Hoi allemaal, Ik heb 2 hele lieve jongens en ben nu 14 weken zwanger van de derde. Maandag hebben we geslachtsbepaling alleen heb zo een wens voor een meisje.. Herkent iemand dit?
Mijn man voelde dat ook zo! Zelf had ik dat gelukkig niet, want anders zou ik teleurgesteld zijn nu, zie onderschrift. Ik vind het juist wel gaaf en stoer dat ik straks 3 zoons heb! Mijn oudste zoon trouwens denkt er ook anders over, hij wil nog steeds een zusje... Maar dit is de laatste voor ons en gelukkig is mijn man het daarmee eens. Hoe denkt jou man erover?
Mijn man heeft het juist niet zo, eigenlijk meer omdat ik het zo graag wil. Hoe dichter bij het komt, hoe erger het word. Had je een voorgevoel met wat het ging worden? Andere zwangerschap of dat niet?
Ik had sowieso het idee dat de derde ook wel een jongen zou worden en voelde dat ook zo. Bij mijn eerste had ik dat ook dat mijn voorgevoel klopte. Bij de tweede wisten we het niet en heb ik veel getwijfeld, kon ik het niet zo zeker voelen zegmaar. Tsja, ik begrijp je wel, had het ook heus leuk gevonden als het een meisje was geworden. Maar ik heb altijd gezegd tegen mijn man we gaan voor een derde kind, niet voor een meisje want ik geloof er niet in dat je dat kan sturen door dieet of moment van vrijen oid, dat wilde ik ook niet eens proberen. Het moment van de echo vond ik wel echt weer spannend hoor! Wat is je eigen gevoel nu, en in je vorige zwangerschap?
Ik snap het heel goed! Ik denk dat elke vrouw dat wel heeft Maar het moet niet zo worden, dat je teleurgesteld bent als het toch (weer) een jongen blijkt te zijn. Dat het gezond is, blijft het allerbelangrijkste. Mijn voorgevoel klopte bij alle drie. Al heb ik bij de tweede heel af en toe getwijfeld. @Scar010: wat vroeg, de geslachtsbepaling.
Herkenbaar, ik heb vrijdag echo, en ik zou echt super blij zijn met een jongen maar een meisje zou wel bijzonder zijn! hier geen voorgevoel maar ook het idee dat ik dat niet "durf" omdat ik mezelf niet wil teleurstellen ofzo want uiteindelijk hoop ik alleen dat t gezond is en zijn wij voor een 3de kindje gegaan en niet voor een meisje
@ guapetona: oké, ik heb echt geen voorgevoel alleen is deze zwangerschap heel anders, veel meer misselijk, puistjes enz, maar dat zegt ook niet altijd alles geloof ik. @ lilou: ja klopt in tiel doen ze erg betrouwbare geslachtsbepaling vanaf 15 weken. Ben er altijd geweest. @bapsie: ik heb precies Hetzelfde, ik zeg ook soms van ik durf niet! Maar je hebt zeker gelijk. Laat even weten vrijdag!
Ik zag mezelf altijd als meiden mama en ja ik was best een beetje in shock toen de tweede een jongetje bleek te zijn. Is dat zo erg? Ik vind van niet! Natuurlijk weet je dat het beide kan, maar iedereen mag toch wel een stiekeme voorkeur hebben. Ik vind dat niks om je voor te schamen. Natuurlijk kreeg ik negatieve en verbaasde reacties toen ik zei dat ik twee meiden eigenlijk wel leuk had gevonden. 'een meid en een jongen meer kan je niet wensen' ik vind dat zo'n onzin. Iedereen is anders en je kan je gevoel toch niet sturen. Dus ja, meer mensen hebben hier mee te maken. Je mag toch hopen en dromen? Ik ben inmiddels helemaal om en ik denk dat dat het belangrijkste is. Geef jezelf de tijd om te schakelen als het toch een jongetje is. Uiteindelijk ben je daar ook heel blij mee!
Als t nou geen meisje is, wat dan? Ga je dan door tot er wel een meisje komt? Ik ben heel erg van het "als het maar gezond is". Als dit kindje een meisje was geweest was ik net zo gelukkig geweest, ondanks dat ik mezelf als een echte jongens-mama zie.
Dat zegt ze toch niet? Niemand hoopt op een ongezond kind. En ik snap heel goed dat je een voorkeur hebt hoor dat wil niet zeggen dat je teleurgesteld bent als het niet is wat je ''gehoopt'' had. Vind het altijd zo jammer dat je soms je voorkeur niet uit kan spreken alsof het andere geslacht niet goed zou zijn. Dat is het niet maar ik zeg altijd als ik het in de winkel zou kunnen kopen zou ik een ...... kopen.
Ik heb twee jongens en de derde wordt nu een meisje. Ik was enorm verrast hierdoor. Ik had sinds het begin al heel sterk het gevoel van het geslacht, net zoals bij de jongens maar ik kon het me helemaal niet voorstellen dat mijn man ook meisjes produceren kan. Na de slechte uitslag van de combinatietest maakte het me helemaal niet meer uit, als het maar gezond zou zijn. Dankzij de Nipt kregen we ook al heel vroeg het geslacht te horen. Omdat ik het toen niet kon geloven heb ik ook nog een extra echo laten doen met 16 weken. Ik zie mezelf nog niet als meisjesmoeder maar ik vind het wel leuk om te sboppen voor zowel jongens als meisjes.
Ik heb al een zoon en toen ik erachter kwam dat ik weer zwanger was ging ik er van uit dat ik weer een zoon zou krijgen, mijn vriend dacht hetzelfde. Deze gedachte kwam omdat bij mijn vriend alleen maar jongens zijn geboren in zijn familie en nog nooit een meid geboren is. met de 16 weken zijn we voor een geslachtbepalings echo gegaan en het bleek een meid te zijn. heel speciaal voor de familie van mijn vriend natuurlijk maar mij maakte het echt helemaal niet uit of het jongen of meisje was. Trots zijn we sowieso!!
Maar het is volgens mij wel zo dat als je al twee jongens hebt, debkans op een derde jongetje groter is dan op een meisje. Terwijl deze kans bij een tweede kind minder groot is. Volgens mij heb je bij twee jongens al een kans van 66% op weer een jongetje. Or so I read Dus de mensen die als tweede kind een meisje hebben gekregen, hadden sowieso een grotere kans op een meisje als mensen die al twee jongens hebben en nu een derde krijgen.
Als je kijkt (tenminste overal waar ik het zie) is de 3e vaak een ander geslacht. Je zou dan juist zeggen dat het niet zo is. @ts: ik begrijp je wel. Hier ook een wens voor een meisje. Bij de 2e hoopte ik er ook op maar wist dat het een jongen zou worden. Heb het even moeilijk gevonden maar hoe dan ook je houd onvoorwaardelijk van je kind. Sterker nog met mijn 2e heb ik een heel sterke band. Alhoewel de meisjeswens er nog altijd is wordt de wens wel steeds minder. Ik wil graag een groot gezin en ben gezegend als dat mag uitkomen
Ik snap je gedachten heel goed TS. Voel je vooral niet raar of schuldig. En als het straks weer een jochie blijkt te zijn, geef jezelf dan ook even de tijd om daar aan te wennen. Zoals ook al eerder gezegd, je houdt toch onvoorwaardelijk van je kind, jongen of meisje.
Heb je misschien helemaal niks aan, maar om even ik in te haken op wat anderen hier zeggen over derde kindje ander geslacht; ik heb twee oudere broers
Zolang je niet intens verdrietig/ teleurgesteld bent als het een jongen blijkt te zijn, lijkt me niks mis met een voorkeur.
Ik begrijp het gevoel wel. En ook de voorkeur voor een meisje na 2 jongens. Maar zoals Maartt ook zegt: zolang je niet intens ongelukkig bent met een jongen is er niets mis met een voorkeur. Het heeft niets te maken met de liefde voor je kindje, hooguit met je eigen referentie en toekomstbeeld. Zolang je je dat realiseert lijkt het me geen heel kwalijke zaak om een voorkeur te hebben. Waarbij uiteraard voorop staat dat het allerbelangrijkste is dat je kindje gezond en veilig ter wereld komt. Ik lees soms verhalen waar ik echt van schrik. Vrouwen die wekenlang in bed blijven liggen ( gelezen op een Amerikaanse gender-site) omdat ze niet het geslacht van hun keuze krijgen. Dat vind ik echt een heel ander verhaal.