Ja in jou geval snap ik dat heel goed en ik weet ook wel dat ik van geluk mag spreken dat het bij mij zo gaat met zwanger worden....maar dan nog kan ik niks doen aan mijn gevoel... Mijn vorige zwangerschap was echt een ware hel en ik zit gwn vol zorgen over mezelf en dan over het kindje...het is een gevoel waar je niets aan kunt doen..behalve ook aan de andere dingen denken zoals de symptomen die je hebt..maar dat maakt het wachten niet minder lang
Ik vind het ook lang hoor. 7-8 weken is meer gangbaar en ik snap je best. Maar ik probeer je te laten zien dat het op zich een goed teken is dat je geen vroege echo krijgt. Bedoel dit ook goed hoor
Ja weet ik sorry als ik wat lulliger overkwam dat komt puur door de tekst want bedoelde het aardig terug te zeggen en meer uitleggen wrm ik zo ongeduldig ben En je hebt ook gelijk een te vroege echo moet je zeker niet willen Maar jeetje jou onderschrift dat houdt mensen zoals ik wel met beide beentje op de grond want jij wacht pas lang ☺️ Ik hoop voor je dat je snel een positieve test mag hebben en dat je het lekker 9 maanden uit loopt en prachtig kindje in de armen mag hebben...
Ik was blij dat ik met 8 weken de eerste echo had. Ik heb daarna nog wel paar weken in onzekerheid gezeten. Het kan nog steeds misgaan. Nu het bij jou 12-13 weken is, is de belangrijkste periode wel voorbij. Hopelijk dat dat wat draaglijker voor je maakt
Ja dat hou ik mezelf wel voor en misselijk heel erg dus ook goed teken en pijnlijke borsten en een groeiende buik(je) en dat allemaal is gezond denk ik dan maar soms tussendoor zakt me de moed weer ff in de schoenen en dat was ook zo wanneer ik dit topic openende...
Helaas weer opgenomen met HG...dus krijg als ik het goed heb vandaag een echo...jammer dat het op deze manier moet maar helaas moet me erbij neerleggen en hopen dat ik het voortaan met medicijnen onder controle hou en niet als bij mijn 1e kindje 9x opgenomen wordt..3e liter vocht hangt er intussen aan