Was vandaag op visite bij mijn oma, en gezellig als altijd. Nu heeft ze geen rijbewijs en vroeg ze of wij haar ff weer een keer kwamen ophalen om ons huisje te zien en ff een rondje te rijden. Geen probleem natuurlijk, doen we binnenkort (moet wel mooi weer zijn natuurlijk ). Nu reden mijn man en ik terug naar huis en kregen we het over het volgende: Wij krijgen nooit eens visite, wij gaan altijd daar heen. Zowel ouders, als schoonouders, broers en zussen en opa's en oma's. Iedereen heeft een auto, komen vrij vaak langs het dorp waar wij wonen (afslag snelweg ). Enkel mijn moeder komt 1 keer per 6 weken om me te helpen met de grote schoonbeurt. Het is echt niet zo dat we ver van elkaar wonen max is 50 km en dat zijn mijn ouders. Wij zijn dus grotendeels het hele weekend kwijt om maar aan onze verplichtingen te voldoen (voor ons gevoel). En als we zoals nu 3 weken (hadden werkverplichtingen) niet bij schoonouders en man zijn opa en oma langsgaan dan krijgen we het ook nog te horen. Is dit nou echt raar of hebben jullie dit ook? (Zit er namelijk serieus over te denken om dan maar niet meer heen te gaan, zolang ze hier niet zijn geweest... 8) )
Sinds wij Isabella hebben krijgen we steeds meer bezoek. Maar mijn schoonouders eigenlijk niet zo vaak. Ik snap wat je bedoelt. Ik vond het ook altijd raar dat wij altijd maar overal naartoe vlogen Misschien moet je gewoon eens mensen gaan uitnodigen.
Wij hebben ook periodes dat wij eigenlijk altijd naar anderen gaan. Als we dat weer eens zat zijn nodigen we gewoon iedereen bij ons thuis uit, en spreken we ook echt samen af dat we voorlopig niet meer naar anderen gaan. Heel kinderachtig misschien, maar anders gaat het bij ons net als bij jullie: zijn wij altijd degene die het hele weekend op weg zijn naar alles en iedereen. Daar bedank ik voor.
Hier is het ook zo! En dan wonen wij nog 1 km van elkaar af. (schoonouders dan) Wij zijn gewoon een keer helemaal niet meer gegaan en toen was de hint wel duidelijk.
hier is het anders... wij gaan naar mijn moeder en ze komt veel hier. net zo bij mijn vader (zijn gescheiden en weer hertrouwd) mijn schoonouders daarentegen komen zelden. als ze dan bellen dat ze tygo al zo lang niet hebben gezien zeggenw e dat wij ook druk zijn en dat zij ook een auto en telefoon hebben... dat helpt dan voor een tijdje .... de oma's van mijn man zijn te oud om zelf te komen dus daar gaan we heen (maar dat vind ik niet meer als normaal) jammer dat je zelf zoveel op pad moet terwijl de deur eigenlijk altijd openstaat voor familie e.d
Wij hadden voor de kids er waren ook nooit veel bezoek maar we waren dan ook eigenlijk nooit thuis haha. Nu wel sinds de kids er zijn hebben we iedere week toch wel visite
Heb je er wel eens wat van gezegd? Tegen familie moet je dat toch kunnen vertellen, het moet van twee kanten komen. Misschien is het er zo ingeslopen door de jaren heen. Ik zou er ook wat van zeggen als ze gaan klagen dat je een keertje niet bent geweest. Het is toch geen verplichting? Wij gaan zo eens in de drie weken ofzo op familiebezoek en krijgen ongeveer gemiddeld om de twee a drie weken bezoek. We wonen allemaal niet bij elkaar in de buurt.
Oeh... Dat klinkt bekend. Dat was de reden van een heftige ruzie tussen mij en mijn ouders een paar jaar terug. Sinds vorig jaar hebben we weer contact, en heb ik dit nogmaals aangekaart. Sindsdien zijn ze ook hier geweest (mijn ouders en zussen dan) Bij oma gaan we een keer in de paar weken op bezoek.
klinkt bekent, me schoonouders komen wel regelmatig maar me moeder 1 x per half jaar ofzo, moet idere keer na haar toe. \ Mijn vader moet hier nog altijd al komen sinds april 2008. Dus tja, ik ga ook overal na toe, en ben het ook zat.
bij ons is het altijd een beetje om en om, mijn vader woont 150 km verder op en komt elke 2 weken hierheen.. en wij gaan dan ongeveer 1x in de maand daarheen.. voor de rest zie ik mijn moeder vrij weinig (geen behoefte aan) en schoonouders en schoonzus/zwager ook elke week.. als ik me verplicht ertoe voel ga ik ook niet..! en als ze hier ook nooit zouden komen, zou ik ook niet gaan!
ik zou niet stoppen met bezoeken omdat ze niet bij jullie komen, het kan een gewoonte geworden zijn waar zij zich niet van bewust zijn. (waren jullie immers ook lange tijd niet!) nodig ze gewoon eens uit, en als dat niet werkt dan leg je je verhaal uit. neem aan dat er geen probleem van gemaakt zal worden.
Wat zeggen ze dan als je ze uitnodigt om langs te komen? Ik zou het ook niet leuk vinden als mensen steeds niet langskomen maar wel verwachten dat ik steeds langskom.
wij krijgen vaak visite (soms te vaak) Sinds wij geen auto meer hebben en bewust er voor gekozen om voorlopig er geen meer te nemen weet ik precies aan wie iets heb en aan wie niet. Tuurlijk pakken wij ook weleens de fiets om naar familie en vrienden te gaan maar niet als het regent. Ik had eerder ook het verplichte gevoel maar dat is nu weg heerlijk! vervelend dat jullie altijd naar hen moeten en dat ze niet bij jullie komen, doen ze dat ook niet als je ze uitnodigd?
Wij krijgen eigenlijk elke dag wel familie op visite (voordat Milan er was wel iets minder, maar toen ook zeker 3-4 x per week). Broertjes, zusjes, ouders, schoonouders, schoonopa en -oma, iedereen komt hier supervaak langs. Wel gezellig hoor, maar 't mag van mij ook wel iets minder, een dagje even helemaal niks doen is ook wel een keer fijn.
Wij wonen in een dorp met al onze familie in een straal van 2 of 3 kilometer om ons heen. Wij gaan vaker op visite bij bijvoorbeeld ouders en schoonouders dan zij bij ons, maar ik vind het eerlijk gezegd niet zo heel erg. Mijn broer en zus hebben kinderen en vinden het ook fijner als wij bij hun langskomen, omdat dat makkelijker voor hun is. Daar erger ik me dan wel eens aan: Omdat wij (nog) geen kinderen hebben moeten wij maar constant bij hun langsgaan. Maar ik begrijp het wel....verder heb ik er neit echt problemen mee, vind het wel prima.
de ene woensdag ga ik naar mijn moeder, en de week erop komt zij op donderdag hier. verder zien we mekaar eigenlijk niet. mijn jongste ziet ze dus dan wel de hele tijd, maar mijn oudste ziet ze net een uurtje tussen de middag. mijn vader zie ik haast nooit, zijn vriendin komt uit het westen en daar zijn ze regelmatig int weekend. en door de week zijn we allemaal druk. en mijn zus zie ik ook haast niet, die moet ik af en toe es bellen van ,kom je hier of kom ik bij jou? van haar kant komt er anders helemaal niks. schoonouders wonen 2 straatjes verderop, maar als we daar niet heen gaan, zien we ze nooit. wnat ze zullen nooit es uit zichzelf komen. mijn man heeft geen grootouders meer, en die van mij gaan we zo af en toe wel heen, wnat die zijn niet meer zo mobiel, dus dat snap ik wel dat ze niet meer kunnnen komen. mijn vriendinnen komen wel regelmatig, en ik ga daarheen. maar verder is het dus ook heel erg rustig hier.
Hier komt alleen "mijn" kant van de familie op bezoek, mijn moeder, vader, broers en zussen komen regelmatig. Maar die van mijn man zien we nooit, terwijl we allemaal op een afstand van 3 km van elkaar wonen. Wij gaan altijd alleen maar daarlangs. We zijn al eens een keer 7 weken niet bij schoonouders geweest, zeggen ze leven jullie ook nog Dus toen heeft mijn man eerlijk gezegd, ja jullie komen ook nooit bij ons. Maar sindsdien is er niet veel veranderdt
Hier ook. Wij gingen dus ook altijd bij iedereen op bezoek en niemand kwam bij ons, dus daar zijn we nu mee gestopt en iedereen vraagt nu elke keer goh lang niet gezien wanneer kom je weer even langs ? Dan zeg ik altijd, jullie kunnen toch ook een keer bij on op bezoek komen. Maar dat willen ze dan ook weer niet. Enne bij mijn moeder en schoonouders ga ik nog wel op bezoek hoor Ook al komen die ook bijna noiit bij ons op bezoek.
Wij krijgen zelden bezoek van de familie. mijn ouders zijn paar maanden per jaar in nederland, die wippen dan nog wel geregeld langs. broer ook 1 keer per jaar of zo... en mijn zus is al jaren niet meer geweest ( ben nu ook gestopt met contact met haar te zoeken) wij gaan geregeld naar schoonouders, maar ze komen maar heel af en toe hier. mijn zwager woont vlakbij.. wij gaan altijd daarheen, en zij komen maar sporadisch hier. heb dan ook steeds minder behoefte om die kant op te gaan eigenlijk.
Mijn moeder zag ik regelmatig, maar word de laatste tijd ook minder! Ook al woont ze hier zo'n 10 km vandaan! Wij moeten vaker daar heen komen, dan dat ze hier heen komt en als ze al eens komt, dan doet ze snel een bak koffie en gaat ze weer. Mijn vader zie ik niet zo vaak, maar als ik daar ben dan blijf ik vaak een aantal dagen! Die woont dan ook 200 km verder op, dus het is niet zo dat je even dagelijks er heen gaat. Mijn schoonouders idemdito, ook die wonen 200 km verder op! Maar daar proberen we eens in de maand zeker heen te gaan en ook hun komen regelmatig hier. In het begin had ik niets met mijn schoonmoeder, maar de band tussen ons word steeds beter en dat bevalt me goed, aangezien het tussen mijn eigen moeder en mezelf niet zo soepel verloopt! Rest van onze familie zien we eigenlijk bijna nooit! Ook wij moeten altijd maar daar heen komen! Er is maar één tante die we regelmatig zien.