij een spartelend kind.
Dat klopt als een bus!! Uiteindelijk gaan ze toch wel toegeven. Bij sommige alleen eerder dan de ander 😂 Ik merk wel dat hoe ouder mijn zoontje wordt, hoe meer regels en duidelijkheid hij nodig heeft. Hij is echt grenzen aan het opzoeken. Soms mega frustrerend, maar ik moet er achteraf altijd wel om lachen. Dat heb ik ook gedaan hoor. Geen zin om continu die strijd te willen voeren en zo lag hij netjes stil. Ben wat dat aan gaat blij dat hij nu zindelijk is 😂
Rond 15 maanden schijnt er nog een grote sprong te zijn. Ik hoor vaker dat kindjes van deze leeftijd óntzettend driftig kunnen worden. Wij gebruiken op dat soort momenten ook luierbroekjes (hoeft je kindje niet voor te staan, kan gewoon liggend). In de aanbieding kopen