Twee jaar geleden heb ik met ‘slechts’ 12 of 13 follikels zeer ernstige OHSS gekregen. Ik kwam in anderhalve week tijd 24 kilo aan, en kwam - door missers in het UMC - ternauwernood op tijd op de SEH, waar ik 2 weken heb gelegen. ‘Een uur later en je was er niet meer geweest’ werd er gezegd, terwijl wij al 2 weken huilden en smeekten omdat het niet goed ging met mij. Ik heb daar 2 acitespuncties ondergaan en ben - toegegeven door het UMC - te snel ontslagen. Mijn leven lag in puin. Hoewel wij heel dankbaar zijn voor hun werk en ons prachtige dochtertje heb ik nog dagelijks last van de nasleep. Ze weten heel weinig van OHSS. Ik voldeed bijvoorbeeld aan niet 1 risicofactor. En van het herstel weten ze ook niks. Nu, bijna 2 jaar later, voel ik me nog steeds niet mezelf. Afvallen lukt niet, sporten niet, sociaal leven niet, werken blijkt soms zelfs lastig. Ik ben op zoek naar vrouwen die dit hebben meegemaakt, ohss in de ernstigste gradatie en ik ben zo benieuwd wat jullie deden om erbovenop te komen. Maar ook; durfden jullie het nog een keer aan? Ik weeg nog 15 kg meer dan voor de hormoonbehandeling. En nu nog een zwangerschap durf ik niet aan. Ik heb echt 9 maanden zoveel pijn gehad. De bevalling was een enorme bevrijding. Ik ken niemand die dit heeft gehad en veel topics hierover zijn verouderd. Wie weet zitten hier meer vrouwen die dit herkennen?