Hallo allemaal, ik weet niet zo goed waar ik dit topic moet plaatsen vandaar hier. Mijn zoontje die huilt echt nooit! hooguit 2 seconden echt een soort gil en dat is het en dat komt maar heeeeeeel zelden voor. We hebben hem wel horen huilen dus hij kan het wel maar waarom doet hij dat ''normaal'' nooit? We hebben hem horen huilen toen hij werd geboren en in het zh bij erg vervelend! onderzoeken. Hij huilde niet zomaar bij onderzoeken bijv niet bij een infuus of bloedprikken etc. Maar echt wanneer ze bijv een dikke sonde via zijn neus in zijn maag moesten brengen die vervolgens zijn hele neus kapot maakte. En ja voor de rest hebben we hem eigenlijk nooit horen huilen. Je hoort wel eens vaker dat baby's haast niet huilen maar dit is echt iets anders hij huilt echt (bijna) nooit! Als hij wakker wordt begint hij te trappelen en als hij dan heel erg honger krijgt begint hij heel onrustig te trappelen en te happen. (hij maakt af en toe wel geluiden dus hij kan het wel) Ow ja mijn zoontje is met 41 wkn en 2dgn geboren maar heeft een extreem prematuur gedrag (is nu ok eindelijk na 8 weken met een thuismonitor thuis) We beginnen ons nu wel zorgen te maken. Omdat iedereen uit de omgeving wel weer wat anders heeft te vertellen. De kinderarts zei het is gewoon een tevreden baby maar zo tevreden!? kan dat?
idd een lekker tevreden kindje, zoontje van een vriendin(te vroeg geboren dan) hebben ze pas na weken voor het eerst horen huilen en voorderest heeft hij amper gehuild , dat was ook een zeer tevreden kindje(ook allerlei onderzoeken en infusen gehad) mijn kind daar in tegen heeft een hele sterkte wil en is niet makkelijk, ze heeft heeeeeeel veel gehuild, nu gaat het redelijk goed kwa huilen, maar nog best veel(ze wil zelf al zitten maarja dat wil nog niet=4mnd)
denemarkw meid bedankt voor je reactie. Ik had er zelf ook ''vrede'' mee maar nu iedereen uit de omgeving opmerkingen maalkt van jaaa maar dit is niet normaal hij s nu al over de 2 maanden en heeft maar 2 a 3 x gehuild etc. En ook omdat hij eigenlijk overtijd was en zich toch gedraagt als een extreem prematuur krijg je heel veel opmerkingen die echt pijn doen. Zoals een foto waar hij dan half met zn oogjes open op staat van heyy die mankeert geestelijk echt wel wat kijk die foto, hoe hij met zijn oogjes kijkt (was overigens eerste foto met oogjes open) wij zijn blij dat hij nog leeft en bij ons is na wat hij allemaal mee heeft gemaakt maar de mensen om me heen maken het soms wel moeilijker dan het is bedankt elmo
ik ben er niet bekend mee, maar als je zoontje in het ziekenhuis ook niet heeft gehuild en het verontrust de artsen niet, zou ik me geen zorgen maken. iedereen heeft wel wat anders te zeggen en heb je 10 mensen op bezoek, krijg je 10 meningen. geniet lekker van je mannetje en trek je niks van anderen aan.
He, ik zou me voor kunnen stellen dat ie juist door al die vervelende onderzoeken misschien ook een beetje gehard is... Ik zou me verder niet teveel aantrekken van wat anderen zeggen, als de artsen het niet verontrustend vinden, lekker zo laten, Heerlijk toch, zo'n tevreden mannetje?
Hoi hoi, wat vervelend dat mensen zulke opmerkingen maken. Die kunnen zich dus echt niet verplaatsen in een ander. Helemaal niet huilen is dd niet gewoon. Maar als artsen er geen zorgen over maken dan zou ik dat ook niet doen hoor. Ik neem aan dat hij allerlei onderzoeken is ondergaan en als er iets uit zou komen dan zouden jullie dat echt wel horen hoor. Ik zou maar geen zorgen over maken, wellicht haalt hij straks alles heel snel in.
Hoi tir, Meid maak je niet druk om andere. Ze zeggen altijd wat. Zeynep is al 7 maanden.. Nog krijg ik van die domme opmerkingen.. Volg je gevoel.. Anders bel even de arts waar hij in behandeling was? Maar ik denk dat je geen zorgen moet maken. Hij is een tevreden manneke! Liefs Hilal
Hallo, Niet een ervaring met mijn kind, maar met mezelf (nou ja, verhaal van mijn moeder dan!). Mijn moeder beviel van mij met 41+3. Ik was erg ziek bij de geboorte en heb al baby veel nare onderzoeken gehad en na 7 dagen een heftige operatie gehad...Daarna toen ik eenmaal thuis kwam, huilde ik nooit. Na al die zorgen in het begin was ik daarna voor mijn ouders dus ook een 'makkelijke' baby die echt nooit huilde! Als iets ouder baby-tje was ik gescreend voor de Hugies reclame, daarin moest ik eerst huilen (met slechte luier) en daarna blij zijn met de huggies luier...ze hebben toen een draaidag met me gehad maar op een gegeven moment maar afgebroken, omdat ik maar niet wilde huilen :-D Dus het zal vast te maken hebben met zijn heftige start...weten wat echt naar is en daar om moeten huilen, maar dat de rest voor hem niet naar is om over te huilen. Groet Snoozie
Komt nog wel Tobe huilde ook nooit. Nu doet ie dat heel soms wel, maar nog steeds niet echt eigenlijk. Hij heeft vooral wel eens jammerdagen. Dan moet ik hem bezig houden want anders gaat ie wel huilen.
Tir meis, wat zeg ik nou?! Foei! het komt echt wel! Ferry huilde in het begin ook niet! Toen ineens heel veel! (is ook niet leuk) En nu alleen als er iets is... Het komt echt wel goed! Je mannetje is gewoon HEEL ERG BLIJ dat hij nu EINDELIJK bij zijn papa en mama thuis is. Welk kindje wordt daar niet rustig van? En die mensen die zeggen dat hij geestelijk iets mankeert, die mankeren zelf iets De artsen hebben hem van voor tot achter nagekeken of hij iets mankeert en dat was niet zo. Maak je niet druk (ja, weer makkelijk gezegd, maar ik meen het wel). Als er wat is, je weet me te vinden he? Jullie doen het heel goed, Batuhan mag blij zijn met zulke ouders! Liefs, Uk
mijn zoon heeft ook een heftige start gehad )ruim 8 weken te vroeg geboren' en huilde de eerste 5 maandne ook heel weinig. Eigenlijk pas vanaf 6 maanden huilde hij af ent oe. Nog huilt hij niet heel vaak )maar jengelen kan hij als de beste helaas...)