Wij zijn een halve week terug verhuisd. Bijna alles is klaar in huis op een paar kleine dingen na. Maar ik voel me er totaal niet thuis. Ik slaap slecht, geen honger. ik heb zelf veel last van spanningen cq hyperventilatie. Ben hiervoor in behandeling, maar merk dat me klachten ( duizelig, beven, gespannen nek etc etc ) enorm oplaaien. Zal ook komen dat ik doodmoe ben. Het liefst ga ik terug naar me oude huis, maar dat gaat niet meer. Ik had niet verwacht dat ik zo zou reageren. Ik had echt zoiets van: leuk, verhuizen naar nieuw/ groter huis. Maar nu we er zitten voel ik me niet thuis. Tegen mezelf zeg ik dan: mens doe niet zo gek , maar dat helpt niet. Is zoiets normaal?? Heb het nog nooit gehoord namelijk.
Ja heel herkenbaar! Wij zijn driekwart jaar geleden verhuisd. En zelfs al voelde het voor de verhuizing als ons droomhuis, ik voelde me verschrikkelijk na de verhuizing. Hele dagen buikpijn door de stress en voelde me gewoon echt rot. Het goede nieuws: Ik heb het nu niet meer. Het slechte nieuws: Het heeft echt wel even geduurd..en het slechte slapen blijft nog wat aanhouden. Weet ook niet precies waardoor. Succes meid! Het is ook allemaal wennen, hoe cliche ook.
Ben ook een maand geleden verhuist en voel me ook nog steeds niet thuis. Slaap ook slecht hier. Wij zijn om een reden verhuist dus het eerste de beste huis aangenomen. Ik gooi het maar steeds op dat ik moet wennen. (Leuk huisje wel hoor maar toch) De buurt/wijk speelt ook een rol, woon nu in een buurt/wijk waar ik normaal gesproken niet dood gevonden wil worden. Dat van dat hyperventileren heb ik (gelukkig) niet. Hoop dat je snel mag wennen en je je snel weer beter voelt.
Ik herken het niet, het voelde direct als mijn huisje eigenlijk. Voelde het wel goed toen je het wilde kopen? Misschien heb je gewoon even tijd nodig om te wennen aan de nieuwe woning.
Herkenbaar, ik ben vorige maand verhuisd. Het gaat nu iets beter als de eerste week. Helaas hebben we wat verstoppingen enzo gehad, met verl stank dus dat helpt ook niet echt mee.. Ik ons oude huis is mijn dochter ook geboren, en zijn veel herinneringen, ik denk dat ik dat moeilijk loslaten vindt.
Het heeft zeker wel een jaar geduurd voordat ik mijzelf thuis voelde. Telkens wanneer ik er naartoe reed had ik het gevoel dat ik verkeerd reed ofzo.. is over gegaan hoor. Sommige mensen hebben er nou eenmaal meer moeite mee dan andere. In ieder eval het gevoel niet gaan forceren en probeer elke dag wat leuks te vinden aan je nieuwe huis. Dat hielp hier goed.
Geef jezelf de tijd, een nieuwe omgeving is wennen, iedereen moet zijn/haar plekje vinden. Hier heeft het ook wel even geduurd, maar meer in de trant van: het was het huis waar de kinderen waren geboren en de eerste mooie momenten vonden daar plaatst. Later is dat omgeslagen naar: hadden we nou maar eerder kunnen verhuizen naar deze woning, dan waren de kinderen hier geboren en was het makkelijker geweest in de tijd dat de jongste baby was en de oudste opgehaald moest worden van school. Nu wonen we dus op loop/fietsafstand van school en voorheen moest het echt met de auto. Inmiddels zijn hier ook mooie herinneringen gekomen en we hebben een gezond huis ipv een huis vol schimmel en rioolproblemen(huurhuis en de woningbouw kreeg het niet onder controle) De kinderen hebben nu een eigen kamer en een speelzolder, ze kunnen spelen buiten de poort in de speeltuin ipv dat ze voor hun veiligheid in de tuin moesten blijven (gelukkig hadden we toen een grote tuin) 2weken geleden heeft mijn man de voorzolder helemaal aangepakt en nu is het echt naar mijn zin.
Een halve week is ook écht nog maar net he. Geef het tijd! Maak het gezelllig, zorg voor ontspanning, nieuwe fijne herinneringen... komt echt goed. Ik moest ook echt wennen aan ons huis
Ik ben nu 4 weken verhuist en heb die tijd echt nodig gehad om me thuis te voelen. Wat mij hielp was steeds elke dag iets opruimen, uitpakken, afmaken. Foto's en andere echt persoonlijke dingen ophangen en neerzetten hielp ook.
Wij zitten midden in een verhuizing, ik heb deze gevoelens nu ook. Maar dit in combinatie met slaapgebrek en drukte. Dit kost enorm veel tijd. Ontzettend vervelend maar je bent niet de enige hier in en het is dus helemaal niet gek.
Gelukkig is het bij meerdere mensen herkenbaar. Wat je maar gelukkig noemt. Het is gewoon vervelend. Hopelijk slaap ik binnenkort goed . Dat zal al zoveel helpen denk ik.