Zoals het al zegt is het kleuterklas drama. Mijn dochter 4 zit sinds maart dit jaar op de basisschool. Vanaf het begin had ze meteen een vriendinnetje die helemaal aan der plakte. Eerst was dit leuk maar na wat weken werd dit verstikkend en werd ze heel dominant. Ze besloot mijn dochter de haren los te maken wanneer ze staartjes in had, keurde der kleding af. vertelde der dat ze lelijk was etc. Na veel gesprekken en eindeloos dingen proberen was het zomervakantie en ontliep mijn dochter haar. Nu na de zomervakantie hoopte ik dat wegens de nieuwe klas opstelling en de 6 weken ruimte dat het wat rustiger zou zijn. De 1e week ging super. Maar het gaat weer verder waar het was gebleven nu, haren los trekken, bepalen met wie ze speelt, continu der claimen, tot zover nu dat mijn dochter niet naar school wilt maar ook zowaar weer broek plast/poept. Ze huilt veel, ze is onwijs snel boos! Ik ben al meerdere malen op gesprek geweest, ze zijn uitelkaar gehaald qua groepjeswerk maar het houd niet op. En ik zie mijn dochter veranderen van super blije meid naar een onwijs onzeker boos meisje en ik voel me zo machteloos. Weet iemand wat ik nog meer kan doen? Ze vroeg vanavond of ze naar een andere klas mocht of school maar der beste vriendinnetje moest dan wel mee.
Toch zeker weer opnieuw op school bespreken. En duidelijk maken dat dit voor jouw kind geen houdbare situatie is. Als zij niet snel met een goed plan van aanpak komen dan overwegen of je haar daar wil laten. Hier op school zou zulk gedrag echt niet geaccepteerd worden.
Eens met @tuc. Je wilt niet dat je dochter eraan onderdoor gaat, dus ik zou een andere school niet meteen doen, maar ook zeker niet uitsluiten.
De juf zou hier een belangrijke rol in kunnen spelen. Ze uit elkaar houden is 1 ding maar ik vind de weerbaarheid van jouw dochter ook een ding! Zie het niet als kritiek hoor, maar je dochter moet ook leren grenzen aan te geven en stop kunnen zeggen tegen dat meisje. De kans is groot dat het dan vrij snel klaar is. Nogmaals het is geen kritiek en ik zeg ook zeker niet dat je dochter hier maar mee om moet leren gaan ofzo want het klinkt mij niet helemaal als normaal kleutergedrag wat dit meisje doet maar als iemand aan jouw haar zit en jij wil dat niet, dan kun je dat ook zeggen en iemand wegduwen. Overplaatsen naar een andere groep of school zorgt er wel voor dat ze dit meisje niet meer tegen komt maar in elke groep zitten dominante types die de boel graag regelen... Ik vrees ook wel eens voor mijn jongste, die zit nog niet op school maar laat zich zo iets afpakken en is dan ook niet bij machte om bijv tegen de juf te zeggen wat er gebeurd is. Niet omdat hij niet goed praat maar omdat hij dan gewoon uit het veld geslagen is en boos en verdrietig en onmachtig. Dan wil je hem het liefst in een groep hebben waar alle kindjes goedzakken zijn, maar of dat uiteindeljkk het beste is... Ik denk dat je nogmaals met de juf/school in gesprek moet en samen een plan maken hoe jullie dit aan gaan pakken. Eventueel ook de ouders van dat andere meisje betrekken. En laat je dochter zich richten op andere kindjes wat betreft speelafspraakjes ed, wordt ze misschien in de klas ook weer zekerder van.
Ikkie97 ik zie het vooral niet als kritiek. Ik dacht dit zelf ook namenlijk eerst heel erg dat ze over zichzelf heen liet lopen. We vertellen haar ook van zeg Nee of ga naar de juf. Ze vertelt dan dat het meisje voor der gaat staan en boos word. En dat boos worden vind mijn dochter dus echt zeer zeer eng. Ik stond er laatst naast toen de juf vroeg aan het meisje waar mn dochter der haarclipjes waren. Ze ging echt pal voor mn dochter staan naar der staren. De moeder van meisje zei dat ze echt niet zou kunnen weten waar ze waren. En mijn dochter durfde natuurlijk niks meer. Mn dochter heb een leuke vrienden verzameling. Waarvan 1 meisje waar ze echt 2 a 3 per week samen mee speelt. Maar blijkbaar komt het meisje daar steeds tussen.
Wat een nare situatie, nogmaals bespreken, zou een andere klas een optie kunnen zijn? Je zou dan nog steeds aan de weerbaarheid moeten werken anders krijgt ze dat gedrag tijdens het buitenspelen. Ik neem aan dat ze ook in gesprek gaan met de ouders van het meisje, dit gedrag is wel erg storend in de groep. Zit ze al op een sport? Wij hebben onze uk op judo gedaan. Je leert er dan ook mee omgaan dat iemand heel dicht bij je is.
Uit elkaar houden is bij groepjeswerk is duidelijk niet genoeg. De juf zou hier bovenop moeten zitten en juist de vrije situaties (buitenspelen, gymles, overgangssituaties, e.d.) zeer goed in de gaten moeten houden. Ik zou nog een keer met de juf in gesprek gaan en de ernst van de situatie duidelijk maken. Daarbij ook zeker vertellen hoe je je dochter ziet veranderen. En aan de juf vragen wat ze er concreet aan gaat doen. Mocht je daarna het gevoel hebben dat dit niet werkt of dat er te weinig gebeurt, dan zou ik een gesprek met directie aanvragen.
Ik ben echt al 10x bij de juf geweest. Steeds komen er kleine veranderingen. Ik merk dat dit niet genoeg is en inderdaad mijn dochter veranderd enorm. Op een sport zit ze zit niet want ze is hypermobiel met lage spierspanning en een kromme knie. Praten is ook niet haar sterkste punt. Het ging vooruit maar nu vaak praat ze als een baby sinds het echt niet lekker gaat. Ik zal weer achter de juf aan gaan as maandag als ze er weer is want dit is niet leuk meer.
De ene kleuter is de andere kleuter niet, ik vind ook dat juffen en ouders eea moeten begeleiden. Je blijft sowieso van anderen af, dus haren lostrekken e.d. zou ik zeker even die andere ouders vragen hier met hun dochter over te praten. Je dochter mag zijn zoals ze is, mijn kind hoeft later ook geen bokser te worden
Maar budo (daar valt judo ook onder) is meer dan alleen sporten. Je leert er valtechnieken (wat bij een lage spierspanning en hypermobiliteit mogelijk juist van pas komt) en controle over je lichaam. Je houding verandert waardoor anderen minder snel agressief of dwingend zullen benaderen. Het is veel meer dan een uurtje 'gymles'. Ik heb zelf een dochter die heel sociaal is, maar wel altijd haar zin wil krijgen. Ondernemen de ouders van het andere meisje wel actie? Want ik leer mijn dochter toch echt duidelijk dat als iemand nee zegt, hoe grappig de situatie ook lijkt, ze dan moet stoppen omdat een ander kind dat dan echt niet wil. Het is een stukje respect voor de grenzen van een ander en de ouders horen daarin ook te begeleiden. Kun je een keer een gesprek aangaan met de juf en de ouders van dat kindje? Want het klinkt alsof de ernst van de situatie onderschat wordt.
Hier ook een bazig klasgenootje die precies weet over wie ze de baas kan spelen, juffen pakken dat direct op en leren het ene meisje grenzen te respecteren en het andere meisje ook duidelijk die grens aan te geven. Hier was het laatst zo dat dat bazige meisje maar 1 blik hoefde te werpen op een heel verlegen, gevoelig meisje en dan werd de opdracht al uitgevoerd; totaal een weerstand, geen ‘dat wil ik niet’, laat staan naar de juf gaan. Dan is het voor dat andere meisje ook onmogelijk om die grens te zien. Ze richten zich hier erg op weerbaarheid (oefenen dat ook in spelletjes, dus leren ‘stop hou op!’ te zeggen en leren naar de juf te gaan, bv met hulp van een ander kindje als dat alleen te spannend is)) en respecteren van grenzen (ze leren heel erg duidelijk dat ‘stop hou op’ ook écht betekent dat je meteen stopt met wat je doet etc). Kinderen bij groepsactiviteiten uit elkaar houden lijkt me geen oplossing, maar verplaatsing van het probleem en uitstel voor het zoeken van een daadwerkelijke oplossing. Ik zou dus weer in gesprek gaan, desnoods ook de IB’er erbij en zo samen besluiten hoe dit structureel aangepakt gaat worden ipv ‘we houden ze wel uit elkaar’.
Dan zou ik naar de ib-er en de directeur stappen. School moet meer actie ondernemen dan er nu gebeurd.
Ik ben het wel met Fuddey eens dat ze alleen uit elkaar houden geen lange termijnoplossing is. Dat werkt ook niet als ze in dezelfde groep zitten. Is dit meisje nu weer bij haar in de groep geplaatst, terwijl er een parallelgroep is? Zijn er ook gesprekken geweest op school met haar ouders hierover? Zoals de rest al zegt, ga naar school, geef bij school en ook bij de directie aan dat je dochter nu zelfs oppert om naar een andere school te gaan, zoveel last dat ze van dat meisje heeft. Verdedigingssporten werken bij het ene kind wel en het andere niet in dat opzicht. Wat voor consequenties heeft haar gedrag eigenlijk op school? Is het even 'sorry' zeggen en klaar of wat doen ze precies?
Zeker bij de ib-er een gesprek aanvragen en voor jezelf een termijn bepalen waarin je vindt dat het absoluut beter moet gaan. Het welzijn van je dochter staat op het spel! Het klinkt alsof de juf wel wil helpen maar het niet afdoende lukt. Hopelijk kan de ib-er wat betekenen om misschien zelfs wel samen met de 2 kinderen een soort rots en water training te doen. (Google maar eens op de training als je er niet bekend mee bent)
Voor het meisje is er eigenlijk niks gebeurd. Ook geen sorry niks. Meestal als ze gevraagd word waarom ze de haren van dochter los trekt etc gaat ze boos kijken naar mijn dochter en is het over en doen ze er niks mee verder. Ik heb nu inderdaad de directie gemaild dat er rap wat gedaan moet worden. Want ik zie me dochter verdwijnen. Vandaag gelukkig ookal waren der haren weer los en had ze weer een ongelukje gehad is ze wel vrolijk thuis. Dat is wel eventjes fijn. Sporten.. ja me dochter is vaak te moe voor sport nu. School vreet eigenlijk al alle energie op. Qua hypermoviel is judo inderdaad een prima sport maar ik ben bang dat ik der gewoon uitput
Ik zou een gesprek aanvragen met de leerkracht en de intern begeleider erbij. Daar zijn de intern begeleiders voor. En een observatie van een intern begeleider kan ook zeker geen kwaad. De iber komt dan gewoon bv een kwartiertje in de klas kijken en ziet hoe het gaat. Gewoon doen!
Is juist sporten dan niet goed? Ik heb er geen verstand van hoor, misschien na tips van een fysio. Bij mijn dochter zaten 2 meiden in de klas die alles op stookten en inderdaad aan haar haren zaten en zelfs een keer in haar haren geknipt. Ook vaak ruzie, duwen, slaan en nare dingen zeggen. Ik ben ook in gesprek gegaan met de juf en die lette er wel goed op. Daarnaast ook mijn kind weerbaarder proberen te maken, want helaas heb je op elke school en klas en later stage of werk wel zo'n type er bij zitten. Dan kun je er maar beter mee om leren gaan ipv het vermijden.
Ja hier mee eens. Juf doet duidelijk niet genoeg om het probleem te verhelpen, dus dan vraag je verder.
Hoi! Ik had de ib-er dezelfde avond nog geinformeerd over het probleem. Ze is haar eerst volgende werkdag meteen in de klas gaat observeren. Ze kwam erachter dan inderdaad dat meisje erg veel aan haar zit. Maar mijn dochter reageert heel fel op aanrakingen en de geluiden die de klas maakt. Ze is snel vermoeid en met haar benen gaat het helemaal moeizaam. Dus eigenlijk de combinatie van alles zorgt ervoor dat het vooral niet lekker gaat. Nu hebben ze het heliomare als ingezet om die te laten meekijken. De arts van me dochter helemaal in paniek dat ze zo snel handelen zonder enige dingen te proberen. Dus nu gaan we hier weer mee aan t werk. Nu momenteel moet me dochter steeds als ze iets wat moeite vertoond thuis blijven of word naar huis gestuurd etc. Wat ook niet geheel de bedoeling is, want het is enorm verwarrend.
Wat fijn dat de IB'er meteen in actie is gekomen.Wat is het heliomare en wat doen die precies? Waarom zou een arts daarvan in paniek raken? Wat betreft het thuisblijven of naar huis gestuurd worden. Is het dan niet beter structureel even te minderen? Dus bijvoorbeeld halve dagen naar school en als het goed gaat weer opbouwen?