Niet altijd weet ik wat ik droom, vaak heb ik het in iedergeval erg druk. Maar vanacht had ik toch wel iets aparts, zit nu terug te denken wat ik nou weer allemaal op tv heb zitten kijken dat het zoiets is geworden.. Ik moest in een groot oud schoolgebouw, wat van een weduwenaar was geweest, opruimen? Alle ramen waren bedekt met grote gordijnen, oude vieze gordijnen, de man woonde daar vroeger met zijn vrouw en dochtertje maar die waren overleden, hij was er blijven wonen.. Uit verdriet had hij er niks meer aan gedaan, en heeft daar op zo'n manier zijn tijd versleten, het was heel apart, ik was zo bezig met licht te brengen in die donkere plek dmv de gordijnen te verwijderen, en was benieuwd wat er achter de gordijnen te voorschijn zou komen, de plek zelf deed duister aan. Het was een oud gebouw, en achter grote lange gordijnen in een grote ruimte vond ik een deur naar een achter plaats, dat was een soort speelplaats geweest. Ruimte voor ruimte ging ik alle kasten, en kamers door, totdat ik een groot houten blok in een kleine ruimte zag. Oppeens had ik kennelijk mensen die mij hielpen, voor mijn gevoel was ik een soort aannemer ofzo die de boel zou gaan opknappen, en zo verwijderde we het grote blok. Er bleek een ijzeren hek achter te zitten met een stenen trap naar beneden, daar kwam ik in een grote ruimte (die heb ik niet verder onderzocht) Wel vond ik in de oude gymzaal waar hij zijn bureau en spulletjes had, een mooie speld van zijn vrouw, en nog iets maar kan niet herinneren wat dat nou was, volgens mij iets van zijn dochtertje.. Er zit aan de zijkant in die kamer waar de toestellen stonden opgeborgen ook nog een kamertje met zijn papieren, en andere persoonllijke spullen, helaas ben ik daar ook niet in geweest ik begon wakker te worden Het was zeker een indrukwekkende droom ik kon de muffigheid zelfs ruiken...ben benieuwd of het nog een gevolg heeft..
Haha ik had het eerst ook helemaal niet door! -- Wel een hele spannende droom! Als je er nog eens over verder droomt, willen we het wel horen!
Ik dacht eerst ook aan een hele andere droom .. Hihi, maar dit is inderdaad ook erg spannend! Kun je er zelf geen eind aan breien ? Ik vind het echt net of ik een goed boek aan het lezen was!
Nou ik weet dat het een japanse man was, en het gedeelte naar de kelder toe, van een ander steen soort was, ik weet nog dat ik opzoek was naar de blauwdruk van het pand, het mooie was dat de school nog in oude staat was. Ik was ook nieuwschierig waarom deze mensen in een school woonde, en had gehoord dat er vroeger ook een kerk had gestaan, in het oudste gedeelte, en op de vroegere speelplaats zag ik nog iets van glas in lood... Ik kan niet wachten tot ik vanacht weer verder kan borduren op het verhaal, nu hopen dat ik daar terug kom...
Het was inmiddels eind van de middag, ik had net een bestelling geplaatst voor een hapje chinees, toen de deurbel ging. Ik zag door het raam een oudere man staan, net in pak, met een grote aktetas bij zich. Toen ik de deur opende keek de man mij enigzins hoopvol aan, en stelde zich voor, het ging om de blauwdruk van van het Mauvelpand. Ik stapte opzij, en liet de beste man binnen, een kop koffie sloeg de beste man af, maar bij het woord borreltje zag ik een kleine glimlach verschijnen, en hij antwoorde dat zijn werktijd er toch opzat.. Ik zette hem lekker bij de haard in mijn studeerkamer, nadat ik ook was gaan zitten, opende hij zijn tas. Hij haalde een grote bruine oude leren map tevoorschijn, waar wat papieren uitstaken, en hij legde hem op zijn schoot met zijn hand er gestrekt bovenop..l Toen keek hij mij doordringend aan..
Ik had dat dus pas toen ik dit las hahaha ga jij heel snel een boek schrijven! wow wat spannend.. heb je toevallig nog opgezocht wat je droom kan betekenen of geloof je dat allemaal niet zo?
nee zou niet weten wat de droom betekend Smnee jij toevallig wel?, maar er ontstaat wel een verhaal in mn hoofd, ik deel het gewoon met jullie let aub niet op spelfouten etc. brei dat maar recht onder het lezen..
Hij kuchte even, en met een scheef lachje zei hij "Zo u heeft een aardig project aangenomen, weet u zeker waar u aan begint?" Ik voelde me een beetje rood worden, en gaf aan dat hij me gewoon met "je" mocht aanspreken. In gedachten moest ik bekennen dat ik wel op een aparte manier hierin gerold was, van 1 simpel woonhuis doorgesluist te worden naar een oud schoolgebouw in hetzelfde dorp was een toevalstreffer? Ik vervolgde ach ik denk dat dit project alleen maar mogelijkheden biedt, denkt u niet? En ik richtte mijn blik direct weer op zijn ogen, zijn uitdrukking kon ik er iets uit lezen? Er kwam een iets meer ontspannen glimlach, en met zijn hand wreef hij langs de zijkant van de map. Dit leide mij af, en ik werd steeds nieuwschieriger wat de map zou bevatten.. Nou, antwoorde hij met een klein zuchtje, wij allemaal hier in het dorp zijn benieuwd of u net als met het huis van de fam Growen, ook hier wonderen mee kunt verrichten..hij keek op zijn klokje, en pakte de map op van zijn schoot. Ik neem aan dat u dit goed kunt gebruiken, en mocht u verder informatie nodig hebben, kunt u contact opnemen met de pastorie.... Hierop drukte de man mij de lederen map in de handen, en schudde mij de hand, het leek of hij oogcontact probeerde te vermijden. Ik liep met hem mee naar de deur, moest mijn pas wat versnellen om de deur voor hem open te kunnen houden. Hij bedankte voor het drankje en stapte de deur uit, met enige verbazing (ik hoopte dat hij niet had gezien dat ik mijn wenkbrauwen iets omhoog lifte) hief ik mijn hand voor een groet..even stond hij stil, en draaide zich langzaam om, toen liep hij met gebogen hoofd terug naar mij toe. Ik vroeg of hij misschien iets vergeten was, en hij pakte mijn hand waarin hij een visite kaartje drukte, "Nou, vervolgde hij, succes, veel succes". Zonder verder contact met mij te maken liep hij met grote stappen zo snel mogelijk de straat uit. Een beetje verdwaast sloot ik mijn deur, en liep terug naar mijn studeerkamertje, met de map, plus het kaartje in mijn handen plofte in terug in de stoel..
Je zou Ontdek de betekenis van je dromen kunnen bekijken... en verder blijven schrijven hihi. Erg spannend
Ahh wat spannend!! Je zou idd een boek kunnen schrijven! Ik blijf dit topic inieder geval volgen! Dus: meer, meer, meer!!
Bij het openen van de map, stuitte ik direct op een groot meerdere malen dubbelgevouwen papier, met de datum 18-06-1914 op de punt geschreven, dat was een datum ver voor mijn tijd, ondertussen schoof ik het visite kaartje achterin de map. Ik stond op en liep naar mijn eetkamer, dit was een flink vel papier wat ik het best op mijn eettafel kon uitvouwen. Mijn ogen werden groter naarmate ik steeds meer zag verschijnen, het was de blauwdruk van Mauvel. Wauw, ik waande me even in de zevende hemel, bij mijn bezoek aan het pand (wat overwoekerd was door bomen en struiken) had ik nooit kunnen denken hoe groot het daadwerkelijk moest zijn...ik liet mijn ogen langs de randen van de tekening gaan, en vroeg me af, wat er verborgen was. Ik zag bij de ingang een tekening van een fontein, prachtig bewerkt, en wel bijna 2 meter hoog, ik fronste mijn wenkbrauwen, en probeerde het me voor de geest te halen.. Het was me duidelijk dat ik een hoveniersbedrijf moest inschakelen, ja dit stukje ging boven mijn pet. Ik liet mijn ogen langs de kamers, lokalen, en andere ruimtes gaan, tot ik bij de verborgen speelplaats kwam. Ik had al opgemerkt dat het zeer oud was, vooral vanwege de muren die mij niet direct aan de omheining van een speelplaats deden denken. Toen viel mijn oog op een ruimte die hieraan "vastgeplakt zat", en ook een verbinding met de speelplaats leek te hebben, gek genoeg zag ik via de aanliggende ruimtes geen doorgang hiernaar toe, en ook via de speelplaats leek geen deur of doorgang.. Ik pakte er een stoel bij, maar liep eerst terug naar de andere kamer om mijn vergrootglas erbij te pakken. nogmaals liet ik mijn ogen over de ruimte gaan op het papier, door het vergrootglas zag ik nog een andere lijn over het papier gaan, het was geen verdieping op het pand, de daken liepen schuin, en dit kwam voorbij de lijnen van het pand zelf. Mijn mond viel open, en de kamer werd oppeens even een stukje lichter, naast de ruimte zat ook de kamer met de stenen trap naar beneden..het paste precies!! Jeetje wat moest dat een grote ruimte zijn onder de school, leidde dit dan naar de onbekende kamer? Ik twijfelde het was te groot om een simpele kamer te zijn misschien een grote hal? Ineens werd ik opgeschrikt door de deurbel, ow mijn eten, ik had totaal geen honger meer, tenminste niet meer sinds mijn hoofd gevoed was met deze kaart. Maar ik wist dat ik het nodig had om dit even te laten bezinken, dat probeerde ik mezelf even wijs te maken, de kaart wilde ik laten liggen, en besloot om eens op de bank mijn maaltijd te nuttigen, en ach waarom niet de tv mocht mij daar wel even bij vermaken.