Hey hallo, We zijn er isnds twee weken achter dat we in verwachting zijn. allebei natuurlijk harstikke blij hiermee, dat even voorop gesteld... Maar jesus, die klus hadden we snel geklaard! Mijn zus heeft problemen met zwanger raken, ook aan de kant van mijn moeder schijnen nogal wat vruchtbaarheidsproblemen te zijn geweest dus mijn partner en ik gingen er min of meer van uit dat het hele verhaal nog wel even op zich zou laten wachten... Mooi niet dus, in één keer raak. We zijn afgelopen weekend naar het ziekhuis gegaan om te laten bepalen hoever we in de zwangerschap zitten; 7 weken. Ik voel me eigenlijk best goed, soms wat moe, soms wat misselijk, maar niets waardoor ik mijn werk anders doe dan normaal... Ik vraag me af wanneer ik het mijn leiding gevende ga vertellen? Ik heb een jaarcontract dat bij goed functioneren wordt verlengd op 6 juni en omgezet wordt in een contract voor onbepaalde tijd. Nou, op mijn functioneren valt tot nu toe niets aan te merken. Ik hoor niets dan lof over hoe flexibel, begaan, snel lerend en multi inzetbaar ik ben. Ook tijdens de maandelijkse gesprekken met mn leiding gevende is het naast dat we het gezellig hebben ook duidelijk dat ze tevreden is over mij en mijn werkzaamheden. Maar toch aangezien er nogal wat rommelt op het werk ( veel bezuinigingen vanwege de crisis) maak ik me grote zorgen... Ik werk in de zorg, eigenlijk 80% van mijn collega's is vrouwelijk. Afgelopen jaar zijn er alleen al in ons team 5 baby's geboren. Dus ergens zal het niet totaal wereld vreemd voor haar zijn wanneer ik dit aankaart... Maar toch, ik voel me erg kwetsbaar in mijn positie. Ik weet ook niet goed hoe en wanneer ik ga vertellen dat ik zwanger ben... Heeft iemand hier tips in, ervaringen opgedaan, bepaalde handvatten voor me? Hoor het erg graag want ik merk dat ik echt slecht slaap hiervan... Liefs!
Als eerste gefeliciteerd Sowieso hoef je het pas te vertellen als je 12 weken ben, en na mij weten mogen ze je niet ontslaan vanwege je zwangerschap. Ik zou me er niet al te druk over maken , verder heb ik geen tips voor je ,.
Je bent verplicht het te vertellen uiterlijk 3 mnd voor je uitgerekende datum, gebruikelijk in de meeste sectoren is bij een week of 13, 14, tenzij je bv met gevaarlijke stoffen werkt en je dus ander werk moet doen nu, en als je nou bv een paar keer per dag kokhalzend een sprintje naar de wc moest trekken had je ook wel eerder wat uit te leggen natuurlijk. Het is nu eenmaal het "risico" van het aannemen van vrouwen in de vruchtbare leeftijd hoorde vanavond van collega's dat in dezelfde week als ik nog twee collega's zich hadden gemeld bij het afdelingshoofd
ik vind het ook best lastig hoor. ik werk op een klantenservice van een bank, ik kan het nog steeds niet geloven dat ik zwanger ben, en ben konstant met mn gedachten in mn buik. ik zit er over te denken om het gelijk te zeggen tegen mijn leidinggevende. mocht ik af en toe dan de fout in gaan dat weet hij wat de reden is. en het is makkelijk, 5maart moet ik de eerste echo laten maken. het rooster zal er al wel zijn en aangezien ik 40uur werk zal ik dan gewoon moeten werken op 5maart. als ik dan aangeef bij mn leidinggevende dat ik dan naar de verloskundige moet regelt hij dat zo voor me dat ik dan vrij ben, zonder dat ik dan ergens tekst en uitleg moet geven.
Het blijft altijd lastig wanneer je iets gaat vertellen. Ikzelf heb het al vroeg verteld omdat ik met verstandelijk gehandicapten werk (nogal wat agressie). Met 7 weken werd ik al "gedwongen" mijn collega in te lichten in verband met en dreigende escaltie van een client. Ik heb mijn leidinggevende die week erna ook ingelicht zodat ik geen diensten alleen hoefde te draaien. Vond mijn veiligheid en dat van mijn kindje belangrijker dan wachten tot 12 weken. Succes enne gefeliciteerd trouwens!
Netjes vind ik rond een week of 12/13. Reken tot april/mei (ongeveer 1 maand voor je verlenging) vind ik persoonlijk nog wel ver weg. Ontslaan mag niet, maar een contract niet verlengen is iets heel anders, daar hoeven ze niet eens een reden voor te geven.
lastige situatie waar ik zelf misschien ook straks mee te maken krijg... ben nog niet zwanger maar ben bezig met het switschen van baan en dan krijg je natuurlijk niet gelijk een vast contract. ik zou het rond 12-13 weken zeggen daarvoor kan van alles nog mis gaan. ik zou als ik een echo zou moeten maken een andere smoes verzinnen dat ik naar de tandarts of dokter moet. ze kunnen idd je contract niet verlengen, dan weet je gelijk wat je aan je werkgever hebt. ... ik hoop het niet voor je.
Ik heb het mijn leidinggevende in vertrouwen met de 11 weken verteld. De rest van de collega's rond de 13 weken, denk ik. Je moet doen wat voor jezelf goed voelt. Wil je het graag met je leidinggevende delen dan moet je dat doen, maar kun je het nog even voor je houden dan zou ik dat doen. Misschien komt er een roostersituatie waarin je wel móét aangeven dat je zwanger bent, misschien ook niet. Die afspraak bij de vk kun je ook als huisartsafspraak benoemen trouwens, daarvoor hoef je het niet te vertellen. Of tandarts of wat dan ook.
Hmm tricky..althans mijn ervaring hiermee is negatief. Ik werkte al meer dan 5 jaar voor hetzelfde bedrijf waarvan 3 jaar onder een bepaalde tijdcontract ...In oktober 2011 zou dit contract worden omgezet in een onbepaald contract. In september, heb ik nog een functionerings gesprek gehad, waarin werd aangegeven dat me contract zou worden verlengt. Iets daarna heb ik aangegeven dat ik zwanger ben... 1 week voordat me contract zou worden verlengt werd mij verteld dat ze toch niet het contract gingen verlengen....zonder reden dus...ja ik kreeg vaag gebrabbel over crisis bezuiniging blabla... Did not see that one coming! ... en ook al werk ik niet in de zorgbranche maar momenteel is er overal wel wat waardoor je zonder pardon op straat wordt gezet blijkbaar. Maar super gefeliciteerd natuurlijk, en hoop dat ze bij jou wat schappelijker zullen zijn!!!
Ja, ik ervaar het nog steeds als erg dubbel allemaal... Aan de ene kant wil ik het het liefst aan iedereen op het werk vertellen ( met als eerste persoon mijn leiding gevende)... Ook omdat ik juist iemand ben die gewoon heel open is en het vervelend vind om één of ander smoesje op te hangen voor het een of het ander... Ik ervaar dat als last. Aan de andere kant heb ik ook mijn angsten. Ik ben gek op mn werk, heb geweldige collega's, en vind de doelgroep waar ik mee werk heerlijk. Ik zou het zo'n zonde vinden dit te verliezen... Tuurlijk, we krijgen een wondertje in ons leven opeens! En dat is ook echt nummer 1 !!! Maar je werk verliezen is iets wat niemand wil... En wat helaas nog te vaak gebeurd in Nederland ( terwijl het op papier niet mag!) En ik zou het het liefst samen zien... Ons kindje en mn werk... Ik denk dat ik het over anderhalve maand (als we 13/ 14 weken ver zijn) ga vertellen... Dan is er meer duidelijkheid over het verloop van de zwangerschap en heb ik 'kunnen laten zien' dat ik in die drie maanden geen één keer extra vrij heb gevraagd, gewoon mijn werk ben blijven doen en hebben mijn werkgever en ik genoeg tijd hierover ideëen uit te wisselen... Ons plan hebben we al klaar. Ik werk sowieso maar drie dagen per week. Mijn vriend gaat vier dagen per week werken ( en één dag studeren, of omgekeerd en dan is hij veel thuis). Mijn moeder wilt graag één dag in de week bij ons in huis meehelpen en voor de baby zorgen. Dus dat komt wel goed, waardoor ik niet minder hoef te gaan werken en mijn leidinggevende zich ook geen zorgen hoeft te maken over meer uitval dan wat nu is... Maar goed... We gaan het zien... Spannend hoor! Ik hou jullie op de hoogte... Liefs!
Vertellen, eerlijkheid duurt het langst. Als je goed bevalt gaan ze je liever vier maanden vervangen dan definitief op zoek naar een ander. Pas vertellen na verlenging vind ik niet getuigen van vertrouwen.
Lastige situatie! Ikzelf heb ook in een lastig pakket gezeten: In november 2011 aangenomen op mn nieuwe werk, ik begin 11 januari (eerst op wintersport geweest). Op 31december kom ik erachter dat ik zwanger ben (geen idee hoe lang maar 6-7weken ongeveer) Een bezoek aan de vk gaf indd aan 6-7 weken. Nu wilde ik wachten met vertellen tot 27januri want dan zou ik een termijnecho hebben en heb ik meer info en zijn we wat verder, en is het zekerder dat het goed gaat. Maarja, eerste dag en de leidinggevende komt naar me toe of ik al weet wanneer ik vakantie wil opnemen (zomervakantie) Het is daar zo dat ze in januari-februari een planning gaan maken. Dus ik zeg ow nog niet overlegd thuis, maar zal het overleggen. Ik balen want ik ben 20aug uitgerekend dus ik ben er niet met de vakantieperiode.. En toen kwam ik er op die dag ook nog achter dat degene die ik ga vervangen op 4juni is uitegrekend... Oeps.. Er is dus een overlapping ins ons verlof! En de tweede dag komt ze naar me toe en zegt heb je nog overlegd thuis? Nee maar mag ik naar je mailen (die dag erna was ik vrij) En toen toch maar besloten om het te zeggen want ik kon er eigenlijk niet meer onderuit. Dus ik niet mailen maar de eerste dag dat ik wee rmoest werken naar haar toe gegaan. Gelukkig reageerde ze op dat moment heel erg positief, ze was blij en ze zei zorg eerst maar dat alles goed blijft gaan met jou en je kindje. Dus dat was ok. Maarja of het zo blijft? Mijn contract loopt af in juni, een maand voordat ik ben uitgerekend. Ze mogen niet ontslaan/verlengen wegens zwangerschap maar ik bedoel dan bedenken ze toch wat anders? Nou geloof ik niet dat het gebeurd (het is een klein bedrijf en ze zijn super voor hun personeel) maarja er is geen garantie Ik zou gewoon open kaart spelen, hoeft niet gelijk morgen maar ik zou het niet heeel lang niet vertellen. Misschien valt het heel erg mee en komt het goed. Uiteindelijk moet je het toch vertellen en willen ze je weg hebben daarom, dan bedenken ze wel wat. Succes! x
Hmm, ik hoop dat duidelijk was dat 'niet vertellen' voor mij sowieso geen optie is... De vraag voor mij echter was/ is wanneer en ja, hoe doe je dit... En vertellen na verlening wil ik niet en zal waarschijnlijk ook niet onopgemerkt gaan.. haha.. bedankt voor je bericht!