Ik heb pre-eclampsie gehad en dat is uiteindelijk overgegaan in HELLP. Twee weken terug ben ik daardoor via een ks bevallen van ons mooie meisje. Symptomen heb ik niet gehad. Geen bandenpijn, geen hoofdpijn niets. Vocht vasthouden wel. Maar dat was het zo'n beetje. Toch gaf mijn bloed aan dat ik heel erg ziek was. Op een donderdag van het een op het andere moment was mijn urine heel erg donker. Vijf minuten daarna stonden de doktoren, een bloedprikker en de verpleging naast mijn bed. Binnen 30 minuten lag ik alleen op een kamer aan de infusen magnesium, vocht etc. Vrijdag groeiecho, zaterdag keizersnede. Wat ik me afvraag. Hoe snel herstelden jullie van: A) de keizersnede B) dit HELLP-syndroom? De keizersnede op zich is natuurlijk al best ingrijpend dus hoor graag ervaringen van mensen al dan niet met hellp. Met HELLP erbij is het dubbel zo ingrijpend. Ik vraag me af in hoeverre dit bij jullie gevolgen had mentaal en lichamelijk. Met mij gaat het op zich redelijk. Ben moe. Heb vandaag wel een enorme hoofdpijn en ben veel aan het zweten / duizelig. Ons meisje is met 33 weken ter wereld gekomen dus gaan we 2 x daags naar haar toe. Ik zou dat voor geen goud missen al moest ik kruipen. Maar ik heb dus ook geen tijd nu om aan dat hele HELLP te denken. Ben erg benieuwd naar andere ervaringen. Thx, Crypto
hoi hoi, hier ook iemand die ook hellp heeft gehad, bij mij is het begonnen met 28 weken te hoge bloeddruk 7 weken ziekenhuis in en uit 4 keer opgenomen geweest de laatste keer 1 week en met 34,6 weken hebben ze mij ingeleid omdat ik ook tekenen van insult begon te vertonen ook ik heb aan magnesium gelegen. mijn dochtertje heeft 11 dagen in ziekenhuis gelegen en mocht mee naar huis omdat ze het zo goed deed ze werd geboren met een geboortegewicht van 2039gr dus een prematuur.... het is nu 6 week geleden en ik heb nog steeds last van hooofdpijn en van mijn nieren en lever:s en ik ben ook ontzettend moe. bij mij is het dus niet zo als bij jou in eens in hellp overgegaan bij mij heeft het een lange weg bewandeld... wens je veel sterkte en gefeliciteerd met je dochtertje en hopelijk mag ze snel mee naar huis...
Ik werd opgenomen met zwangerschapsvergiftiging/PE, ik had nergens last van, dacht ik.... Achteraf heb ik veel symptomen gehad, maar altijd gedacht dat het bij de zwangerschap hoorde. Ik zou een week na mijn opname ingeleid worden, dat wer twee dagen later, op 37,6 weken. De dag van de bevalling werd ik vreselijk ziek, kwam meer dan tien kilo aan op een dag, plaste niet meer en mijn lever deed niet meer wat het moest doen. Na 20 uur werd kreeg ik een spoedkeizersnede. (de verdere bevallingdetails laat ik achterwege, is te erg) Gelukkig ging het met onze dochter nog steeds goed! Ik ging van pre eclampsie over op eclampsie (met insulten) gecombineerd met hellp. De eerste drie dagen zijn kritiek geweest voor mij en daarna knapte ik heel langzaam een beetje op. Na twee weken kon ik mijn eigen dochter in bad doen. Bv moest ik na drie dagen echt opgeven, omdat de artsen vonden dat ik aan mijn eigen herstel moest werken. Van de ks heb ik heel weinig last gehad, waarschijnlijk omdat ik te ziek was om me daar mee bezig te houden.... Dat zweten zijn de hormonen die je lichaam verlaten, heeft iedereen, gecombineerd met het overtollige vocht dat je lichaam uitmoet. Mentaal heb ik me er snel overheen willen zetten, maar helaas, je hebt een klap gehad zowel lichamelijk als mentaal. Aan deze hele situatie heb ik overgehouden dat ik noooooooooit meer normaal ga bevallen en er al zwart op wit staat dat ik een geplande keizersnede mag bij een eventuele volgende. Veel succes met je herstel en met je meisje, als je meer specifieke vragen hebt, stel ze gerust.
Dan nu een positief bericht. Ik ben bij mijn oudste met 36 weken ingeleid en bevallen vanwege Hellp en heb er na de bevalling nauwelijks meer last van gehad. Was een paar uur na de geboorte al kilo's aan vocht afgevallen en mijn lichaam werd weer heel snel happy met mij. Hoop voor jou dat het herstel ook zo voorspoedig gaat, je hebt je energie nu hard genoeg nodig voor de bezoekjes aan je kindje. Heel erg veel succes daarmee en ik hoop dat ondanks de beroerde weg hoe het gekomen is en het feit dat ze prematuur is, je toch een beetje kunt genieten van de eerste weekjes van je meisje.
Heftige verhalen allemaal. Dus dat zweten is volkomen normaal? Ik schaam me dood. Want ook al douche ik nu een keer of twee per dag, heb ik de Zwitsal doekjes in de aanslag om me tussendoor te wassen, ik blijf het idee houden dat ik een uur in de wind meur . Niet leuk. Gaat dat snel weer over? Gisteren de hele dag hoofdpijn gehad. Vandaag leek het erop dat dat weer verder zou gaan maar het is even rustig. Hoop dat het zo blijft. @Collo: jouw verhaal lijkt vooralsnog het meest overeen te komen. Na de keizersnede wilden ze 2 dagen de katheter niet verwijderen omdat ik maar bleef plassen. Ze moesten dat ding elk uur wel een keer of twee legen. Onvoorstelbaar. Ik leek wel een leeggelopen Michelinvrouwtje. Mijn linkerhand was na een paar uur weer dun. Rechts is nooit dik geweest. Mijn voeten waren na een week weer dun en pasten weer in gewone schoenen. Mijn bloedwaarden waren na de operatie ook weer ok. Onvoorstelbaar. Echt klachten heb ik (althans voor de tijd) niet gehad. GEen bandenpijn, geen hoofdpijn niets. Dat maakte het voor mij ook zo moeilijk. Hoe kon ik nou ziek zijn? En hoe kon ik uberhaupt ernstig ziek zijn? Ik snap er tot op de dag van vandaag de ballen niet van Genieten van de kleine meid doe ik vooral als we lekker buidelen. Heerlijk is dat. En dat heb ik ook nodig want daarmee kan ik mezelf ook weer opladen. Alleen die piepjes van de monitor daar word ik echt helemaal gestresst van. Ze doet het hartstikke goed maar vertel een moeder dat maar eens als zo'n monitor weer begint te piepen. Het gebeurt incidenteel en ondanks dat de verpleging me blijft zeggen 'het is niets, niets aan de hand', dringt dat toch niet door. Tja.... tis toch mijn kleine meid.
Vervelend dat je hellp hebt gehad en dat je kindje nog in het ziekenhuis ligt! Als je bij " prematuur" kijkt vind je een topic over pe/hellp waar oa ik en een heleboel andere meiden al een paar jaar actief ben/zijn. Misschien heb je er iets aan. Sterkte!
Ik heb ook pe en hellp gehad dat achteraf begonnen is met 21 weken. Met 22.5 weken ben ik met hevige hoofdpijn naar het z'n gegaan en daar ging het allemaal erg snel. Magnesium, las te schokken dus al een soort van epilepsie, vocht, catheter en veel drinken. Groei echo gehad, was niet goed.. Overgebracht naar het wkz met de ambulance. Daar een 2nd upinion gehad en alles werd bevestigd. 1 dag later ben ik ingeleid en ons zoontje is door de weeenopwekkers levenloos geboren. Zwaar verhaal.. Daarna knapte ik redelijk snel op. Heb thuis nog 3 weken op bed gelegen maar dat was deels ook van het mentale. Had ik 1 of 2 dagen later geweest, was ik er zelf niet meer geweest.. Ben nu weer zwanger en vind het mega spannend! Ze denken dat ik het nog een keer ga krijgen maar dan een stuk later in de zwschap, eigenlijk zoals bij jullie met ongeveer 35 weken. Maar ja dat is maar schatting. Ik ga uit van het positieve; ik moet voorbij de 33 weken komen!! Maar we zullen zien. Sterkte met opknappen en hoop dat je snel van de medicijnen af bent.
Mamajens, je hoeft het een tweede keer niet te krijgen hoor! Ik heb het ,et de eerste gekregen vanaf 27 weken en ben met 33+2 bevallen, en bij de tweede met 39+1 bevalloen met lichten PE maar geen HELLP. Krijg je aspirine vanaf 12 weken? Zo niet, vraag je gyn erom. Het verdunt je bloed en helpt dus zowel de bd laag te houden alsook de doorbloeding van de placenta te verbeteren, waardoor de kleine beter groeit. Ik heb het bij de tweede gekregen en ga het straks weer nemen. Succes! Cryptonism, ik heb er een jaar last van gehad. De ergste klachten waren met een maand of 4 wel voorbij, maar de vermoeidheid en lage tolerante voor prikkels bleven nog een hele tijd.
Mamajens, wat een heftig en moeilijk verhaal. Mag ik vragen hoelang dat voor jou geleden is? Ik ga vreselijk voor je duimen en wat Juul al zegt, je hoeft het niet weer te krijgen. Daar gaan we voor! Ik moet inderdaad bekennen dat ik van de wond enz. weinig last meer heb maar wat je zegt Juul, de vermoeidheid. Nu is het bij mij nog vers natuurlijk maar het valt me wel op dat ik snel moe ben en vooral niet al teveel prikkels kan hebben. Morgen komt ons meisje naar huis en ik heb me voorgenomen een paar dagen heerlijk op de slaapkamer te blijven met haar. Ik ben zo ongelooflijk moe. TWee keer op een dag op en neer naar het ziekenhuis is ook niet niets. Nu eindelijk kans om eens heerlijk tussendoor te rusten. Ga ik lekker met mijn meisje doen. Ik duim voor jullie beiden dat het helemaal goedgaat. Nogmaals daar gaan we voor. Bewondering dat jullie het wel aandurven. Ik heber nog niet bij stil durven staan wnat ik ben zo overgelukkig met mijn meisje. Maar het was wel de wens om voor nog een tweede te gaan. Ik weet alleen niet of ik dat nog durf.
Ik ben met 37+1 opgenomen met pre eclampsie. Ik voelde me super, nergens last van, buiten het vocht vasthouden om. maar mijn urine en bloeddruk gaven wat anders aan. Medicatie was nog niet nodig Met 37+4 ben ik ingeleid, na 6 uur durende weeenstorm en het blijven dippen van mn meisje haar hartslag werd besloten om een keizersnede uit te voeren.Shock op dat moment maar ook een opluchting (was megabang om natuurlijk te bevallen ivm aambeien (had ik in mn zwangerschap al superveel last van tot huilens aan toe) inknippen/uitscheuren). Toen ik op de verkoeverkamer kwam kon ik mn benen al bewegen dus mocht vrij snel naar mn dochter toe. Heb eigenlijk weinig last van de wond ondervonden en toen mn dochter een week en 5 dagen was heb ik al een uur gewandeld. Naderhand wel gevoelig maar niet pijnlijk, nu is ze 2 weken en5 dagen en het gaat super! Bij mij ging het met mn bloeddruk de 2e dag na de bevalling fout. ik begon lichtflitsen te zien en werd onmiddelijk aan de medicijnen gezet. Dit werd de 4e dag opgehoogd van 2 naar 4 tabletten labetalol (ofzo) per dag. 5e dag mocht ik naar huis en nu slik ik nog 2 tabletten op een dag. Volgende week hoor ik of ik mag stoppen. Emotioneel heb ik er geen last van ondervonden, omdat alles zo vreselijk goed werd uitgelegd en ik goed werd bijgestaan had ik er direct vrede mee.
Ik krijg idd ascal. En prikken met fraxiparine. Het is nog niet heel lang geleden.. Eind maart heb ik onze uk moeten laten komen. Heel vers nog en het verdriet zit nog hoog, maar deze 2e zwangerschap verlicht al een hoop. Ben er zo blij mee en gezegend..