Gewoon een beetje freubelen wat je zoal nodig hebt. Probeer het met een paar uit ofzo en dan uitbreiden. Wel blijven benoemen wat het is, het moet niet de "makkelijke weg" worden zeg maar. Het lijkt een stap terug allicht maar bij ons trok het de frustratie weg en was het "praten" minder een drempel. Echt ondersteunend zeg maar. Er zijn ook officiele pictoborden, maar die vond ik wat aan de stevige prijs en brachten me eigenlijk ook niet echt wat ik zocht. Wel als planbord, maar dat was veel later pas nuttig.
Ik vind het qua timing niet handig gekozen. Nieuwe groep, verlegen kinderen moeten dan toch even wennen. Ik zou het zelf even aankijken of hij als hij gewend is ander gedrag vertoont. Vragen of ze hem nogmaals kunnen observeren als hij meer gewend is. Wellicht kan je wel al rondkijken voor een kleinere opvang, stel dat hij daar beter op zijn plaats is kan je sneller overstappen.
Nee zeker niet handig gekozen, al vertoonde hij dit gedrag natuurlijk wel al op de babygroep waar hij al bijna 1,5 jaar zat. Maar zeker omdat hij wel iets verlegen is , hadden ze beter of nog op de babygroep kunnen observeren of over een maand of 3.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd of uw gevoel na dit gesprek anders ligt of je nog steeds met heel veel vragen zit.
Excuses dames voor de latere reactie, erg druk op het werk en een man die geopereerd is dus even wat extra zorg, maar nu zit ik even rustig op de bank. Gistermiddag gesprek gehad met het kdv en de de dame die geobserveerd heeft. Het was een goed en fijn gesprek. Wij hebben aangegeven hoe wij het verslag ervaren hebben en de hele gang van zaken. Hierin gaf ze ons gelijk en gaf ze aan dat zaken niet heel goed aangepakt waren. Ze was het er ook mee eens dat het beschreven stond als waarheid en alsof er al een stempel gedrukt was. Ook gaf ze aan dat het verslag nog niet aan het consultatiebureau was gestuurd en de informatie niet juist was die in het verslag stond. Het verslag zou pas na akkoord van ons doorgestuurd worden, dus dat stond allemaal een beetje verkeerd in het verslag. Tevens gaf ze aan toen wij er iets over vroegen dat onze zoon niet huilt (terwijl er in de 1e 3 alinea’s alleen al 6x het woord huilen stond). Dat was ook een beetje verkeerd neergezet. Het was meer een beetje miep gedrag. Al met al, gaat ze het verslag opnieuw schrijven, maar in andere bewoording en niet alsof er al een label geplakt wordt. Dit was ook totaal niet haar bedoeling. Wij gaven dus aan onze zoon niet te herkennen in het verslag, tenminste voor 90% niet. We hebben zowel zijn mentor als de mevrouw die geobserveerd heeft diversen filmpjes laten zien en deze stonden ook versteld. Iedereen was gelijkgestemd: op het kdv gedraagt hij zich als een 1-1,5 jarige en thuis en elders als een normale peuter van 2 jaar. Oftewel hij heeft geen ontwikkelachterstand. Afspraken die gemaakt zijn die wij gaan oppakken is hem inschrijven voor logopedie (hadden we reeds gedaan) en hem aanmelden voor het taal- spraak spreekuur in het ziekenhuis. Het kdv gaat 2x per dag een 1 op 1 moment creëren voor hem en daar steeds vaker een ander kindje bij betrekken. Ook is het advies om wat picto’s te maken om zaken wat visueler voor hem te maken. Toen ik hem vandaag kwam ophalen vertelde zijn mentor dat ze al foto’s had gemaakt van bepaalde zaken en ze morgen ging lamineren zodat ze deze volgende week meteen kon gaan gebruiken. De mevrouw die geobserveerd heeft adviseerde ook hem wat meer met sensorisch materiaal te laten spelen. Het vermoeden is (wat wij al die tijd al dachten) dat hij te overprikkelt raakt door alle drukte op de groep en zich daardoor terugtrekt. Thuis speelt hij heel graag met kinetisch zand en rijst dus dat ging zijn mentor ook regelen. Dit zou goed kunnen helpen tegen het ontprikkelen. En wat we ook gaan doen dat papa of mama bij het brengen een halfuurtje blijft. Lekker met hem gaat spelen en als blijkt dat hij dan lekker gaat spelen dit moment steeds weer inkorten. Hij voelt zich onwijs fijn als een van ons er is en doet dan echt alles, dus de hoop is er dat hij dan lekker gaat spelen en dat hij daardoor leert en ziet dat hij ook daar lekker kan en mag spelen. De conclusie is dus dat hij eigenlijk (buiten spraak) alles kan wat een 2 jarige zou moeten kunnen maar dit niet laat zien op het kdv. Dus we hopen met bovengenoemde stappen dat hij zich ook daar veilig genoeg gaat voelen en zichzelf daar kan zijn. Ben blij dat het gesprek erg fijn was en ik denk dat we met elkaar een goed plan hebben liggen. En ook blij dat we eea hebben kunnen uitspreken en we sowieso met de neuzen dezelfde kant op staan. Deze beste mevrouw maakt ook nog een verslag van dit gesprek en voegt ze toe aan het verslag wat er al ligt. We zetten hem nog niet door naar het consultatiebureau. Mocht het zo zijn dat we over een aantal weken/ maanden geen verbetering te zitten dan gaan we opnieuw om de tafel met het kdv om te kijken wat we van zouden kunnen doen en of het consultatiebureau daarin een rol zou kunnen spelen en op dat moment zullen we het verslag wel delen met hen. Dus wij hebben er nu gewoon een goed gevoel over en hopelijk kunnen we onze zoon ook op het kdv een veilig gevoel geven zodat hij zichzelf kan zijn en kan uiten.
Ik had eerder nog niet gereageerd op dit topic (had er niet veel nuttigs aan toe te voegen), maar heb het wel gevolgd. Superfijn dat het gesprek zo goed is gegaan! Hopelijk ontdooit hij snel en voelt hij zich dan prettiger. ❤️
Wat fijn dat het gesprek zo constructief is geweest en jullie weer met meer vertrouwen erin kunnen staan. Klinkt als hele mooi e plannen om julie zoontje nu te helpen om zich ook op de kinderopvang vertrouwd te voelen, zodat hij zich ook daar vrij voelt om zich te laten zien en zich te ontplooien. Goed bezig hoor mama!
Bij de hema verkopen ze magnetische planborden (zijn niet heel groot) en magnetisch plakband. Op internet (of je maakt zelf foto's) plaatjes uitzoeken, die lamineren (en volgens mij verkopen zie die apparaten ook al bij de action) stukje magneetstrip erop en dan kun je ze zo op dat bord plakken. Ook handig om emoties hierin mee te nemen, boos,blij,verdrietig etc. Onze zoon kon op die manier duidelijker maken hoe hij zich voelde omdat hij dat nog niet onder woorden kon brengen.
Dat hopen wij ook, want het is zo'n leuk en lief ventje, maar hij laat het daar gewoon niet zien en dat is jammer.
Zeker en super fijn dat we allemaal met de neuzen dezelfde kant op staan en de hulp er is die wellicht nodig is. Dankjewel voor je lieve woorden <3
Oh wat een goede tip, dat is zeker iets wat we thuis wel kunnen gebruiken. Ik ga van de week eens even kijken bij de Hema. Lamnieren kan ik op het werk en printen ook, dus dat moet goedkomen