Gisteren gaf de verloskundige aan dat ik zo langzamerhand moet gaan nadenken over de wensen die ik heb voor de bevalling zodat ik die rond de 36e week met haar kan bespreken.. Zouden jullie misschien tips kunnen geven van zaken die je hierin moet opnemen? Of dingen waar je pas achteraf aan gedacht hebt en waarvan je spijt had dat je dat niet gedaan hebt? Ik zelf heb nu alleen de volgende zaken: - mogelijkheid om baarkruk te gebruiken (indien ik dat wil) - partner knipt navelstreng door - baby meteen aanleggen na geboorte ivm borstvoeding - familie pas na enige tijd informeren - ook foto's tijdens bevalling (door kraamhulp)
in ieder geval zorgen voor genoeg kraamverband of goede grote inlegkruisjes ... Zelf eerst eens je rust vinden als je 's nachts of 's morgens vroeg bevalt.. De jongste dochter is hier om half 6 geboren 23 november en we waren al wakker van af 22 nov 8 uur tot 23 november 22 uur . Dus echt je rust en je tijd nemen voor de rest zou iik er nu ook niet zo 1-2-3 opkomen
Of je ook foto's wil van je muts. Ik wilde dat namelijk echt niet. Dat de partner, mocht je onverhoopt gescheiden worden, bij de baby blijft. Dus bij een keizersnede, of als jij naar de OK moet.
bij ons is nooit een plan gemaakt bij mijn eerdere bevallingen. is dat tegenwoordig gebruikelijk. ik denk dat ik dan dit topic maar eens ga volgen. heb geen idee wat je er zoals in zou moeten zetten dan. de meeste dingen lijken me toch een natuurlijk iets. dat de vader de navelstreng doorknipt enz bedoel ik.
Bevallingsplan? Nog nooit van gehoord. Is dat iets nieuws? Ik ben toch niet zo lang geleden bevallen.... Eerlijk gezegd zou het van mij ook niet hoeven. Het loopt toch altijd anders dat je van te voren kunt bedenken. Mijn ervaring is dat het tijdens het bevallen alles wel op zijn plek valt (wel op geen barkruk, wel of geen bar, wel of niet bellen ouders). Persoonlijk hoef ik dat allemaal niet van te voren te bedenken.
Ik heb wel een plan op papier. Al heb ik het nog niet met mijn VK besproken. Ergens ben ik bang dat ze het overdreven vindt of zo...heel stom, maar ja Maar ik heb toch wel een aantal wensen waarvan ik echt wil dat die worden uitgevoerd. Waarbij ik natuurlijk wel rekening hou met het feit dat het nooit zo loopt zoals je denkt. Maar ik heb deze dingen erin staan: * Zo min mogelijk mensen om mijn bed in het ziekenhuis, ik wil zoveel mogelijk privacy, stilte en rust. Geen felle lampen en stagiaires aan mijn bed, etc. * Het eerste uur na de geboorte ook weer zoveel mogelijk privacy, en alles zo 'natuurlijk' mogelijk laten verlopen. Ik wil rustig kennis maken met mijn kind, en ik wil hem meteen aanleggen als dat kan. * Navelstreng pas doorknippen (door mijn vriend) als die is uitgeklopt. * Zo lang mogelijk wachten met meten, wegen en aankleden van de baby. * Ik wil de geboortetens en/of de baarkruk gebruiken. * Mocht ik een keizersnede onder volledige narcose moeten ondergaan, dan wil ik dat mijn vriend hierbij aanwezig is, en dat hij en mijn baby in de kamer aanwezig zijn als ik weer wakker word. Geen kraambezoek bij mijn baby totdat ik wakker ben, om te voorkomen dat zij hem eerder zien dan ikzelf. * Geen kunstvoeding geven aan de baby, omdat ik bv wil gaan geven. Als bijvoeden echt moet, dan moet het hypo-allergene voeding zijn. Op internet staan ook voorbeelden van een geboorteplan...moet je even zoeken op google.
ik heb nog een over dit topic nagedacht en ik heb toch de neiging om te denken dat het allemaal wat overdreven is hoor zo bevallingsplan. uiteindelijk heb je je gewoon te houden aan een ziekenhuis protocol denk ik. als je een spoedkeizersnee krijgt mag een partner daar echt niet bij aanwezig zijn ondanks dat je een plan hebt of niet neem ik aan. moeder en kind gaan dan gewoon voor en de specifieke regels van het ziekenhuis ook denk ik. het bellen van ouders of ander kraambezoek daar kan je al veel eerder gewoon zelf met je partner afspraken over maken. als hij niemand belt dan komt er ook niemand lijkt me. affijn ik weet het natuurlijk niet het is bij mij dan ookal 12 jaar geleden maar een kleinnnnnn beetje vergezocht vind ik het allemaal wel. natuurlijk kan je als je echt ergens heel erg mee zit dat altijd kenbaar maken van te voren. tenminste zo deed ik het.
Ik ben eigenlijk een beetje anti plan WEL moet je bepaale zaken met je partner bespreken (zoals met bezoek e.d.) maar een bevalling valt niets aan te plannen en hoe meer je plant des te meer het tegen kan vallen denk ik dan..
Ik vind sommige dingen onrealistisch, hoewel ik wel begrijp dat je vooraf bepaalde wensen kunt hebben. Maar in een ziekenhuis zijn nu eenmaal felle lampen, en als je een keizersnede krijgt dan kan het soms niet dat je baby gelijk bij je is. Mijn bevalling was gecompliceerd en mijn kindje werd gelijk meegenomen. Absoluut niet wat je vooraf wilt, ook niet op dat moment zelf trouwens, maar op zo´n moment telt alleen de veiligheid!
Het is eigenlijk meer een wensenlijstje.. Je kunt veel eisen, maar of je het voor elkaar krijgt, is vaak de vraag. En sommige dingen lijken van te voren helemaal niet leuk. Zoals veel artsen/assistenten/verpleegkundigen bij de bevalling. Maar wat was ik blij met de 5 mensen die mijn zoontje gezond op de wereld hebben geholpen. (verloskundige, verpleegkundige, gyneacoloog, arts-assistent en co-assistent)
Bevallngsplan.... Dacht dat er 1 ding was wat zich niet liet plannen en dat de bevalling is.... Ja nadenken over hoe je wilt bevallen.... liggend of baarkruk zodat de vk die mee kan nemen.... maar de rest wat je op je lijstje hebt staan VIND IK een beetje overbodig... een partner knipt 9/10 keer de navelstreng door, tenzij JIJ het juist anders wilt... als jij aangegeven hebt dat je borstvoeding wilt, dan wordt je baby sowieso gelijk aangelegd... mits er complicaties zijn... Mijn zoontje werd pas uren later aangelegd, omdat hij met vacuum gehaald werd en direkt moest liggen.... Over bezoek enzo.. heeft eigenlijk niets met je bevallingsplan te maken, maar dat zijn dingen die je met je partner dient te bespreken.... Heb altijd het idee (als ik naar mijn omgeving kijk) dat vrouwen die hun bevalling helemaal in hun hoofd hadden zitten, achteraf zwaar terleurgesteld waren, omdat het ideaalplaatje niet uitgekomen was..... Zelf stap ik er blanco in.... Ja ik heb over sommige dingen nagedacht... maar verder zie ik wel hoe het loopt en wat moeder natuur voor me in petto heeft...
ik had 7 man om mn bed..... en pas later begreep ik waarom.... volgens mij hadden ze niet gedacht dat ik de klus kon klaren... omdat mn zoontje niet paste en terug schoot... maarja het was net als bij die reclame; "het ken net"...
ach ja een plan idd werkt niet echt volgens mijn mening want alles gaat dan zo snel een als het niet loopt zoals je plan kan je echt teleurgesteld worden. Ik heb zoiets van het loopt allemaal wel vanzelf .Is bij mijn vorige bevallingen zo gegaan dus hoop nu ook . Het is net dat ik wat dingen meer in huis wil halen uit ervaring meer niet eigenlijk
Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat je heel veel aan zo'n plan hebt. Het loopt toch altijd anders dan dat je denkt. Maargoed, als jij het zelf fijn vindt, moet je het natuurlijk gewoon doen! Wat je er ook nog in zou kunnen zetten: of je zelf je kindje aan wil pakken als 'ie al half geboren is (snapje? beetje vage zin namelijk). Toen Milans hoofd er uit was en z'n schouders, heb ik 'm er zelf verder uitgetrokken, en dat vond ik erg fijn, dus misschien een idee!? Verder is alles al gezegd waar ik ook aan dacht.
ik had ook een plan met wat ik écht niet wilde en dat gaf me heel veel rust. Goed dt je voor jezelf wat op papier zet en erover nadenkt zodat je partner er evt op in kan springen als het niet gaat zoals jij graag wilt maar je dat zelf niet duidelijk kunt maken om de een of andere reden. Er zijn ziekenhuizen waar de kraamkamers geen tl licht hebben maar licht dat je wel kunt dimmen dus zo heel raar id vind ik t niet.
Ik had ook nog nooit van een plan gehoord hoor. Ik had wel van tevoren aangegeven dat ik, als ik het echt niet meer trok, pijnbestrijding zou willen (en dat heb ik ook gekregen, in de vorm van een injectie die de 'scherpe kantjes' weg zou nemen en waar je wat slaperig van werd). Hielp goed, ik zei bij 6,5cm ontsluiting nog heel stoer dat ik het nog niet wilde, maar de VK in het ziekenhuis greep gewoon zelf in (en achteraf was ik er toch heel blij om). Ook wilde ik op de baarkruk bevallen. Ik beviel met medische indicatie (pas op laatste moment hoor), maar sowieso zou ik in het ziekenhuis bevallen en daar staan ze standaard in elke verloskamer klaar voor gebruik indien nodig. Wat het licht betreft, pfffff ik heb helemaal nergens op gelet, ik had wel wat anders aan m'n hoofd, denk je dat ik dat nog weet? Ik heb een poos in bad gelegen en daar was gewoon het grote felle licht aan. In de verloskamer zelf waren ook lampen aan, maar ik weet echt niet meer wat voor licht dat was hoor. Ha ha lekker belangrijk hihi! Ik werd op 't laatst bijgestaan door de dienstdoende gyn (onze zoon is met de pomp gehaald op 't laatste moment), een 2-tal verpleegsters, de VK van het ziekenhuis en mijn man. Ik ga dan echt niet van tevoren kijken of er stagieres rondlopen of niet. Die mensen moeten het toch ook leren? Ik was superblij met alle hulp, omdat mijn bevalling erg gecompliceerd verliep. Uiteraard knipte mijn man de navelstreng door, vrij snel al geloof ik. Daarna werd onze zoon bij me weggehaald (2 minuten op mijn buik) omdat hij zuurstof nodig had en ging mijn man mee, terwijl de gyn ervoor zorgde dat de nageboorte mee kwam en mij ging hechten. Toen hij helemaal gewassen was en ik gehecht was, werden we zeker een uur alleen gelaten met z'n 3-tjes (met wat te drinken en beschuit met muisjes) en heeft mijn man op z'n gemak wat mensen kunnen bellen. Daarna pas werd mijn zoon aangelegd bij me. Bepaalde dingen kun je aangeven, maar een hoop dingen zijn niet te plannen bij een bevalling hoor, dus nee, ik ga niet zo'n plan maken. Ik vind het plan van Mikki77 ook ietsje overdreven; bij een keizersnede onder narcose mag niemand erbij zijn, da's gewoon protocol. Navelstreng doorknippen als deze uitgeklopt is? Waarom dat dan? In mijn geval moest hij z.s.m. aan de zuurstof, dus werd die navelstreng binnen 10 seconden al doorgeknipt geloof ik. Stagieres aan je bed, heb je niet voor 't zeggen. Bedenk dat deze mensen het ook moeten leren en zeer onervaren mensen laten ze echt niet toe hoor. Zolang mogelijk wachten met wegen / aankleden etc., heb je ook niet in de hand. Je kunt moeilijk ik-weet-niet-hoelang je pasgeboren baby bij je houden, dat mensje moet gelijk onderzocht worden of alles goed is en dan vooral lekker gewassen en warm aangekleed worden, zodat het zo snel mogelijk kan uitrusten. En wat ik net al zei .. als ik me ook nog druk moet gaan maken om het licht in de kamer
Bevallingsplan vind ik een beetje een slecht woord ... bevallen kan je niet plannen, laat staan dat je zelf alles onder controle hebt! Maar wat je wel kan bespreken met je gyn of vk op voorhand is hoer je graag de dingen zou zien, in optimale omstandigheden. En dan denk ik iid aan bvb. graag de baarkruk, beetje gedempt licht, rust, geen gehaaste toestanden, zelf aanpakken, niet direct weghalen(tenzijn nodig natuurlijk!), baby zelf de borst laten zoeken, papa of jijzelf die de navelstreng doorknipt, etc etc... dit zijn dingen die bespreekbaar zijn en als alles een beetje normaal verloopt perfect mogelijk zijn. Ik ben zelf Belg en de protocollen zijn hier wel een beetje anders denk ik, maar hier moet je ook geluk hebben met de visie van je gyn. Zo heb je nog steeds consevatieve gyneacologen die eisen dat je volledig geschoren wordt vanonderen, die een lavement eisen, die geen enkele andere houding ;dan plat op de rug met de benen gespreid- toleren voor de bevallen zelf, die bijna altijd een knip zetten, die net op het laatste binnenkomen en verwachten dat je de kleine er binnen de 10min uitplopt... Daarom is het vind ik wel nuttig om je wensen op voorhand te bespreken! Indien je als hierboven ebschreven zo'n gyn hebt kom je anders voor verrassingen te staan Bij mijn tweede kind had ik een 'modernere' gyn en met ahar had ik vooraf besproken dat ik graag gebruik wenste te maken van de 'huiselijke bevallingskamer' en dat ik graag onder water wou bevallen. De huiselijke bevallingskamer was eentje me gedempt licht, een stereo waar je zelf je cd kon afspelen, een bed dat meet een soort van zetel was, een groot rond bad waar je in kon voor je weeën en eventueel om te bevallen, dat was echt heel gezellig, de vroedvrouwen lieten ons ook heel erg gerust, ze zijn maar een paar keer binnen geweest tot dat ik 8cm had en ze mijn vliezen braken, uiteindelijk ben ik dan niet in bad bevallen (ik gleed weg tijdens het persen , ik verzoop half), maar de arbeid was heel 'fijn'. Ondanks de gezellige sfeer enzo was daar wel alle medische apparatuur aanwezig, netjes verstopt in de wanden.
ki had voor mijn eerste geen geboorteplan, maar hier heb ik wel gemerkt wat ik beslist wel en niet wilde. bij mijn tweede heb ik dus wel een geboorteplan gemaakt en ik moet zeggen dat bijna alles gegaan is zoals ik het wilde. bij mij bracht het ook een hoop rust dat ik niet steeds tijdens de bevalling moest uitleggen wat ik wel en niet wilde. ik heb ze gewoon dat a4 tje gegeven en ze wisten precies mijn wensen. toch had ik het bij mijn eerste niet gedaan omdat alles nog zo onbekend is en je uberhaupt niet weet wat er gebeurd en hoe je reageert hieronder wat puntjes die er bij mij opstonden. een kleine schets van mijn eerste bevalling. heb 1 1/2 uur met persweeen gelegen omdat het ziekenhuis niet goed met de vk had gecommuniceerd mijn placenta bleef hangen en had veel bloedverlies. (kans is groot dat dat bij een 2e bevalling weer is sommige dingen zijn misschien altijd standaard hoor, maar ik heb het toch vermeld als ik het dus belangrijk vond Omgeving en begeleiders  Ik wil graag dat er zo min mogelijk verschillende mensen de kamer inlopen  Ik wil graag dat de verloskundige op tijd gebeld wordt door het ziekenhuis  Ik vind het fijn als de verloskundige wat eerder dan de persweeën al aanwezig kan zijn. Communicatie  Alle handelingen graag in overleg, dus duidelijk van te voren aangeven wat er wordt gedaan en waarom.  Ik wil graag dat er tijdens mijn weeën zoveel mogelijk met mijn partner gecommuniceerd wordt. Op deze manier komt alles het beste door.  Wanneer ik zelf niet meer in staat ben om beslissingen te nemen, alles in overleg met Henk  Henk is overal bij aanwezig. Bevalling  Ik wil graag zelf bepalen hoe ik de weeën opvang. De bevalling hoeft wat mij betreft niet met andere houdingen of bad/douche bespoedigd te worden.  Ik wil dat er niet continue gevraagd/gezegd wordt om onder de douche te gaan  Ik wil niet dat er uit voorzorg tijdens de weeën een katheder geplaatst wordt. Alleen als het medisch noodzakelijk is. Mocht ik naar de OK moeten ivm evt. placenta verwijdering dan mag er een katheder geplaatst worden. Baby  Ik wil graag dat als de kleine geboren is deze meteen op mijn blote huid gelegd wordt.  Ik wil graag dat als ik toch naar de OK moet dat mijn man bij de kleine kan blijven  Mocht ik naar de OK moeten vind ik het wel fijn als de kleine zijn eerste melk krijgt als ik terug ben.  Wij nemen zelf similac mee en die willen we graag via ons eigen flesje (dr Brown) geven. Dus geen Friso in de wegwerp flesjes.
Tijdens mijn eerste zwangerschap kwam zo'n geboorteplan net een beetje 'in'. Ik had er zelf niet een gemaakt, maar wel met mijn man over wat puntjes gehad. Dat ik liever geen stagiaires wilde, zelf de baby wilde aanpakken, dat ik op de baarkruk wilde, geen foto's tijdens de bevalling, dat hij er bij zou blijven, dat we naar het ziekenhuis zouden gaan, dat soort dingen. Alleen de baarkruk en het aanpakken heb ik vantevoren gevraagd aan de verloskundige en dat kon allebei. Uiteindelijk ben ik razendsnel thuis bevallen, onder begeleiding van een stagiaire, gewoon plat op bed, heb de baby niet zelf durven pakken en mijn man kwam op het laatste nippertje pas thuis. Ik was er ook van uitgegaan dat ik 's nachts zou bevallen en dat we dan pas de volgende ochtend de familie zouden bellen. Maar mijn baby kwam tussen de middag en een half uur later stond mijn moeder al op de stoep. Het enige dat ik volgens mijn eigen boekje heb gedaan, was direct aanleggen voor borstvoeding. Oh, en hij heeft de navelstreng doorgeknipt, maar dat was zo vanzelfsprekend dat ik er niet eens over gepraat heb vantevoren. Conclusie wat mij betreft: leuk idee zo'n plan, geeft ook een hoop voorpret, maar hou er serieus rekening mee dat er niks van terecht komt. Als je je ook daarop voorbereid, ben je ook niet zo teleurgesteld als dingen anders lopen dan je je had voorgesteld. Een bevalling is nou eenmaal niet te plannen.