De zoekfunctie werkt niet op zo een korte zoekterm helaas. Ik zoek mensen waar hun kinderen (liefst al ouder dan 10) ODD of OCD hebben? Waarom? Mijn zoon heeft de diagnose ADHD (al jaren) en trauma (sinds kort) Hij heeft vorig jaar nieuwe onderzoeken gehad vanwege extreem opstandig gedrag. Vooral thuis. Nu had ik van de week een sessie van psychotherapie voor ouders en daarin gaven ze aan dat ADHD vaak samen gaat met bijvoorbeeld ODD/OCD. Ik wist niet wat dat was. Maar toen zij het uitlegden herkende ik mijn zoon hier heel erg in. Echter op school en ergens anders laat hij dit gedrag totaal niet zien. Eigenlijk alleen in zijn veilige omgeving. Voordat ik hem weer helemaal door de molen laat halen omdat ze hier niet naar gekeken hebben wil ik graag ervaringen wisselen met ouders die ervaring hierin hebben. Desnoods met de combi ADHD?ADD maar hoeft niet.
ODD is wel iets heel anders dan OCD? Je bedoelt dat je hem in beide diagnoses herkent? Ik heb een tijdje gedacht dat mijn jongste dochter (ook) ODD heeft, omdat ze in moeilijke periode echt alles weigerde en alleen nog maar boos en dwars was. Alles was NEE! Op school deed ze heel erg haar best, weigerde ook wel eens en was ook wel eens boos, maar was niet opstandig. Juffen hadden weinig problemen met haar. Ze liet zich alleen echt gaan als ze veilig thuis was, vooral bij mij. Een van de aspecten van ODD die ik helemaal niet herkende was overigens 'wraakzuchtig' en 'haatdragend'. Ze heeft juist veel liefde voor mensen in haar leven. Inmiddels weet ik dat dit een aspect is van haar autisme (en ADHD). Ze is snel overprikkeld en overvraagd en dan valt ze terug in 'primitief' vlucht-of-vechten gedrag. Alles is haar te veel. Ze heeft ook geen baat bij standaard ODD aanpak (veel structuur, grenzen en discipline), het helpt juist om (extreem) mee te bewegen en begrip te hebben voor haar onderliggende angst/onzekerheid/paniek. En haar stress te verlagen. Als mijn dochter ontspannen is en zich goed voelt, dan is het een ontzettend lief en behulpzaam kind. Voer je druk op en vraag je weer (veel) meer dan ze aankan, dan slaat ze ook zo weer om in een boos, dwars en agressief kind (Dr Jekyll en Mr Hyde...). Als je naast ODD kenmerken ook nog herkenning vindt in OCD (obsessief-complusief) zou ik sterk adviseren om ook naar autisme te kijken. Komt veel samen voor en als autisme onderliggend probleem is, dan kan aanpak heel anders zijn. Veel sterkte, het is lastig gedrag om mee om te gaan.
Dank je wel. Ik had het inderdaad verkeerd neergezet. Het gaat om ODD/CD. Autisme hebben ze naar gekeken maar had hij niet. Hier zijn het helaas geen periodes dat hij moeilijk doet. Het is altijd. Wraakzuchtig en haatdragend is hij niet. Maar hij kan wel opzettelijk gaan irriteren omdat hij zijn zin niet krijgt. En gaat dan erg ver erin. Heel moeilijk mee om te gaan.
Ik heb ADHD/ADD met een angststoornis. Mijn vriend ADHD/ADD met autistische trekken maar ook wat OCD, vind ik. Alleen ligt het aan hoe je het invult. Hij legt alles op dezelfde plek, doet veel dezelfde dingen, als we vertrekken loopt hij het hele huis na. Of alles op slot/dicht is, stekkers uit de stop contacten, controleert de achterdeur en als hij dat doet dan zit hij aan de klink, zegt tegen zichzelf die zit dicht en voelt dan nog een keer, zelfde met de voordeur. Hij staat erbij, ziet dat ik hem dichtdraai. Moet dan toch de bevestiging dat ik hem dicht heb gedraaid en nog een keer aan de deur voelen. Dat gezegd hebbende, heb ik het hier regelmatig over gehad. En hij zegt; Op dezelfde plek kan ik het terug vinden Zelfde handelingen geven mij rust Het huis na lopen is in het kader van veiligheid: inbraak, brand etc. Ik ben chaotisch, check niks, doe niks hetzelfde en leg mijn spullen (op wat uitzonderingen na) vaak ergens ander neer. Deze kenmerken van beide kanten kunnnen dus ook makkelijk bij ADHD/ADD horen.
Dit heeft mijn vriend ook, en bezorgd hem in werk ook veel problemen. Mee buigen prima, maar als de druk en verwachtingen opgevoert worden dan word hij ook erg geirriteerd en kan uit zijn slof schieten. Rotte is, als je een late diagnose hebt (zoals wij, ik 30 hij 24) is dat moeilijk uit te leggen "want je bent toch volwassen en gedraag je daar ook naar". Maar het heeft 0.0 te maken met leeftijd maar met beleving, helaas snappen zoveel mensen het niet, te maken Nu hij in de ziektewet zit ook. Je kunt lullen als brugman maar je wordt gewoon niet gehoord en begrepen, ze blijven maar pushen en dat werkt averechts in zijn geval. Ik hoop voor ouders die kinderen hebben met een "stoornis/gedragsafwijking" (zo zie en benoem ik het zelf niet) dat ze goede begeleiding krijgen zodat ze er op latere leeftijd beter mee om kunnen gaan. Ik vind het jammer dat de maatschappij vooral gericht is op "normaal" terwijl we zo bijzonder zijn en echt kunnen pieken als we de juiste intresses hebben en informatie kunnen krijgen. Vaak worden ze/wij overshaduwd door het onjuiste gedrag terwijl er een super lief hart schuilt in dat alles.