Wij hadden bij de oudste geen tuttenfee (en de jongste hebben we geen tut gegeven) maar we hebben hem samen in de prullenbak gegooid. De eerste nacht had ze erg moeite met in slapen en was ze een beetje verdrietig,de volgende dag kreeg ze een kleinigheidje. na 3 nachten taalde ze er niet meer naar.
ook wij hadden hier een echte spener. M is geboren met een hartafwijking en is zeer gehecht met zijn speen. en tutteldoekje. ik heb tot 5 keer een nieuwe voor hem gekocht nadat hij ze zelf kapot had gebeten. ikzelf had het idee dat ie niet zonder speen zou kunnen dus kocht elke keer een nieuwe. 18 maart heb ik een nieuwe speen voor hem gekocht en 23 maart had ie hem helemaal kapot gebeten, ik bood hem de speen aan toen ie op bed zou, en hij wou hem niet, sabbelde even en haalde hem weer uit zijn mond, heb hem dus zonder speen op bed gebracht, en er was niks aan de hand. en hij slaapt nu nog steeds zonder speen, geen slapeloze nachten gehad, helemaal niks. als hij nu smorgens wakker word gaat ie het puntje van zijn knuffel sabbelen, nou ja, de speen is de deur uit.
Ik had hier ook een speenverslaafd ventje... maar hij begon ze stuk te bijten.. Op het laatst had had hij s 'avonds een nieuwe en die bungelde de volgende ochtend aan een draadje... toen heb ik deze samen met hem weggegooid en vertelt dat hij kapot is en mama geen nieuwe kon kopen. Hij heeft m zelf weg moeten gooien, was wel even lastig. Na een paar dagen een beetje mopperen was hij er helemaal vanaf. En nu (we zijn al bijna een jaar verder) zegt hij nog steeds af en toe dat zijn speen kapot is... (hij ziet het nog bij zn zus)... maar hij heeft er geen last meer van.. Dus mijn advies, laat haar er zelf afscheid van nemen en geef niet meer toe. Ik heb zelf alles echt weggegooid dus het was er gewoon echt niet meer..
Ik weet helemaal wat je bedoelt! Hier zijn we gestopt dmv Soe Soe de fopspenenfee. Is een boekje wat je bij Difrax kan bestellen. Ook een week nadat ze drie werd. Het boekje duurt 10 dagen en bij de laatste dag stuur je de laatste speen op naar Soe Soe. Dan krijgt ze van Soe Soe een fopmuis toegestuurd. Tja. Ik vond het ook heel cru. Het boekje speelt heel erg in op hoe fijn het wel niet is om een speen te hebben. Eigenlijk echt op het laatst pas moet beseft ze dat ze haar laatste speen opstuurt. En eigenlijk drong het bij haar pas door toen ze de brief in de brievenbus gedaan had en ze zonder moest slapen. Ze wilde terug naar de brievenbus om hem er weer uit te halen. Ze had er spijt van. Mijn hart brak echt een beetje, het was ook echt een naaiactie... Het meisje in het boek mocht met een hele optocht naar de brievenbus. Dat zouden wij ook doen (papa, mama en broertje) Dat vond ze al niet leuk, want waar waren nou de andere mensen? En toen kreeg ze fopmuis op de deurmat, leefde hij niet echt, zoals in het boek. In het boek kon hij praten, en dit was een nepper. Ze wilde een echte. Dubbel genaaid. Uiteindelijk ging het toch heel goed. De eerste nacht huilde ze twee uurtjes. Af en toe naar haar toe gegaan en gezegd dat ze nu echt te groot is geworden voor een speen. Ze is uiteindelijk toch gaan slapen. Ook niet wakker geworden 's nachts. De volgende ochtend was ze heel trots omdat het gelukt was zonder speen te slapen. Toen vond ze zichzelf een grote meid, en grote meisjes hoefden geen speen. Totdat ze weer ging slapen, toen huilde ze misschien nog maar een kwartiertje. Weer trots toen ze wakker werd, en ze heeft er niet meer om gevraagd (nu een maandje geleden) Ze geeft wel heel lief haar broertje een speen, maar zegt dan meteen dat speentjes voor baby's zijn en dat zij hem niet meer wil. Al met al had ik dus ook verwacht dat het nooooooit zou lukken, maar onze meid verbaasde me dus echt. Ik had niet gedacht dat het zo makkelijk zou gaan. Succes!
Hier hadden we ook ruim voor zijn 3e verjaardag gezegd dat hij na zijn verjaardag echt een grote jongen was en we de speen gingen weggooien. Dus geen fee, maar echt zelf weggooien. Vanaf zijn 3e verjaardag elke dag gezegd dat hij nu heel groot was en grote jongens hebben geen speen nodig en moeten die echt weggooien. Eerste dagen zei hij nee, ook geen drama om gemaakt. Ineens (bijna een maand na zijn verjaardag) was hij er klaar voor en gooide de speen zo in de prullenbak (en ik op speurtocht naar zwervende spenen ). Samen de vuilniszak in de container gegooid, zodat hij het er niet meer uit kon vissen en toen samen naar de speelgoedwinkel om wat kleins uit te gaan zoeken. 's Avonds naar bed, spijt. Dat doet idd pijn hoor als je je kindje dan zo hoort/ziet huilen. Maar na een half uurtje sliep hij al. Dag erna korter gehuild en na een kleine week was hij er helemaal overheen en was heel trots aan iedereen aan het vertellen dat hij een echte grote jongen was Hier waren zijn voortandjes een stuk naar voren gegaan door de tut en nu zijn ze gelukkig weer recht getrokken.
Hier een meisje van 3 jaar en verslaafd aan de speen...al een hele tijd bezig afscheid te nemen en vandaag was het dan zover! Ze zijn naar de babypietjes We hebben ze in een enveloppe gedaan ...tekening erop en door de brievenbus( TNT zal blij zijn hahaha gelukkig heb ze een apart plekje voor sinterklaaspost...is mij verteld)....tot zover goed...maar toen vanavond...tranen met tuiten...krijsen/gillen etc. 21:30 sliep ze nog niet...toen op mijn schoot genomen en nogmaals uitgelegd dat ze een grote meid is en dat de babypietjes het zo hard nodig hebben...toen was het goed en ging ze slapen maar ohwww wat voelde ik me een ontaarde moeder...ben blij dat ik geen reserve meer heb want ik was denk ik overstag gegaan succes iedereen...ben erg benieuwd wanneer ze er aan gewend is ...en zij zal wachten op post van Sinterklaas hahahaha Groetjes
Onze zoon had er ook al 2 kapot gebeten, ik vond dit nogal gevaarlijk vinden. En heb tegen zoonlief gezegd dat als de laatste kapot zou zijn, we hem aan Bob de Bouwer zouden geven. Na een week was hij inderdaad kapot, pffff, ik stond op het punt een nieuwe te kopen. Maar we hebben hem bij zijn Bob de bouwer pop gelegd, en vervolgens benoemd dat de speen voor baby's is, en D. is al een grote jongen. Dat vond hij zelf ook wel Het was wel even brullen (tijdens middagslaapje) en 's avonds duurde het een uur voor hij sliep, toen nog de middag en de avond erna even mopperen, maar toen was het klaar, hij taalt er niet meer naar. Dus mijn tip: eerst voorbereiden, dan een soort 'ritueel' (opsturen oid) en dan in een keer. werkt echt het best.