Heey meis, Ik zou het NIET vertellen, ik moest vorige week het noodgedwongen melden en ineens is alles bij mij op de zaak moeilijk. Dus als je het nog kunt uitstellen zou ik het zeker doen en als ze je erop aanspreken waarom je het niet gezegd hebt kun je ze er altijd op wijzen dat je niet verplicht bent het gelijk te vertellen.. veel suc6!
gewoon eerlijk zijn...eerlijkheid duurt het langst.... straks geven ze jou een vast contract, 2 weken later ga je naar je baas van joh moet je horen ik ben zwanger maar durfde het niet eerder te vertellen ivm contract... ik zou dat echt niet tof vinden als ik jou baas was..... dan heb je straks je vaste contract maar je wordt er scheef op nagekeken....ze hebben waarschijnlijk geen vertrouwen meer in je... succes...
maar wannneer ze het vertelt staat ze waarschijnlijk op straat en zo word je bedankt dat je eerlijk bent waar ik werkte vlieg je er ook uit zo kreeg ik geen contract verlening en een collega van mij ook niet vanwege zwangerschap iik zou het niet vertellen als ze gaan bezuiingen enzo dan ben je waarschijnlijk 1 van de 1ste die er uit vliegt het is neit eerlijk maar ik denk niet dat de baas ook eerlijk zal zijn
maar ik mocht wel weer terugkomen nadat ik bevallen was en die collega ook zij heeft het gedaan is weer terug gegaan ik heb haar voor gek verklaard ze is alsnog weer weggegaan
Denk aan jezelf. Niet vertellen. Ik ben wel zo eerlijk geweest en zit nu zonder werk. Mijn contract is per 01-09 niet verlengd en 04-09 ben ik bevallen. De volgende, als ik weer in zon situatie kom, zou ik niets vertellen.
tja...ik ben dan mischien te eerlijk... had het gelijk verteld en mijn bazin vondt het geweldig voor me! vertelde gelijk dat mijn vaste contract zeker weten doorging! als je goed bent en je doet je best zie ik geen rede om bang te zijn voor je vaste contract... een baas weet nu eenmaal dat vrouwen zwanger kunnen worden en daar ook rekening mee moeten houden....
Mijn schoonzus zat met nagenoeg hetzelfde probleem en die heeft naar haar vakbond (weet niet of jullie iets dergelijks hebben in nederland) geweest en om raad gevraagd. Die hebben vlakaf gezegd: "verstop het zo goed en zo kwaad als je kan, verzwijg het tegen iedereen die het op iemand van je werk zou kunnen doorzeggen en zeg het pas enkele dagen of weken nadat je je nieuw contract hebt. Ze kunnen je dan niet meer ontslagen, en als ze het toch proberen, kan je procederen en krijg je nog een geweldige schadevergoeding toe." Ze heeft het gedaan, heeft haar vast contract en is gewoon met bevallingsverlof gegaan en heeft haar werk nog steeds
hahaha ja dat zal het zijn hihi! heb ook een baas hoor, man en vrouw, maar zei heeft de touwtjes in handen hahaha
ik zou het gewoon eerlijk vertellen. Komop zeg als ze je daarom weg zouden doen zou ik niet eens bij zo een bedrijf willen werken. Eerlijk zijn duurt het langst. Succes
Heel simpel, omdat dit jezelf waarschijnlijk veel meer rust geeft. Daarnaast, als een werkgever mij niet (meer) zou willen hebben omdat ik zwanger ben en daarna dus moeder, dan zou ik dus gewoon niet voor die werkgever willen werken. Het kost de werkgever namelijk helemaal niets extra's om een zwangere in dienst te hebben. Als zij vervangen moet worden of ze wordt ziek, dan wordt dit voor het bedrijf betaald. Het enige wat ze moeten doen is op tijd iemand vinden die door haar ingewerkt kan worden en zorgen dat er al iemand intern loopt die haar werkzaamheden kan overnemen in geval van afwezigheid. Overigens zou mijn vertrouwen in een werknemer juist dusdanig afnemen wanneer ik er achter zou komen dat een zwangerschap met opzet werd stilgezwegen uit angst voor contractbeëindiging. Kennelijk heeft die persoon dan niet genoeg vertrouwen in mij als werkgever, danwel bazin. Wat gaat ze dan nog meer verzwijgen voor me? Ik zou dus met elke afwezigheid argwanend zijn. Dat zou voor mij een reden kunnen zijn om het contract dan toch evengoed te beëindigen en naar de mogelijkheden daarvan. Een volgende ronde gedwongen ontslagen is dan natuurlijk een voortreffelijke kans! Overigens zijn bazinnen erger dan bazen wat betreft zwangerschap enzo. De vrouwelijk baasjes vinden namelijk al gauw dat je miept, niet moet zeuren, dat iets erbij hoor en zijn veel minder toeschietelijker wanneer het dus komt op ongemakken.
Ik zou zolang mogelijk zwijgen. Tot je het echt nier meer kan verbergen. Zwanger zijn mag geen reden zijn om je geen contract te geven. Ik zit met hetzelfde probleem. Ik werk met deeltijdse contracten en mijn contract verliep op 31 december 2006. Ik heb meteen moeten melden dat ik zwanger was omdat ik de verzorgende sector werk. Een risicogebied dus. Ik heb dus op 5 weken al moeten melden dat ik zwanger was. Nu in principe had ik nog langer kunnen zwijgen, maar dat zou alleen maar ten kost van de gezondheid van mijn kindje gaan. Want zolang ze op het werk niet weten dat je zwanger bent, blijf je gewoon meedraaien op de dienst. En dat is nu niet bepaald gezond voor een ongeboren kindje. 31 december liep dus mijn contract af met als gevolg dat ik nu zonder werk zit. Ik zit wel nog onder moederschapsbescherming, maar m'n bevalling ben ik dus officieel werkloos. Ik weet wel dat m'n werk me terug zal aannemen als ze iemand nodig hebben. Ze zijn altijd heel tevreden over mij geweest. Maar de vraag is natuurlijk of ze in de periode iemand gaan nodig hebben.
Ojee..... morgen is het moment van de waarheid aangebroken..... Mijn leindinggevende heeft vorige week al mondeling bevestigd dat mijn vaste contract gewoon doorgaat. Zoals jullie aan het tijdstip van dit bericht kunnen zien, slaap ik er erg slecht van. Ik word heen en weer geslingerd tussen allerlei gedachten en mogelijke scenario's. Ik denk er namelijk over om het morgen tóch te gaan vertellen... Ik heb een erg goed contact met mijn leidinggevende (niet te verwarren met die kl***zakken die op de directiestoel zitten) en ik kan me echt niet voorstellen dat ze mij zou laten vallen. Daarbij komt nog dat ze een erg sterke invloed op het directieteam heeft (jong, slank, blond... tja, dan weet je het wel...) Ik ga de dag erna met haar op business trip naar London en ik weet nu al dat mijn geweten heel erg op gaat spelen. Ik wil absoluut niet dat het contact tussen haar en mij verstoord zou worden als blijkt dat ik toch dingen voor haar verzwegen heb (ik weet wel dat ik het absoluut niet hoéf te melden, maar voor de werksfeer is het misschien wel beter). Daarbij komt nog... de directie gaat eerst formeel toestemming geven voor mijn vaste contract, pas daarna vindt het gesprek met mij plaats. Het is voor het bedrijf dan toch nog bijna onmogelijk om alles terug te draaien en mij meteen op straat te zetten? Verder hebben we een nieuw hoofd bij personeelszaken, die jarenlange ervaring heeft met personeel en die altijd verkondigd dat ze van ons chaotische bedrijfje een "echt professioneel bedrijf" wil maken. Haar heb ik ook achter me staan, denk ik. Maarja, de bezuinigingen he? Ik weet niet in hoeverre dat mij parten gaat spelen... O jongens, jongens. Nooit gedacht dat dit me nog zo uit mijn slaap kon houden.... Ik weet het niet meer, ik weet het écht niet meer..... Ik ben nu 13 weken zwanger en begin echt voller te worden. Dat kán mijn collega's niet ontgaan zijn. Ookal wéét ik dat het morgen niet hoef te vertellen, het druist erg tegen mijn gevoel in. Maarja, mijn gevoel hoeft niet altijd goed te zijn. Pfffff.............
Hi, (helaas kan ook niet slapen, gelukkig niet uit kopzorgen maar gewoon klaarwakker) Jeetje kan mij voorstellen dat je er wakker van ligt. Moeilijke keuze hoor. Ik begrijp je gevoel heel goed en zou persoonlijk ook liever open kaart willen spelen. Ben echter zelf werkzaam op een P&O afdeling en zie hoe zakelijk management en directie kan zijn......om die reden zou ik denken wacht totdat je zwart op wit je verlenging hebt staan. Maar ja, je gevoel en je werkrelatie met je leidinggevende is ook belangrijk. Ik wens je veel succes met je keuze en ik hoop dat het goed voor je uitpakt! Groetjes Cindy
Niet vertellen...gaat immers om je functioneren of je een contract krijgt of niet, en om te zorgen dat zwangerschap niet van invloed is, zou ik niets zeggen en hopen dat het dan lukt....
Dit is niet waar hoor meiden. Als je van uitzendbureau naar werkgever gaat wordt daar het volgende over gezegd: Een proeftijdbeding kan niet worden overeengekomen met een nieuwe werkgever die redelijkerwijs geacht moet worden ten aanzien van de verrichte arbeid de opvolger van de oude werkgever te zijn. Zo zal een nieuwe werkgever geen proeftijd kunnen aangaan met een werknemer die voordien reeds als uitzendkracht bij hem werkzaam is geweest en in die hoedanigheid dezelfde werkzaamheden bij deze werkgever heeft verricht. De nieuwe werkgever wordt dan gezien als de rechtsopvolger van het uitzendbureau. Dit zal anders zijn indien de arbeid van geheel andere aard is dan die welke de werknemer als uitzendkracht verrichtte. Als de uitzendperiode korter dan één respectievelijk twee maanden had geduurd, kan nog wel een proeftijd worden overeengekomen maar dan nog slechts voor de resterende maximum duur.
Meid, ik wens je heel veel succes. Ik kan je niet echt adviseren vrees ik. In dit soort gevallen is ieder geval uniek. Jijzelf kan het beste bepalen wat er goed voor je is en wat niet. Als ik jou was (en bij mijn huidige baas) zou ik tijdens het gesprek over mijn contract eerst de kant van de werkgever horen. Waarschijnlijk komen ze direct met hun mening over jou en of ze het wel of niet willen gaan verlengen. Op dat moment (dit wetende) zou ik vertellen dat ik het wel moeilijk vind maar dat ik toch graag open en eerlijk naar hen toe wil zijn en vertellen dat ik zwanger was. Er trouwens meteen tussen haakjes bij vertellen dat je wel weet dat dit niets uit mag maken voor hun beslissing over wel of geen contractverlenging. Dan weten zij ook direct dat je op de hoogte bent van je rechten en heb je tegelijkertijd voldaan aan je eigen gevoel van eerlijkheid en openheid. Meid, ik wens je heel veel succes. Welke beslissing je ook neemt! Groetjes, Josien
Niet zeggen! Jij bent belangrijker dan je werkgever, want jij zet een babietje op de wereld! Alsjeblieft gewoon niet zeggen.