hallo, onze dochter is met 29+6 geboren i.v.m. zwangerschapsvergiftiging. na spannende tijden op de nicu in zwolle, gaat het nu super met haar vandaag is ze 36 weken, 2500 gram en drinkt vaak zelf een flesje. ik vroeg mij af, hoelang het bij anderen duurde voordat de prematuurtjes naar huis mochten. weet dat ze in het ziekenhuis in goede handen is maar kan niet wachten tot we haar mee naar huis mogen nemen....
Gefeliciteerd met je dochtertje!! Fijn dat het nu zo goed gaat en dat ze al vaak zelf flesjes drinkt! Onze dochter is met precies dezelfde termijn geboren als die van jou, wat 'grappig'! Over de termijn waarmee ze naar huis mag, dat verschilt heel erg per kind... Alle flesjes moeten zelf op en er mogen 3 dagen lang geen dalingen zijn. Dan mag ze van de monitor af en daarna mogen ze vaak vrij snel naar huis. Denk dat je het beste de uitgerekende datum aan kan houden, dan is elke week eerder alleen maar mooi meegenomen! Mijn dochter mocht helaas pas met 42 weken naar huis, maar naar wat ik gelezen heb online en gehoord van de artsen is dit vrij uitzonderlijk met dit termijn. Ze heeft het erg moeilijk gehad de eerste weken en het duurde gewoon lang voordat ze alles zelf oppikte. Sinds ze thuis is gaat het gelukkig super! (ze is alweer 18 maand)
Ik weet er alles van, je voelt alsof een deel van jezelf daar in het zkh ligt (wat natuurlijk waar is). Hoe doet ze het verder, ligt ze nog aan de monitor? De voorwaarde voor thuis zijn: - 36 weken; - min 2,2kilo - alles zelf drinken; - goed op temp; - geen monitor; - niet ziek/ koorts ed Mijn kindjes kwamen met precies 36 weken thuis, zoontje woog net geen 2,2kilo, maar omdat ie het verder prima deed hebben ze het door de vingers gezien. Ik hoop voor je dat je meisje snel naar huis mag!!
ze ligt nog aan de monitor en ze heeft af en toe nog een dipje, maar eigenlijk alleen maar als ze zich inspant om te poepen zeg maar verder kan ze zich goed op temperatuur houden, ze is inmiddels uit de couveuse verhuist naar de wieg. klopt inderdaad dat het voelt alsof een deeltje van jezelf in het ziekenhuis ligt, elke keer als je weggaat breekt je hart een beetje. fijn om te horen dat het met jullie prematuur baby's goed gaat, geeft goede hoop voor de toekomst
En die hoop heb je hard nodig om je op de been te houden. Hopelijk gaat je dochter snel aansterken zodat ze volledig zonder monitor kan en lekker mee naar huis kan. Mijn ervaring is dat je dan pas gaat beseffen door wat voor achtbaan jullie zijn doorgekomen, nu word je nog een beetje geleefd. Geef jezelf de ruimte om alles te verwerken, ook de klap die later zal komen. En gelukkig komen de meeste prematuren prima terecht. Hier gelukkig 3 gezonde bijna kleuters, die geboren zijn met 30 weken. En oh wat was ik bang voor de gevolgen van vroeggeboorte, en nu nog steeds een beetje hoor. Maar met elke mijlpaal dat je kindje doormaakt wordt je vertrouwen ook groter.
Onze dochter is met 27 weken geboren. De voorwaarde qua gewicht was bij ons 2500 gram. Wij hebben onze dochter mee genomen toen ze 37 weken was. Ze had nog een sonde maar dat konden we thuis ook wel. Dat was het enige "probleem" nog, nog niet zelf alle flesjes drinken. De voorwaarde was eigenlijk dat zij zelf ales kon drinken. Maar wij waren er van overtuigd dat ze dit thuis veel sneller zou leren. Ook hadden wij het behoorlijk gehad en ons meisje ook dat kon je aan haar merken. Gelukkig troffen we een arts die we hebben kunnen overhalen . Ik elk ziekenhuis is weer een ander beleid. Ik weet ook ziekenhuizen waar het kindje ook met sonde naar huis mag. en in andere ziekenhuizen mag dat weer niet. Onze dochter is niet geheel onbeschadigd uit haar gevecht gekomen. Hopelijk mag ze snel mee naar huis. Het is verschrikkelijk om je kindje elke dag maar weer achter te moeten laten. Ook al weet je dat ze in goede handen is. Je wil gewoon lekker zelf met haar in de weer zijn. Ik vond dat ook altijd heel erg moeilijk. Succes nog ff! En hopelijk ligt ze snel in haar eigen wiegje!
Onze zoon mocht 1 dag voor de uitgerekende datum mee naar huis. Hij mocht geen dipjes meer hebben etc. Ik vond het ook steeds moeilijker om hem daar achter te moeten laten naarmate hij sterker werd en eigenlijk geen echte hulp meer nodig had. Vòòr die tijd weet je dat het nog niet kan, maar als ze sterker worden, dan is het anders. Het is een moeilijke en lange tijd, maar het komt goed. Straks thuis kan je ongelimiteerd knuffelen, wanneer je maar wil. Dan wordt je niet meer "geleefd" door het ziekenhuis. Je krijgt het dan ook druk hoor, maar dat is anders. Sterkte met het wachten en hopelijk mag ze al snel naar huis. Edit: Cas doet het gelukkig ook heel goed. Hij is nu ruim 3 en ontwikkelt zich goed. Fysiek beetje houterig en klungelig, maar mentaal heel pienter en een echte puber-peuter. Helemaal zoals het "normaal" hoort te gaan. Hij heeft veel complicaties gehad. Maar gelukkig gaat het nu helemaal goed.
Ze moet inderdaad eerst van de monitor af zijn en zich bewijzen dat ze het helemaal alleen kan. Dus geen dipjes meer. Hier zijn de jongens na 5 weken zkh naar huis gekomen. waren toen 37 weken. De jongens hebben trouwens ook in Zwolle gelegen, vond het een heel fijn zkh.
Ons zoontje is met 27,0 weken geboren. 8 weken in het academisch ziekenhuis, 5 weken in het streekziekenhuis. Hij was 2 dagen voor de uitgerekende datum thuis. Lag ook voornamelijk aan de dipjes. En deze kwamen tijdens het drinken uit de fles. Dit ging lang niet goed. Totdat ze bedachten dat de voeding flink verdikken wel eens kon helpen. Toen dit gebeurde was hij na 5 dagen thuis. Veel succes!
Mijn zoon mocht met 37 weken mee naar huis, was drie dagen dipvrij terwijl hij een week eerder nog regelmatig een saturatiedipje had. Het kan ineens snel gaan. Verder inderdaad ook flesjes drinken en de temperatuur. Hij woog 3300 gram toen we hem mee naar huis kregen maar het gewicht van jouw dochter lijkt me ook in orde. Hopelijk is ze snel thuis, want elke dag naar het ziekenhuis is slopend. Dan word ik liever 's nachts 1 of 2 keer gewekt
onze dochter is met 29+4 geboren. ze heeft eerst 5 dagen op de nicu in veldhoven gelegen. Toen heeft ze nog bijna 5 weken op de couveuse afdeling hier in den bosch gelegen. Ik had er ook heel veel moeite mee om haar in het ziekenhuis te laten. heb ook een paar keer huilend in de auto naar huis gezeten omdat ik het zo moeilijk vond om haar daar achter te laten, ook al weet je dat ze daar beter af is dan thuis. Ik was helemaal uitgeput en voelde mij ook heelschuldig als ik een avondje thuis bleef om vroeg naar bed te gaan of smiddags iets te doen met me andere dochter. Gelukkig waren ze in het ziekenhuis heel lief en begrepen ze het. Toen ze 35+4 dagen was mocht ze eindelijk met ons mee naar huis. Dat vond ik de eerste nacht wel eng maar gelukkig was dat snel over. ik hoop dat jou kleintje ook snel mee naar huis mag.
zo te zien verschilt het nogal wanneer ze naar huis mogen. ze is nog aan de monitor, en krijgt voor de dipjes nog coffeïne. het duurt nog wel even voordat ze ervan af mag, ze houden haar langer aan de monitor omdat ze een cyste bij het hart heeft. dus zou het ook wel eng vinden als ze eraf mag, maar dat doen ze vast niet voordat ze zeker zijn dat het kan.