Mijn zoon is ondertussen al bijna 5 maand, en de eerste weken van zijn leven sliep hij totaal niet 's nachts van de krampen. Uren en uren heb ik rondgereden met de auto want dat was de enige manier waarop hij toch even sliep. Toen hij bijna 2 maand was is dit enorm veel verbetert, door eindelijk de juiste voeding te hebben gevonden, en ook medicijn tegen reflux. Maar sindsdien, bijna altijd als hij nu gaat slapen (hij slaapt op zijn buik), legt hij zijn gezicht recht in de matras, en blijft maar huilen, draait daarna zijn hoofd opzij omdat hij zijn fopspeen wil - die ik dan ook direct geef - en blijft draaien en keren met zijn hoofd, waardoor hij z'n fopspeen weer constant kwijtspeelt. Hij maait ook enorm met zijn armen. Ik wil hem dan wel bij me nemen, maar niets helpt. Hij wil niet bij me liggen, hij kalmeert wel als ik er even mee rondwandel, maar als ik hem dan terugleg is het weer net hetzelfde. En het rare is, heel soms gaat hij gewoon zonder problemen slapen. Iedereen zegt dat ik hem maar moet laten liggen als hij huilt, maar mijn hart breekt als hij daar zo een kwartier ligt te draaien en te keren en te huilen.
En als je hem in zijn bedje troost? Dus zachtjes over zijn rug wrijven, zacht een liedje zingen, of alleen maar je hand op zijn rug of buikje houden? Dan voelt hij jouw nabijheid toch, maar prikkel je hem niet extra. Zomaar laten liggen huilen zou ik niet doen, hij heeft duidelijk behoefte aan een geruststelling voor het slapen.
Dat doe ik ook iedere keer, ik zing voor hem, ik geef hem constant zijn fopspeen en ik wrijf over zijn rugje. Ik blijf er sowieso bij tot hij slaapt, maar niks lijkt te helpen.
En als je hem opneemt en wiegt? Nog altijd zo onrustig? Is de reflux wel goed onder controle? Is zijn bedje opgehoogd en heeft hij een voorkeurshouding?
Nee, als ik hem wieg, dan komt hij rustig, dus dat doe ik dan ook regelmatig, maar als ik hem weer wegleg, dan begint het weer van voor af aan. En in slaap wiegen duurt 2 uur eer hij slaapt, ik heb dat al enkele keren gedaan, als hij echt niet stopt met huilen. Hij heeft medicatie voor z'n reflux en zijn bedje is ook opgehoogd, en hij heeft geen voorkeurshouding. Ik word er een beetje moedeloos van, elke keer dat gehuil voor het slapen.
Het komt echt goed hier hadden ze het allemaal. Ik nam ze gewoon lekker bij me tot ze in slaap vielen duurde in het begin ook erg lang later ging het veel makkelijker en namate ze ouder werden ging het steeds beter!
Kan het zijn dat ie geen juiste medicatie heeft, of dat de medicatie aangepast moet worden aan zijn gewicht? Uit je verhaal lijkt het alsof ie echt ergens last van heeft. Zijn zijn oren goed nagekeken? (vanwege het vele draaien met zijn hoofd, en rustig als je hem oppakt)
Ja, ik wou dat ik dat ook kon, hem gewoon bij me nemen, maar hij is enkel maar tevreden als ik hem draag en rondwandel. En hij accepteert ook geen draagzak/doek. Sorry maar 3-4 keer per dag 2 uur rondlopen om hem in slaap te krijgen is niet haalbaar.
De medicatie wordt regelmatig opgehoogd, aan de hand van zijn gewicht, maar misschien zijn oren ja, daar had ik nog niet aan gedacht. Ik kan vragen aan de kinderarts of ze dat eens wil nakijken.
Weet je zeker dat hij nog lekker op zn buik in slaap kan vallen? Onze meiden konden dit niet, terwijl ze inmiddels wel zelf op hun buik rollen. Onze jongste sliep graag op haar zij, dan kon ze beter tot rust komen. Bij haar hielp een knuffeldoekje tegen de maaiende armen.
Hem op zijn zij of rug laten slapen heb ik ook al geprobeerd, maar dan valt hij echt niet in slaap. En een knuffeldoekje ligt hier sowieso altijd bij hem, om zijn fopspeen tegen te houden, hij pakt die dan soms wel vast, maar laat het ook net zo snel weer los om weer met z'n armen te kunnen maaien.
Wat zwaar voor je! Houd moed, het wordt echt beter. Ik zou het even bespreken met de kinderarts. Pijn sowieso uitsluiten.
Gekke gedachte misschien, maar als hij zijn fopspeen steeds naar buiten werkt, misschien wil hij die niet? Je zou eens kunnen proberen hem zijn speentje niet te geven, kijken wat er dan gebeurt? Hier valt meisje van 9 maanden nog steeds aan de borst in slaap. Een fopspeen hebben we een of twee keer aangeboden, maar vond ze niks aan - die heeft ze dus nog nooit gebruikt.
Hij wil hem wel, want telkens hij hem kwijtspeelt zoekt hij er weer achter en hij valt uiteindelijk pas in slaap als hij stilligt en met zijn fopspeen in zijn mond.