En door mensen zoals jij wordt de wereld een stukje beter! Wat een ongelooflijk lief aanbod van jou om Loran zo te helpen. Daar mag een applausje voor komen vind ik. =D> Loran, ik denk dat je heel stevig in je schoenen staat en ik hoop dat dat ook zo blijft. Jij hoeft je helemaal niks wijs te laten maken door die rare mensen want hij is een volwassen vent en is altijd nog zelf verantwoordelijk voor zijn daden, dus ook het niet betalen van rekeningen. Zoals andere meiden al zeiden, bekijk even goed wat je wilt qua contact met hem en ten opzichte van je kindje, verder ben je hem geen cent verschuldigd! Dat zou mooi zijn zeg... als jij voor zijn domme acties zou moeten opdraaien! Ga anders eens naar de rechtswinkel, wellicht kunnen ze je daar ook verder helpen of hebben ze nog zaken waar je rekening mee moet houden. En zoals je ziet, redt jij het ook wel alleen met je kindje! Hou je sterk en veel liefs. Manuela
Dat je je kindje ni laat erkennen door de vader wil ni zeggen dat het ni kan/mag opgroeien met de vader. Dat wil wel zeggen dat je idd geen alimentatie kan vragen, maar dat zal tog ni makkelijk zijn aangezien hij dus geen rooie cent heeft. En je kindje kan best leuke dingen gaan doen met de vader alleen dan regel je dat zelf en samen zonder dat hij je kan gaan dwars bomen met rechtelijk bevel of iets dergelijks en geloof me dat wil je ook ni. Weet er alles van helaas.
Nou, niet ALLES dus, anders had hij geen schulden . Zijn ouders helpen hem dan errug goed door zelfs nu nog het hand boven zijn hoofd te houden (zo wordt ie natuurlijk nooit financieel onafhankelijk, volwassen en laat staan een zelfstandige papa. Maar meid, als ik je verhaal lees kom jij er wel: je neemt de verantwoordelijkheid voor jezelf en je kindje en je probeert ook nog eens aan jezelf te denken door niet alles voor een ander opzij te zetten. Zo doorgaan hoor, want dan komen jij en je kleintje er wel
Je lijkt wel harstikke gek als je hem gaat meehelpen om hem uit de shit te halen. En jij dan? Ik bedoel jij bent zwanger van hem kan niet zo zijn dat JIJ hem moet bijstaan en HIj jou en de baby niet! Ik zou lekker zeggen tegen zijn ouders opzouten zoek het zelf maar uit hij heeft het zover laten komen. Hij heeft geen poot om op te staan. Ik begrijp je heel goed dat het zeer doet dat je een paardje moet verkopen omdat ik ook een paard heb en ook in dergelijk situatie ooit heb gezeten. gelukkig heb ik hem nog . ik wens je heel veel sterkte zeker nu ook dat je zwanger bent ik vind het heel erg naar voor je maar laat die vent lekker in zijn sop gaar koken! xxx jet
Èn als ik jou was zou ik die vent jou kindje niet laten erkennen hij geeft zelf aan niet mee te willen betalen dus dan maar helemaal geen vader zijn die heeft namelijk ook zo zijn verantwoordelijkheden niet allleen de lusten maar ook de lasten ik bedoel hij heeft dat kindje verwekt . Geen erkenning geen rechten en later heb jij alles in de hand. en die ouders sorry geen goed woord voor over en idd zoals ninetje al zei dat zijn echt van die ouders die zeggen dat doet mijn zoon lief niet nou zon schoonmoeder heb ik ook gehad walgelijk gewoon. xxx Jet
ik zit echt met grote ogen je verhaal te lezen! Wat een flapdrol zeg! Ik zou in ieder geval geen geld gaan geven, maar dat is je de afgelopen 4 pagina's ook wel duidelijk geworden. Neem een nieuw telefoonnummer. sta m niet meer te woord. En al helemaal zn ouders niet. En ook niet erkennen als vader, is hij gek! En zoals Jet75 zegt: Ga even langs de rechtswinkel om te kijken wat je rechten zijn. Is hij nou helemaal besodemieterd, de kleuter!
Juist langs de rechtwinkel jij! En trek je eigen plan en wordt niet afhankelijk van hem met vioogdij en al die andere dingen. Als jullie niet langer dan 2 jaar hebben samengewoond heeft hij i.i.g. geen rechten qua woning. EN je hebt geen samenleveingscontract, dus ieder zijn eigen! Al zou jij die schuld veroorzaakt hebben, dan heeft hij nu pech volgens mij. Hij heeft jou dat toen "geschonken". Sorry geen rechten meer! JE bent juridisch niet met elkaar verbonden! Ga naar de rechtwinkel voordat je je vanalles op je hals haalt! Direct wil ie nog allimentatie.........
Ik ga maandag naar de gemeentehuis, om een aantal dingen te vragen. Ook wil ik vast hebben staan, dat na de geboorte, 1 van mijn ouders de baby aangeeft bij de gemeente. Ik wil niet dat hij het kind erkent, en ook niet dat de achternaam van hem wordt gebruikt. Ik wil tot zover de baby alleen opvoeden ( misschien in de toekomst met een ander), en daar ga ik me nu volledig op richten. Hij heeft ook nooit gevraagd hoe het met de zwangerschap ging, of met mij. Ook heeft hij niet aan zijn belofte gehouden. Hij zou laten zien dat hij voor mij en de baby wil gaan, en intresse tonen, maar tot dusver helemaal niets. En het feit dat hij tijdens de eerste weken van de zwangerschap iets heeft gehad met een ander, speelt erg mee. En dat heeft de knoop doorgehakt. Ik wil hem uit mijn 'leven'. En wil niet dat hij zich met de baby bemoeid. Wel ga ik , als het geboren is, een kaart sturen ( ja heel dubbel, weet ik), zodat hij weet dat hij een zoon of dochter heeft. Ik betaal niet voor zijn schulden, want die heeft hij zelf veroorzaakt. Heb zojuist weer al zijn post op de bus gedaan, met een brief erbij: Graag je adres veranderen, want ik stuur niets meer door over 2 weken. ( adreswijziging duurt altijd ong. 2 weken) en laat je uitschrijven bij de gemeente, en huisarts, want je houdt je niet aan je woord. Je weet mijn nummer, voor vragen bel maar, en je hoeft niet te bellen voor 'flauwekul' of om te zeggen dat het je spijt, want dat heb je i.m.o. toch niet, anders had je allang wat gedaan om onze 'relatie' te verbeteren. Ter informatie met MIJ en de kleine gaat het goed, en we redden het prima zo! Zonder de vader die zich niet inleeft in de zwangerschap. De groeten. weet het, heb hem in een boze bui geschreven, en had het misschien anders kunnen formuleren, maar had geen zin om de envelop weer open te maken
Het is niet zo gek dat je emotioneel reaageert. Het klinkt op deze manier erg helder en voor mijn gevoel ga je met deze beslissingen zeker de juiste richting in! Sterkte!
=D> Way to go Loran, heb je goed verwoord hoor en heel knap van je . Dit kan toch niet zomaar om zo van je verplichtingen weg te lopen en die ouders van hem ECHT schandalig! Hou je sterk en laat je niet gek maken. liefs Jet
Wow, wat een dramaverhaal zeg. Ik heb zelf ook paarden dus snap heel goed hoe dit je aan je hart gaat. Toch denk ik dat je wel de juiste beslissing neemt door er 1 te verkopen. Hoe verdrietig ook, het scheelt je iedere maand een smak geld. Zeker bij dierenarts kosten e.d. En dat geeft meer rust als je het beter in de hand hebt. En wat zijn rol bij jullie kind betreft: ik vind persoonlijk dat een kind zowel met zijn moeder als zijn vader contact zou moeten hebben. Ik zit aan de andere kant: mijn vriend mag 1 van zijn kinderen niet zien van zijn ex. Erg wreed vind ik. Maar in jouw situatie zou ik ervoor kiezen om je eigen achternaam te kiezen en geen erkenning door hem. In de komende maanden/jaren moet hij dan maar bewijzen dat hij contact met zijn kind waard is. Mocht hij er al behoefte aan hebben. Dan kun je op dat moment altijd beslissen of jij dat wilt of niet. Zo hou je je lot het meest in eigen hand. En hij heeft iedere inspraak wel verloren met zijn gedrag. Heel veel sterkte en ik hoop dat je evengoed, in ieder geval bij momenten, van je zwangerschap kan genieten. Laat hem je dat niet ook nog afnemen hoor!
Meis, je hebt het heel goed verwoordt, maar ik wil je voor 1 ding waarschuwen... Door zulke brieven te schrijven laat je hem weten dat hij je nogsteeds wat doet. Zolang hij jou wat doet is er een opening om weer te gaan zeuren, bellen, klagen, dreigen.... Ik ga je nu een tip geven, waar je natuurlijk helemaal niks mee hoeft te doen! Ik ken je situatie niet en ik reageer puur op mn eigen belevenissen, die helemaal niet op jou van toepassing kunnen zijn. Stuur niks meer door. Maar alles retour afzender met de boodschap: verhuisd, adres onbekend. Bel de gemeente, dat hij bij je ingeschreven staat en dat hij er niet meer woont. Hoe krijg je hem uitgeschreven want hij heeft schulden. En je krijgt deurwaarders. (is niet zo, maar gaat hun niks aan) En vraag of ze dit registreren. Verander je sloten. Ook al heeft ie de sleutel ingeleverd. Wie zegt dat ie geen kopie heeft? Ik ben me zelf namelijk doodgeschrokken toen mn ex ineens om 4 uur snachts naast me kwam liggen, terwijl hij al weken weg was. En vertel hem niks over de gesteldheid van jou en de baby. Je wil hem niet in je leven, dus kan het jou niks schelen wat hij wel en niet weet! Misschien ben ik wel te drastisch, negeer me dan, maar dit is voor mij de enige manier geweest om van mijn ex af te komen! Sterkte ermee
Wat een drama zeg..... Maar over dat erkennen...wel/niet zijn kind laten zien(betalen)....ben ik ook niet erg voor.....ik heb hier ook ervaring met kinderen die hun vader niet (meer) mogen zien omdat moederlief ruzie heeft met vader. Ik vind dat een kind recht heeft op zowel moeder als vader(tenzij sprake van geweld)...hij gedraagt zich zeer onverantwoordelijk maar een kind express weghouden is mij te hard......
Ben het helemaal met je eens Amanthis maar volgens mij heeft TS nog tijd genoeg om daar later op terug te komen. Laat 'meneer' eerst maar wat op afstand en laat hem maar aangeven dat hij wel geinteresseerd is in zijn a.s. kind. Als die belangstelling er is, kun je als moeder altijd nog voorzichtig gaan meewerken aan contact.
Wist je trouwens dat er erg veel mannen schijnen vreemd te gaan tijdens de zwangerschap van hun vrouw/ vriendin? Las ik een tijdje geleden in een blad, weet niet meer precies welke... Wat was bij jouw ex-vriend eigenlijk de reden dat hij was vreemdgegaan?
Hoi, ik snap dat je wereld op zijn kop staat, maar ik zou in je emoties helemaal geen beslissingen nemen. Dit zijn namelijk geen rationele keuzes maar gevoelsmatige keuzes. Ik denk dat het handig is om je wel nu afstand in te bouwen, maar keuzes als wel of niet erkennen en wel of niet hem op de hoogte brengen na de bevalling... In al die maanden kan er nog van alles gebeuren bij hem maar ook bij jouw gevoelens. En straks, als je je kindje hebt zul je ook anders tegen alles aankijken (misschien dat de gevoelens van hem/haar liever een slechte vader gunnen dan geen vader, of juist het tegenovergestelde). Je kan dat nu allemaal nog niet voorspellen. Zorg in ieder geval dat jij en je kindje nu op nummer 1 staan en dat je ervoor zorgt dat jij alle middelen hebt (financieel en emotioneel) om deze zwangerschap en bevalling aan te kunnen!
Zal het even 'proberen' te verwoorden zoals hij het deed: Het ligt niet aan jou maar aan mij. Ik ben een klootzak, en daar zal ik de prijs voor moeten betalen. En het begon als een geintje, en het werd erger, dat het me in de greep had. Ik wou stoppen, eerlijk waar, omdat ik wist dat je boos zou worden. Verder gaf hij als reden, dat hij me weinig zag, en dat ik weinig zin in hem had (qua sexuele contact). Terwijl meneer altijd van huis was, en als hij er was, hij mij meteen afwees, en meteen omdraaide en ging slapen . Ook zegt hij alle contact met die andere te hebben verbroken, en dat hij nooit meer iets van haar wil horen. En dat hij alleen voor mij wil gaan ( totdusver niet gezien!).