Hallo, Ik heb een vriendin die heeft een zoon die 3 maanden ouder is dan mijn zoon. Hij liep met 18 maanden los en hij is nu dus 2 jaar en 3 maanden en loopt echt heel raar. Mij valt het niet alleen op maar ook andere mensen in de omgeving van mijn vriendin. Toe ik het voor het eerst zag flapte ik er perongeluk uit: loopt hij altijd zo raar? Van deze opmerking werd die vriendin niet zo blij, maar het floepte er zo maar uit bij mij Verder ben ik er niet weer op in gegaan. Maar nu zag ik hem vorige week weer en hij blijft gewoon raar lopen, en met raar bedoel ik ook echt raar. Hij houdt zijn beentjes stijf, buigt zijn knieen niet en loopt met een bocht in de rug zodat zijn buik helemaal naar voren komt en waggelt, zijn schouders schudden met het lopen die houdt hij ook stijf. Rennen doet hij ook niet en Lopen is niet zijn hobbie hij zit het liefste in de buggy. ook valt hij vaak tijdens een stukje lopen zag ik wel. Is dit normaal bij een peuter van 2,3 jaar? Die vriendin zei toen wel toen ik die opmerking gaf aan haar dat het CB haar zoon goed vonden lopen... maar Ik heb echt mijn bedenkingen er bij inmiddels. En ik wil het wel tegen haar zeggen dat ze er misch. toch eens achteraan moet gaan maar ik weet niet of ik dit wel moet doen dus... Als het mijn zoon was was ik er wel achteraan gegaan inmiddels dus. Wat is jullie advies? of is dit toch wel normaal bij een peuter van 2,3 jaar en vergelijk ik haar zoon teveel met mijn zoon?
Ik weet niet of het normaal is... weet wel dat mijn nichtje ook heel lang zo heeft gelopen. Nu 10 jaar later loopt ze normaal haha
Ik zou er niet teveel over zeggen. Als het kindje onder controle is bij het CB dan wordt er echt wel opgelet. Mijn zoontje heeft kromme beentjes en dat weet ik zelf ook wel maar kan geen kwaad. Mijn ex schoonouders kwamen altijd met opmerkingen van daar moet je echt iets aan laten doen, nu kan het nog e.d. Maar ja hij was (en is nog steeds )onder controle bij het CB en deze controleren de heupjes e.d. en daar was alles goed mee. Ook ontwikkeld hij zich goed dus verder niks aan de hand. Maar ik vond deze opmerkingen wel heel storend.
Zou er niks van zeggen. Als ze het bij het cb in de gaten houden.. Ik zou zelf niet blij zijn met opmerkingen van mensen die er geen 'verstand' van hebben over hoe mijn kind zou lopen.
Ik zou er niks van zeggen. Lief dat jij je zorgen maakt. Maar hoe goedbedoeld het ook is, zij zal het waarschijnlijk toch ervaren als 'commentaar op haar kind'. (Gezien haar eerdere reactie.) Haar kind staat onder controle van het cb, gaat straks misschien naar de psz en anders zeker naar de basisschool. Daar letten ze ook op dit soort dingen. En dat zijn mensen met wat meer ervaring, die al meer kinderen gezien hebben. (Niet alles wat anders is dan gemiddeld is gelijk zorgwekkend. Mensen die de juiste opleiding hebben en wat meer ervaring hiermee, kunnen gewoon beter inschatten wat nog binnen de marges valt.) Als er echt wat mis is, wordt het heus door deze mensen aangegeven. En je hebt kans dat ze het van die mensen beter aan zal nemen. (En zelfs al doet ze het niet, kost het in dat geval in ieder geval geen vriendschap.)
Dit dacht ik dus zelf ook al, ik bedoel het nl goed om mijn vriendin er op te wijzen maar ik ben idd bang dat zij het gaat opvatten als commentaar op haar kind... Ik hoop dat haar zoontje echt beter gaat lopen en dat er niks achterweg gaat komen. Ik geloof dat ik mij maar stil houdt er over
Is het een vriendin of je beste vriendin?? In mijn geval: Ik zou het tegen mijn beste vriendin zeker wel zeggen, wat als blijkt dat er wel wat is, hou je dan je mond? Of zeg je dan dat je het al had gezien, denk dat ze daar ook niet blij mee zal zijn dan?... Maar anders moet je het even omdraaien en denken wat jij zou willen wat zij deed als t bij jou kindje zo was...
ik zou er juist wel iets van zeggen... eerst luchtig... laat jullie 2 kindjes eens naast elkaar lopen en zeg er dan iets van. Beter nu op tijd naar de huisarts of fysio, dan straks over .... jaar. dus gewoon DOEN
Als t een goede vriendin hebben zou ik t wel benoemen; niet dat je t bedoelt als kritiek maar dat je je er een beetje zorgen over maakt. Ik zou t vervelend vinden als een vriendin iets opvalt aan mijn kind en dat niet heeft gezegd; kan best wel dat jouw vriendin t niet zo in de gaten heeft en dat er wel echt iets is wat bv door een paar sessies fysio op te lossen is.
Het is 1 van mijn beste vriendinnen Maar ik heb perongeluk er al eens wat over gezegd en dat vond zij niet leuk toen... Ze zag het toen als kritiek op haar kindje. maar als ze het tegen mij zou zeggen over mijn zoon bijvoorbeeld dan zou ik er denk wel wat mee gaan doen... dan zou ik toch eens gaan kijken hoe mijn zoon zou lopen en evt. daar iets mee gaan doen. Maar ik ken haar goed en ik weet dat zij er anders over denkt Misch moet ik het gewoon eens voorzichtig zeggen tegen haar ipv achteraf als er wel wat aan de hand zou zijn. Best moeilijk hoor haha
Ik denk dat ik er wèl wat van zou zeggen maar dan wel heel subtiel en diplomatiek. En geruststellen dat áls het wat is het absoluut niet iets ernstigs hoeft te zijn. Ze is als moeder natuurlijk ook bang en wil misschien liever haar kop in het zand steken. Komt ook omdat ik niet veel vertrouwen heb in het gemiddelde CB dus dat zou mij niet geruststellen. En als er idd wèl wat aan de hand is met het ventje dan is het het beste om erger te voorkomen en zo snel mogelijk met fysio o.i.d. te beginnen. Je vriendin kan toch een keer één afspraak met een kinder fysio inplannen, ze hoeft niet eens een verwijsbriefje van de HA. Succes, hoop dat het niks bijzonders is!