Mn vriend moet vanavond per sé een bepaald shirt aan, ik weet zéker dat ik die van de week heb gewassen en 'm op bed heb gelegd. Vriend gaat naar boven, komt weer terug, shirt ligt niet op bed. Ik weet het écht écht écht zeker, dus ik stuur 'm weer terug, zeg dat ie WEL op bed ligt. Vriend weer naar boven, komt weer naar beneden, het shirt ligt niet op bed. JE SHIRT LIGT WEL OP BED :x. Vriend weer naar boven, komt weer naar beneden. Nee Sam, hij ligt écht niet op bed, ik heb alles 3 keer nagekeken maar hij ligt er echt niet! Gaat ie een koffer met kleren doorzoeken, terwijl ik ECHT zeker weet dat ik 'm heb gewassen, dat ie ONMOGELIJK in die koffer kan zitten, en dat ie gewóón boven op bed ligt. Ik stuur 'm nog één keer naar boven, maar guess what!? Hij komt weer naar beneden omdat het shirt niet op bed ligt, ook niet op het andere bed, ook niet op de grond, ook niet in de kast. Ik naar boven, met in m'n hoofd dat dat shirt maar beter echt verdwenen kan zijn, want anders.. :x Ik pak echt het EERSTE shirt wat ik tegenkom en wat op het bed ligt, en nu mogen jullie raden welk shirt dat is? Inderdaad, het shirt wat hij aan moet vanavond. ARGH!
Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd naar wat hij zei... of wil ik dat liever niet weten? NooNooman zou iets zeggen als: oh, nou die heb ik echt niet gezien hoor! *grom*
Ach meid....ik heb er hier 3 rond lopen en ALLE 3 zijn ze zo. Dat schijnt er op de een of andere manier bij ingebakken te zitten bij mannen... Mn vader was ook zo. Mn ex was helemaal erg (die vergat zn ogen uit zn zakken te halen als hij ging zoeken en iets optillen wat er mogelijk op lag daar had hij nog nooit van gehoord)! Zal wel iets met t Y chromosoom zijn ofzo...
Ja echt he, dat is hier ook vaak zo. Dan ligt het gewoon NAAST 'm, en dan zeg ik 'Kijk dan, dáár ligt het!', maar hij ziet het gewoon niet En dan doen alsof ik gek ben he! Terwijl ik het echt 100% zeker wist! En beweren dat ie ALLES VIJF KEER na heeft gekeken..
GRRR! Ik sleep m nu zelf mee naar de plek waarvan ik zeker weet dat het er ligt en wijs het dan aan. Zijn reactie: oh nou net lag het hier nog niet... Ja VAST!
oh, bij-zon-der herkenbaar ... die van mij presteert het om me dan op kantoor te bellen en te zeggen "ik kan dit-en-dit niet vinden?!?" of ... ook een hele fraaie ... "ik kan geen sokken vinden?!?"... ... sja ... en wat verwacht je dan van mij zo'n 60 km verderop dan?? ach ja ... zucht ... en maar klagen dat hij iets niet kan vinden als ik heb opgeruimd ... zijn verklaring: als ik het doe (lees NIET opruimen) dan kan ik het ALTIJD vinden ...!!! Tuurlijk schatje ... je hebt gelijk schatje ...
Ik zeg altijd tegen mijn vriend dat hij met zijn neus kijkt, ipv. met zijn ogen haha! Die is ook altijd van alles kwijt, terwijl ik het dan zo gevonden heb. En vaak ook op een plek waar hij dan al gekeken heeft!
Pff, ik lig in een deuk!!! Oh, zo vreselijk herkenbaar haha!!! Tegenwoordig roep ik van te voren als hij iets gaat zoeken: Eerst (ECHT) kijken en dan pas bleren dat je het niet kunt vinden hihi.