TS mijn zoon was een vroege loper maar een late prater, wee gerust hoor het praten komt wel en dan ook in een snel tempo! Mijn zoon kwekt nu een hele dag door nl en toen hij ging praten zo rond zijn 2e jaar ging het in een heel snel tempo het praten, van losse woorden binnen een paar weken naar volledige zinnen dus echt het komt goed, laat andere mensen maar zeuren. trek je er niks van aan. Jou kindje is net al mijn zoon eerst lopen/rennen/springen/huppelen leren en dan het praten nog een keer
Mijn zoontje is redelijk vroeg met lopen. Hij is nu 14 maanden en loopt sinds een paar weken. Wat lastig is, is dat een vriendin van mij een zoontje heeft die 2 maanden ouder is en die staat nog niet los en loopt nog niet. Zij zegt zelf dat ze hoopt dat haar zoontje gauw gaat lopen, heel eerlijk van haar en dat is natuurlijk ook een leuke ontwikkeling, maar je kunt het niet dwingen. Ik voel me soms haast schuldig dat mijn zoon al wel loopt. Dat is natuurlijk ook belachelijk, want je kunt in die ontwikkeling nauwelijks sturen. Mijn zoontje zegt echt nog helemaal niets, hij maakt ontzettend veel geluid, maar je maakt er niks van. Kennelijk maakt hij ook hele bijzondere geluiden, ik heb regelmatig gehad dat mensen omkeken naar de buggy als we aan het wandelen waren Een iemand zei zelfs een keer: 'goh, hij is wel vocaal he?' Ik heb er hartelijk om gelachen. Mijn moeder vertelde laatst nog dat mijn broer pas met zijn eerste woordjes kwam na 2/2,5 jaar. En dat is echt helemaal goed gekomen!
Pffff ja herkenbaar hier dus,begin er nu zelf ook van te balen dat ie nog niet losloopt hoor.En dan roepen mensen dat je rust pas echt voorbij is al ie gaat lopen.Nou hij is op zijn knieen sneller dan de meeste kindjes lopen,en klimmen doed ie dus wel!
13 maanden moeten ze dan al praten? nou mijn sam (11 maanden) ook nog niet hoor Maar denk wel dat ie binnenkort los gaat lopen. Mijn dochter was langzaam met veel dingen. Kon pas zitten toen ze 10 maanden was. Maar toen ging het ineens snel, liep los met 13 maanden. Nou kijk vervolgens even in mijn dochters boekje. Met 17 maanden zei ze 5 woordjes. Nou ze is nu 31 maanden... en die lult me de oren van mijn kop af. Hele zinnen en gesprekken voer ik met dr. Val af en toe bijna stijl achterover. Kortom laat ze lekker allemaal je reet roesten. Het komt vanzelf
lieve TS, ik heb niet alle reacties gelezen maar onze zoon is net 19 maanden geweest en die zegt ook nog geen woord!! Owja wel 1 woord en dat is papa en de laatste dagen lijkt hij dat bewuster te gaan zeggen (onder aan de trap naar boven wijzen en dan papa zeggen) Maar voor de rest helemaal niks!! Hij doet wel een slang na als je hem dat vraagt (sssss doet hij dan) en hij kan ook al een beetje een aapje nadoen maar dat is dan ook het enige.... Nu snapt hij wel alles wat je zegt en is dus niet gek. Als ik zeg doe dat maar in de prullenbak dan doet hij het en als ik zeg ruim je spulletjes maar op dan doet hij dat ook.... En als je denkt dat hij niet luistert en je hebt het ergens over dan regaeert hij door dat te pakken of dat te gaan doen. Mijn schoonouders hadden laatst een zonnebrilletje voor Tycho gekocht op de wintersport. Zij zaten kofie te drinken en Tycho was lekker aan het spelen. Mn schoonouders hadden zo over dat zonnebrilletje en ineens staat hij op, doet de la open en komt met dat zonnebrilletje aan gelopen.... Heel vervelend vond ik het dat het Cb met 14maanden echt heel vreemd stond te kijken dat hij nog geen die,dit,daar,opa,oma,papa,mama of poes enz kon zeggen... Het maakte me onzeker of het allemaal wel goed ging met hem! Maar nu heb ik dat niet meer, ik weet dat hij bijdehand genoeg is en dat praten, nou dat zal wel komen.... Maar vervelend is het wel dat er steeds maar weer raar gekeken wordt als ik zeg dat hij 19maanden is en nog niks zegt... xxx Ps bij Tycho draaide alles in zn leventje om vooruit te komen! Met 5maanden kon hij beide kanten opdraaien en vrij snel daarna kon hij kruipen en met 8maanden trok meneer zich op en liep 30seconden later langs de meubels enz enz. Hij kon prima overal komen als hij bij het einde van de meubels op zn knietjes ging en bij het volgende meubel weer omhoog ging om daaraan verder te wandelen. Het echte los lopen deed hij met 15maanden. Dusja hij was-is vast ergens anders mee bezig en hij denkt mama en iedereen begrijpen toch wel wat ik bedoel!
Ik mis de dingen compleet bij nummer twee. Die zie ik ineens dingen doen dat ik denk: huh, kun jij dat 'al'? Ik ben ook veel meer relaxed, omdat ik wel weet dat het wel komt. Mijn oudste liep ook met tien maanden, maar begint nu pas echt met praten. Ik dacht ook door al het commentaar van anderen dat hij dan wel verschrikkelijk laat zou zijn met praten. Kom je op het CB met de controle van twee jaar, doet ie het prima!! Dus ik ben in de relax-modes gegaan. En hoewel ik ook met volle teugen van de eerste heb genoten, ik geniet nu nog veel meer van wat nummertje twee allemaal doet. En da's echt nog niet bijster veel. Maar gewoon precies genoeg!! En TS: terecht dat je trots bent op alles wat je kleintje doet en kan! Hou dat gevoel vooral vast!
Ik ben ook wel rilext, alles op zijn tijd, en een kind ontwikkeld zich erg in sprongen, dus joh t komt wel. Maar... mijn schoonmoeder gaat ons meisje erg vergelijken met andere kinderen in haar omgeving (zij kent het hele dorp.) Die doet dit al, en die kan dit al. Pffff elke keer weer, zo vermoeiend.... Laat gewoon lekker!
Ach, is het net altijd wat?! Onze kleine vent is nu haast 17 maanden en hij loopt nog niet los. Je moest eens weten hoeveel commentaar ik daar op krijg... Het feit dat hij al wel veel woordjes zegt en echt al relaties legt valt anderen dan weer totaal niet op. Ach, never mind! Ik vind het wel prima, alles op z'n tijd!
Ja het is nooit goed...! Ik hoor ook wel eens van die dingen. Niet heel vak trouwens. Maar daar ben ik ook snel klaar mee als iemand zegt: kan ie dat nog niet? Zo slapt mijn zoontje sinds hij 1,5 week oud is al op de buik. Zijn voetjes staan daardoor best wel ver op zij. Toen hij een paar weken oud was hebben we een fysiotherapeut voor kids gevraagd of het goed en normaal was. Dat was helemaal normaal en niets slechts aan. Tot ergens richting de 6/8 gaan de voeten nog naar binnen en buiten staan en uiteindelijk min of meer recht. Mijn zoontje ontwikkeld zich prima. Niets opvallends. Als hij met 1,5 nog niet loopt, of er problemen van ondervindt qua ontwikkeling, dan zou ik de fysio weer eens bellen. Maar ik maak me geen zorgen. Anderen soms wel: komt dat wel goed? Het staat nog steeds opzij..! Die en die zei dit en dat..... Pff erg vermoeiend. Ook kap ik dat snel af: hij ontwikkelt zich prima. Als wij twijfelen dan bellen we wel een fysio. Doen we dat nu, dan zal die hetzelfde zeggen als toen hij een paar weekjes oud was. Sommigen..!
Sil is over het algemeen met dingen 'gemiddeld' of 'iets vlotter' en daar ben ik erg blij om, want ik hoef me dus geen zorgen te maken over zijn ontwikkeling. Ik vind het wel lastig rond andere mama's van ongeveer even oude kindjes, omdat het toch al gauw een beetje wordt van 'wat kan die van jou al?'. Als ik dan iets vertel waar Sil al wat verder mee is, dan voelt dat al gauw als opscheppen... Zo waren we pas bij een vrienden met een zoontje van bijna deze leeftijd als Sil (27 mnd). Sil praat al behoorlijk goed, maar hun kindje niet zo. Als ik dan iets vertel waar ik eigenlijk vooral nog verbaasd over ben (voorbeeld: we zien een vrachtauto ergens staan. Een poosje later komen we langs diezelfde plek en is die vrachtauto er niet meer. Zegt Sil: "Vrachtauto weg! Waar issie nu?" Tja, dan ben ik wel heel erg trots dat mijn kleine jongen al zo goed zinnetjes kan maken), dan ben ik tegelijk een beetje bang dat dat heel vervelend overkomt op hen. Bewust kinderen vergelijken doe ik overigens nooit. Dat vind ik zo zinloos...
Misa: ik vind het juist knap dat hij op zn buik slaapt, dat jij dat durft Ik vind het zo eng bij mijn meisje. Misschien moet ik het toch meer loslaten. Maar bij deze dus knap van jou. Hier hebben we nu eindelijk geen fysio meer!! Mensen zagen niets geks aan haar, dus rectie op die fysio was altijd dom, waarom moet dat, wt overdreven blablabla
Tja mijn dochter is net 2 dagen 2 jaar en praat heel weinig (maar een paar woordjes)en loopt ook nog niet los (al maanden aan 1 vinger maar loslaten absoluut niet ). Als moeder begin ik het toch behoorlijk frusterend te vinden. Op haar verjaardag waren kindjes die zo'n half jaar jonger zijn dan haar en als je die ziet lopen en praten dan lijkt zij wel een half jaar jonger dan hen. Ik vind het er ook vreemd uitzien zo'n groot kind wat nog niet losloopt. Op zich heeft dit wel een oorzaak ze is 14 weken te vroeg geboren, heeft haar eerste levensjaar zo'n 16 weken in het ziekenhuis gelegen, veel operaties achter de rug en is zeer slechtziend hierdoor geworden. Het zal vast wel goedkomen, maar het duurt allemaal zo lang.
Wij zijn er zelf lekker relaxed in, onze dochter ging eerst staan, toen pas teigeren, kruipen, zitten en brabbelen. Toen ze ging staan riep "iedereen" om ons heen; ooooooh pas maar op, die loopt voor ze 1 is! Nou, mooi niet hoor! Wij vinden 't ook heemaal niet erg. Ze kletst wel flink wat, nog niet in verstaanbare woorden en wij zijn apentrots dat ze nu (13,5 maand ) soms los doet staan. Dan staat ze zo lief trots te kijken en wij staan erbij te juichen. Lekker elk kind in zn eigen tempo toch??
Tja, het was wel eens eng of spannend hoor. Maar ik legde hem wel vaker in de box of als ik boven op bed was in mijn bed of zijn bedje lekker op de buik. Of soms op mijn buik. Dan was hij heerlijk rustig en goed aan het slapen. Maar op de rug was altijd onrustig. Zo sneu voor hem en ons.. hihi! Dat ik hem snachts ineens na het zoveelste wakker-word-moment op de buik heb gelegd. We hebben allen heerlijk geslapen! Ik moet zeggen dat ik de rugligging ook erg naar en onnatuurlijk vind. Mijn zoontje spuugde veel, dus dat vond ik veel enger. Ik denk zelfs dat ik de volgende weer op de buik ga leggen. Mag ik vragen waarom jullie fysio hebben? Tja het is nooit goed.. Dus gewoon lekker je eigen gevoel volgen met alles wat je doet.
Gaan zitten... doet die van ons nog steeds niet! En van de rug naar de buik rollen na het verschonen op een verschoningsmatje.. ook niet...! Haha, gewoon lekker lui of relaxt! Kan me er niet druk om maken, dat doen anderen wel..
Haha, nee idd, ik denk ook ze leren het vanzelf wel. Ieder zijn eigen tempo! En advies van anderen --> ene oor in en andere oor uit, al lukt dat soms natuurlijk niet helemaal. Yuna heeft het KISS syndroom gehad. We liepen bij de manueel therapeut die de nekwervels terugdrukte (wel 6 keer nodig geweest) toen fysiotherapie omdat ze achterliep qua motoriek, en KA vanwege afplatting hoofdje (hing erom voor een redressiehelm of niet) En daar ws ik dan druk mee bezig terwijl mensen t maar raar vonden
Ja anderen hebben altijd een mening. Het is nooit goed! Ik merk wel dat hoe duidelijker ik ben ik dat ik achter mijn keuzes en mijn mening sta, hoe minder mensen commentaar (durven) geven..!
Ja! Dat is zeker zo. Maar soms overvalt het je zo, dat ik dan pas achteraf dacht, ooh dat had ik moeten zeggen Maja dat is dan te laat
Hier een nog kleine baby 4mnd en ik hoor nu veel: "rolt hij al om" "pakt hij al dingen" Hij pakt wel van alles beet en speelt er dan mee, maar omrollen nee nog helemaal niet. Daar heeft de kleine man nog helemaal geen interesse in en dat is toch niet erg Het is een mannetje die het allemaal wel goed vind............ Dus dat komt allemaal vanzelf wel.
hier ook 2 neefjes waar 2,5 maand tussen zit. in het begin merk je het verschil nog wel aardig, maar hoe ouder ze worden hoe meer de verschillen wegvallen. Collin was bij geboorte al niet echt baby, maar een klein ondernemend mannetje die heel actief is en overal wil zien wat er te koop is waar zijn neefje echt een baby is (geweest) en zich heel rustig uren met 1 speeltje kon vermaken. (nu ook niet meer) Je kunt ze dan ook eigenlijk niet goed met elkaar vergelijken omdat ze zo verschillen in hun "gedrag" maar het is net waar op dat moment de prioriteiten liggen wat ze willen leren, Collin is zo (hyper)beweeglijk, die denkt nu al dat ie zelfstandig kan lopen (helaas nog effe dooroefenen kind!) en praten staat wat lager op zijn lijstje denk ik. Maarja waarom zou je willen dat ze nu al vanalles kunnen? ze hebben hun hele verdere leven nog om te leren, wees blij dat je nog heerlijk van al die momenten kan genieten dat ze je zo nodig hebben. Voor je het weet zijn ze volwassen en wonen ze in hun eigen huis