hoi lieve dames.. ik heb een vraagje of iemand iets weet over , tsja ik weet niet eens hoe ik het eigenlijk noemen moet haha.. even een korte uitleg: Mijn moeder lijd al sinds ik een jaar of 12 ben aan de ziekte korsakov, ze heeft haar hersenen zeg maar zo goed als dood gedronken helaas. Toen riep ik altijd dat als ik ouder was ik haar bij mij in huis zou nemen, en dat ik voor haar zou gaan zorgen. Maar dat is natuurlijk niet zo gegaan.. Mijn moeder verblijft momenteel in een speciaal verzorgingshuis in amsterdam, een heel eind van ons uit de buurt. Vroeger bemoeide ik me eigenlijk niet veel met haar en zag ik haar 1x per jaar ongeveer. Maar sinds kort wil ik me toch wat meer met haar gaan ''bemoeien''. Ik het huis waar ze zit word ze na mijn mening helemaal niet zo goed verzorgd, en totaal niet gestimuleerd om nog wat te maken van haar leven, ze is pas 55. Nou dacht ik, stel ik kan zorgen dat mijn moeder naar een verpleeghuis/instelling hier in de buurt overgeplaatst kan worden, dan zou ik me wat meer met haar kunnen bemoeien, in positieve zin natuurlijk. Het is en blijf mijn moeder, en nu ik zelf oud en wijs genoeg ben al zeg ik het zelf (21) heb ik besloten dit ook echt te willen doen. Ik weet dat ik hiermee heel wat op mijn hals haal, want 1x per jaar bezoeken bijvoorbeeld zit er dan niet meer in, dan zal ik vaker moeten komen wat ik helemaal niet erg vind, in tegen deel. Als ze hier in de buurt zit kan ik met gemak op de fiets springen met mijn dochter en bij haar een bak koffie drinken of iets. Daarnaast vind ik het gewoon belangrijk dat ze meer gestimuleerd word iets te gaan doen, ze heeft misschien korsakov maar kan echt nog wel dingen zelf doen! dat is mijn mening, en ik ken de houding van mijn moeder, ze is gewoon heel erg lui. Daar kan ik volkomen inkomen hoor, want wat heeft ze nou ? 3 kinderen waarvan 1 haar bezoekt en verder heeft ze niemand, ze zit in haar stoel de hele dag niks te doen, te wachten op de volgende dag eigenlijk... hoe kan ik dit nu het beste aanpakken? qua diagnose valt ze overal net een beetje tussen vanwege haar leeftijd. We hebben hier verzorgingstehuizen maar dat is meer voor mensen die revalideren, we hebben hier een grote gehandicapten instelling en bejaardenhuizen. Het eerste wat bij mij in me op kwam was de gehandicapten instelling, ze hebben er verschillende afdelingen ook voor mensen met psychische problemen. De eerste stap is denk ik te bellen met haar maatschappelijk werker en haar arts, ik als dochter heb toch het recht om dingen te weten? of moet ik haar toestemming daarvoor? ik heb via mijn tante haar behandelplan mogen inlezen , en er staan ook een aantal dingen op waar ik nooit iets van geweten heb, dat ze in coma gelegen heeft bijvoorbeeld. Schaam me dood, dat ik niet eerder dit besluit heb genomen, of dat ik ieder geval me wat meer bekommerde om haar.. Maar jullie begrijpen ook wel dat ik me als kind in de steek gelaten voelde en heel wat jaren onwijs kwaad geweest ben op haar.
Jeetje meid, dat is niet niks zeg. Ik heb hier helemaal geen ervaring mee dus kan je niet adviseren. Misschien kun je via je huisarts meer info krijgen? Ik zou wel uitkijken dat het geen daad wordt uit schuldgevoel, jij kan er echt helemaal niets aan doen dat jouw moeder in deze situatie zit, dat is niet jouw verantwoordelijkheid. Heel dapper als je je plannen wilt gaan doorzetten! Veel succes en sterkte!
Is er in jouw buurt een organisatie die beter bekend is met welke soorten opvang/instellingen er vlakbij jou zijn? Zou daar eerst informeren of er mogelijkheden zijn. Nu ben ik zelf niet echt bekend met korsakov, maar in hoeverre kan je moeder haar eigen mening nog geven etc? Want ik zou toch ook met haar gaan praten om te kijken of zij het ziet zitten.
Persoonlijk zou ik langs de arts van je moeder gaan en daar een gesprek mee vragen. Dan kan je je punt doorgeven. Zij hebben kennis van regels en lijntjes naar de juiste mensen als het mogelijk is. Succes!
Er zijn instellingen die speciale afdelingen hebben voor korsacov patienten. Ik wil je wel een vraag stellen; heeft het een meerwaarde om je moeder meer te laten doen? Wordt ze er zelf beter van? Zie je dat ze zich verveeld of vereenzaamt? Uiteraard wil je je moeder graag dichtbij ke hebben. Nu je zelf ouder wordt komt dat meer en meer. Ik zpu beginnen om een gesprek met de arts aldaar aan te gaan. Hoe ziet hij het? Wat zijn de mogelijkheden en hoe kan hij je helpen. Misschien kan maatschappelijk werk je ook verder helpen....sterkte!
Nee dat kan ze niet echt meer .... Ik weet wel dat ze mij en mijn dochter altijd graag ziet Maar als ik aan haar vraag wat zij vind kan ze moeilijk antwoorden
Ik hoop wel dat ze zich er beter door gaat voelen..echt beter worden zal ze nooit. Bedankt voor de info
Ik zou met haar artsen in gesprek gaan. Natuurlijk kan het daar wel gevoelig liggen, want mogelijk verhuist ze dus een heel eind en zijn ze haar kwijt als patiënt. Daarnaast zou ik ook wel nagaan of er überhaupt wel plaats is in een instelling in de buurt (gezien sommige wachtlijsten in de zorg). Want je kan je moeder wel in de buurt wensen, maar als er geen plaats is in een gepaste instelling in de buurt ... dan blijft ze zo lang het kan beter waar ze nu zit. Daarnaast zou ik ook zeker kijken naar wat de rest van de familie en haar andere kinderen zeggen. Want wie weet is het voor de rest van de familie (zussen, broers, ooms, tantes, ...) bijvoorbeeld wel totaal niet handig dat ze naar de andere kant van 't land verhuist, omdat zij bijvoorbeeld ook af en toe op bezoek willen kunnen gaan en dat nu misschien al doen.
Ik heb ervaring met korsakov patiënten en mede door deze ervaring ben ik van mening dat deze mensen thuis horen op een speciale afdeling daarvoor zeg maar. Klinkt misschien harder dan ik het bedoel. Bij ons zaten 2 korsakov patiënten op een pg afdeling (dementie). Dat was voor beide 'groepen' echt geen pretje. Ook voor ons als personeel niet want bij ons bleek dat deze korsakov patiënten en compleet andere behandeling nodig hadden, waartoe wij niet waren opgeleid. Deze mensen waren ernstig agressief en dwangmatig om van gek te worden aan toe. Ik zeg absoluut niet dat dit bij jou moeder ook het geval is, maar als ze een wat 'specialere' behandeling met haar ziektebeeld nodig heeft als gegevens wordt in jouw omgeving, zou ik eerst goed informeren of ze er ervaring en dergelijke mee hebben. Sorry ik begrijp dat je dit niet wilt lezen, maar wil je wel zeggen dat niet elk verpleeghuis weet om te gaan met korsakov, zoals bij ons het geval was. Er klopte wel meer niet, ik werk er gelukkig ook niet meer, maar goed. Heel veel sterkte en wijsheid met deze beslissing!
Misschien kunnen ze jou bij MEE helpen? veel sterkte! geen schuldgevoel hoor, ik schat in dat je al jong op jezelf was aangewezen, als je 15 bent heb je het druk genoeg met jezelf!
Bedankt voor je reactie Er is hier wel plek bij de instellingen , en verdere familie zit er helaas niet in ..die willen veder eigenlijk geen contact met haar
Ja dat is zeker zo ..ze valt overal net buiten de bood.. Ze is gelukkig niet afgresief of dwangmatig maar heeft wel wat extra aandacht nodig.... Haar in een instelling plaatsen was toen ook al aardig moeilijk stom eigenlijk he. Bedankt voor je reactie
Geen ervaring, maar wil alleen even zeggen dat ik het heel dapper vind dat jij dit voor je moeder wil doen. Succes en hopelijk vind je de juiste hulp!
Weet niet waar je woont maar heb bij TV Gelderland al eens een progamma voorbij zien komen. Ging over mensen die in een speciale instelling wonen en daar ook "werkte". Misschien flink zoeken op Google voor iets bij je in de buurt? Veel sterkte in ieder geval!
Nee Gelderland is wel wat ver maar zal eens gaan zoeken of dat hier in de buurt ook is.. Heb vanochtend vroeg al contact gehad met mijn (stierf) moeder en zij wilt me hier graag bij helpen. Ze is maatschappelijk werkster dus heeft ook wel het verstand van t een en ander
Ik deel de mening van toverbal, heb ook op een pg afdeling gewerkt waar een korsakov patiënt geplaatst was en dat is toch iets heel anders als dementie. Dus zou zeker zoeken naar iets in de buurt waar ze goed tussen past. Verder weet ik natuurlijk niet hoe jou moeder is maar ik heb de littekens van deze client nog op mijn armen staan, dus als pg afdeling zou ik haar niet aannemen.
Nee zo is mijn moeder gelukkig niet...totaal geen agressie . Ze is eerder gewoon heel moeilijk ...tegen het vervelend aan zeg maar