Ons manneke is over het algemeen een redelijk rustig kind. Maar hij krijst wat af de dag door! Als hij iets ziet wat hij wil hebben, en hij kan er niet bij. Maar bijvoorbeeld ook in de supermarkt/winkel. Vorige keer zag hij een hele doos vol ballenbak ballen, die wilde hij natuurlijk dus krijsen, net zag hij sinasappels in de supermarkt, en die wilde hij ook, ga zo maar door, en dan zet hij het dus op een krijsen, eerst wijzen, dan krijsen! Tijdens het eten etc, hetzelfde, krijsen als het te langzaam gaat, en wegduwen met krijsen als hij niet meer wil. En ook als staan niet lukt, als hij opgepakt wil worden etc, krijsen??? Het krijsen kan soms best een paar minuten aanhouden, maar soms is het zo over. Is dat karakter of...? En hoe kunnen we daar het beste mee om gaan?
Ik herken het wel! Onze zoon heeft ook van die buien. Vooral in periodes. Dan kan hij dagen- of wekenlang een paar keer per dag zo'n driftbui hebben. En dan ineens een tijd weer niet. Op de leeftijd die jouw zoon nu heeft, negeerde ik het zoveel mogelijk. Maar ik bleef wel in de buurt. Hij wilde tijdenls zo'n krijsbui absoluut niet getroost worden, maar had er daarna we behoefte aan. Nu zeg ik rustig en duidelijk dat ik schreeuwen niet leuk vind en dat hij bij me mag komen als hij klaar is met schreeuwen. En dan ga ik meestal gewoon even iets anders doen.
Ja, mijn zoontje zit nu ook in die periode... ik weet niet wat ik zie! Zo'n klein mannetje met al zo'n groot eigen willetje... hij loopt gewoon soms rood aan van woede als hij iets niet mag wat hij wel wil... Probeer het maar zoveel mogelijk te negeren. Hopenlijk is het gewoon een fase en niet zijn karakter haha want dan gaat het nog wat worden!
Heel herkenbare periode hoor! Onze baby was op haar verjaardag heel toevallig een lief schattig meisje, maar de weken ervoor en erna! Klein draakje Ging weer over, maar duurde even Als het karakter was, dan had je het waarschijnlijk nog eerder al gezien. Gezien je hem omschrijft als een in het algemeen redelijk rustig kind, denk ik dat het wel goed zit.
Hij heeft t wel al een tijdje hoor, en tijdens het eten eigenlijk altijd al. En als wij eten en hij is al klaar dan is het huis te klein, hihi. Dacht dus zelf karakter, maar mijn man en ik hebben dat als baby nooit gehad. En ik vind het idd niet passend bij zijn rustige karakter, kan regelmatig rustig op mijn schoot zitten, soms ook totaal niet hoor. En hij kan ook rustig in een boekje bladeren of met iets spelen etc. Ik hoop dat t fases zijn en dat het voort komt uit frustratie. Want hij wil zo veel wat hij nog niet kan. Eerder ging t idd vaak beter als hij iets nieuws geleerd had, nu niet. Hij heeft leren staan, maar wil meteen lopen... Wat hij nog niet kan. De tijd zal t leren! Als ie op zijn verjaardag maar blij is, maar in gezelschap is ie meestal super vrolijk.
YEP!! Mn dochter was zo'n ttamme baby, maar sinds dat ze een maand of 10 werd...pffff... zelfs de gastouder maakte er een opmerking over dat het zo'n hittepetit is geworden!! Vooral met eten. Ze is echt niet hongerig, maar als ze iets ziet, moet ze het hebben en als het haar niet snel genoeg gaat: gillen!!! Als ze uit de schommel moet, omdat haar broer ook wil: gillen, gillen, gillen. Soms doet het letterlijk pijn aan je oren. Ik heb het er op het CB nog over gehad, maar ja; ze kan nog niet praten, dus het is een uitingsvorm, ze kan niet anders. En eerlijk is eerlijk: het werkt... Nu ze probeert na te praten probeer ik het daarmee. Vanmorgen bijv wilde ze dr drinkbeker terug ( die ze steeds op de grond gooit...zucht...) en gaat ze gillen. Ik laat haar dan de beker zien en vraag: "bedoel je dit?" Of zeg "die"?? En dan "zegt" ze; dit dit.. en dan pas geef ik het aan haar in plaats van meteen te geven als ze gilt. hopelijk leert ze zo op den duur dat ze het gewoon kan aangeven op een andere, rustige manier.
Oh ja, onze zoon ook. Heerlijk natuurlijk! Maar als ik soms wel eens mopperde over de driftbuien van onze zoon, werd ik door iedereen aangekeken alsof ik helemaal gek was geworden. Logisch, want zodra er anderen bij zijn zit die engel met een blije snuit op schoot een boekje te lezen, rent hij vrolijk lachend door de kamer en kan hij zich prima vermaken met zijn speelgoed. Terwijl hij als we alleen zijn gerust een half uur of langer op de grond kan liggen krijsen. Het is nu al minder, maar toen hij de leeftijd had van jouw zoontje ging hij ook nog eens miet zijn hoofd op de hrond bonken! Het leek soms wel of hij bezeten was, ik herkende daar echt mijn eigen kind niet in! Ik heb het uiteindelik gewoon een keer gefilmd en aan een paar mensen laten zien. Die geloofden hun ogen niet. Maar nogmaals: het gaat hier nu een stuk beterr hoor! Hij kan het nog wel eens hebben. De afgelopen dagen weer een paar keer. Maar goed; we zijn net een paar weken samen thuis en op vakantie geweest, alle aandacht dus. Nu moet hij weer wennen aan het 'werkritme'. Het weer slaat om en hij heeft laatst 's nachts overgegeven, hij voelt zich dus gewoon niet echt lekker. Dan krijgt hij wel weer een paar keer zo'n bui. Maar hij kan er al veel beter mee omgaan en wordt niet meer zo vreselijk driftig. Het zal bij die van jou dus ook vast weer goedkomen. Maar ik kan me goed voorstellen dat je af en toe met je handen in het haar zit.
Mijn meisje is een echt lachebekkie, maar kan nu al de boze bokkepruik op zetten want het is een pittig dametje die donders goed weet wat ze wel en niet wil. Dit betekend overigens niet dat ze altijd maar haar zin krijgt! Komisch is het wel, een ruim 6 maanden oude baby met een mega pruillip waaraan je gewoon ziet dat ze een brulpartij gaat weggeven.
Hier ook een pittige tante! Soms moet ik erg om haar lachen als ze erg boos wordt haar hoofd wordt zo rood en slaat met dr handen maar soms vind ik het ook erg moeilijk. Momenten zoals het aankleden is het soms erge drama schreeuwen niet stil liggen.... Zelfs op evaluatie van kdv stond na 6 weken dat ze een pittige baby is hahaha wordt het een beetje minder ze is nu trouwens 6,5 maand
Hier ook zo'n driftig mannetje. Mijn oudste kreeg ook met 11 maanden al driftbuien en dat is een pittig mannetje. De jongste doet niet voor hem onder, dus dat wordt nog wat...