Hallo, Alvast mijn excuses voor degene die dit leest , het kan rot overkomen. Mijn naam is Leonien en ik ben 35 jaar. Ik heb al mijn hele leven last van overgewicht. In eerste instantie maakte mensen mij wijs dat ik niet zwanger kon raken daardoor, maar in dec 2005 is mijn dochtertje dirkje geboren, waar ik zielgelukkig mee ben. Ik heb haar gekregen dmv keizersnede, en kreeg toen neg reacties van gyneacologen. Dit deed me erg zeer. Nu moet ik dinsdag naar de chirurg, want ik kom in aanmerking voor een maagband, als ik dan afgevallen was, dan wou ik weer proberen om een 2e kindje te krijgen. Maar nu moet ik ongesteld worden, en in mijn hoofd zit dat ik zwanger ben. Heb een ander gevoel in mijn borsten, heb een vage buikpijn, alsof ik ongesteld moet worden en s.morgens voel ik me een beetje misselijk. Maar ik ben er eigenlijk nog niet aantoe. Ik wou eerst afvallen, en ik ben bang voor reacties van anderen? Ik ben een supergevoelig typetje. mijn menstruatie is verschillend. In juni ongesteld geworden op de 9e en in juli op de 12e, maar de 18e ben ik getrouwd, dus dat kwam door spanningen( denk ik). Nu vanmiddag een test gedaan van de etos. En die was negatief, maar nu lees ik dat de etos niet zo betrouwbaar is. Op de 21e heb ik onbeschermd sex gehad, (erg onverantwoordelijk.), en dus dacht ik als ik zwanger ben, dan moet er toch wel al iets van dat hcg hormoon in het bloed zitten, al is het maar een klein vaag streepje. Maar echt duidelijke negatief. Ik heb ook een kramp in mijn bovenbenen, maar ik heb ook al iets meer dan een week last van spit. Oh, ik word gek van die onzekerheid. Want ik wil eigenlijk eerst die maagband, en eigenlijk nog geen zwangerschap, sorry voor de dames die wel zwanger willen worden. Eigenlijk moet ik ook blij zijn als het zo is, want het is een wonder, maar die angst om wat anderen zullen zeggen, gewoon te erg voor woorden. Wat kunt u er over zeggen? gr Leonien
nogmaals sorry als dit rot overkomt, zeker als je probeert zwanger te worden. Ik kan me voorstellen dat mensen dit niet kunnen begrijpen. gr Leonien
Hoihoi, Heb je nog een test gedaan? Laat eventueel bij je huisarts even je bloed onderzoeken op het Hcg hormoon of deze stijgende is. En dan is het aan jou wat je doet. Ik kan aan de ene kant heel goed begirjpen dat je eerst een 'gezond' lichaam wil voordat je een zwangerschap aangaat. Maar is dat een eventuele abortus waard? Praat er over met je partner en wacht eerst maar eens af of je wel echt zwanger bent misschien is het puur spanning. Imke