Hebben jullie (misschien meer voor degenen die al een bevalling hebben meegemaakt) tips voor afleiding tijdens de momenten dat je weeen hebt? Ik zie namelijk zo op tegen die weeen dat ik eigenlijk graag dingen zou willen doen ofzo als afleiding dat ik die pijn beter kan verdragen zeg maar. Buiten een stukje lopen ofzo als het goed weer is, op de xbox een spelletje spelen? Ik noem maar iets. Iemand ervaring?
Nou als je echte weeen heb, wil je vaak geen afleiding meer. Niets helpt dan ook nog. Je hebt dan echt al je concentratie en energie nodig voor die weeen. Indien je nog lichte weeen heb vond ik het altijd fijn om een boek of tijdschrift te lezen of een beetje te kletsen over van alles en nog wat met mijn man. Ik persoonlijk heb nooit behoefte gehad om een rondje te gaan wandelen, maar dat zal vast voor iedereen verschillend zijn.
Bij alle 3 zijn de bevallingen ingeleid en lag ik dus in het ZH, maar heb gedoucht,wat gelopen,gelezen, gepuzzeld, op de laptop beetje internetten Tegen de tijd dat ik 9cm had wou ik dat allemaal niet meer, en was ik echt in mezelf gekeerd alleen maar bezig met weeen opvangen, net zolang tot ze overgingen in persween.
Toen de weeen echt heftig waren had ik echt alle aandacht nodig om ze op te vangen. Afleiding kon ik niet gebruiken In het begin was rondlopen, douchen en internetten nog wel fijne afleiding.
Nou liet mij maar met rust hoor tijdens die weeën... pffff ik weet nog dat ik tijdens mijn zwangerschap had gelezen dat je nog even een strijkje kon gaan doen als je weeën begonnen, of lekker in bad om te ontspannen. Toen het zover was, heb ik ook idd het bad aangezet en ben er uiteindelijk ook nog in gaan zitten toen deze eindelijk vol was. Maar ik wist echt niet hoe snel ik daar weer uit moest komen!!! Whaaa wat irritant in dat water. Echt niet te doen (voor mij dan), laat me maar met rust zodat ik me goed kon richten op wat mijn lichaam allemaal deed. Tijdens de weeën thuis heb ik absoluut niet de behoefte gehad om wat anders te gaan doen. Ik was alleen en mijn vriend met spoed op weg naar huis. Ik had me in de badkamer geinstalleerd met wat drinken erbij, mobiel erbij, een vol warm bad dus... Maar uiteindelijk heb ik alleen maar op de wc gezeten de weeën opvangen totdat mijn vriend thuis was. Bij mij. later in het ziekenhuis tijdens de weeën dan concentreerde ik me op de pijn, het puffen en het persen. Tussen de weeën door viel ik als een blok in slaap ... even bijtanken voor de volgende wee.
Hier ook niks gedaan eigenlijk, tot een cm of 7 tussendoor nog met mn man gepraat.. daarna dat ook niet meer.
Hey Ik heb tot 8 cm ontsluiting met mijn man ouders zus en tante zitten kletsen, ik lag in het zh, op een boekje kon ik mij niet concentreren dus dan maar gezellig kletsen. Met 8 cm werd het heftiger toen moest ik ook spugen, (iedereen was toen weg hoor behalve mijn man, iedereen vond het eng dat het misschien snel zou gaan en ik wilde het samen met mijn man beleven) en vanaf toen lag ik tussen iedere wee voor lello haha was ik harstikke moe en had ik de puf niet om nog wat te zeggen haha Succes straks, je zal merken dat je een beetje in je eigen wereldje keert, en zo hoort t ook, want je concentreert je op je zware werk zeg ik altijd maar haha
Waar je op dat moment behoefte aan hebt, is voor iedereen anders. Ik heb in het begin ook nog wat zitten forummen, geloof ik. Ik had in ieder geval geen rust meer in mijn lijf om tv te gaan kijken ofzo. Vaak ben je aan het begin van de bevalling nog gewoon thuis, dus heb je alles bij de hand. Misschien blijf je de hele bevalling wel thuis, dan kun je gewoo elk moment alles doen wat jij op dat moment wilt. Je kunt voor de zekerheid ook wat spullen klaarleggen voor je vluchttas (tijdschrift, puzzelboekje, cd's, spelcomputertje, wat jij wilt.) Het zal best kunnen dat je het niet nodig hebt... Geeft niks, jij bent toch niet degene die met die tas moet sjouwen (en je partner is er al lang aan gewend dat vrouwen altijd te veel rotzooi meenemen ) Mocht blijken dat je er wel behoefte aan hebt, is het toch fijn dat je iets bij je hebt. Het kan zijn dat je wat langer in het ziekenhuis met blijven, dan is het misschien wel fijn.
Nou ik had geen afleiding nodig hoor, ik was veels te druk met het opvangen van mijn weeën. Toen ze nog niet zo heftig waren heb ik nog zitten zp-en, maar al snel ging dat echt niet meer. Maar goed, ik ben in 2,5 uur van 0 naar volledige ontsluiting gegaan, dus ik had al heel snel heftige weeën. Misschien als het allemaal wat geleidelijker gaat dat je wel nog wat kan puzzelen ofzo.
De eerste wee triggerde bij mij gelijk een weeënstorm, ik zat dus echt niet op afleiding te wachtten. Na 3kwartier in de weeënstorm op een prik in mijn been gevraagd en toen kon ik een beetje bijkomen tussendoor. Maar ik was volledig in mezelf gekeerd en ook toen geen afleiding nodig. Ben ik anderhalf uur naar volledige ontsluiting gegaan. Tussen het breken van de vliezen en de eerste wee zijn we naar het ziekenhuis gegaan en heb ik een beetje gepraat met mijn man, radio geluisterd en spelletjes op mijn telefoon gespeelt. Kreeg geen verbinding met internet op mijjn mobiel anders was ik even online gegaan op zp.
Het enige waar ik behoefte aan had was rust en vooral geen geluid om me heen. Beneden stond de tv aan en ik ben gewoon echt naar boven gevlucht, weg van het geluid. Daar ben ik wel nog even de was gaan doen en even in de douche gegaan. Toen ik daar uitkwam kon ik niks anders meer als loeien als een koe, zo snel en pijnlijk waren de weeen, maar een half uur later lag er een moooie baby op mijn buik.
Zo ik zie dat het eigenlijk voor iedereen wel een beetje op hetzelfde neerkomt. Voor het echte werk begint kun je nog wel wat doen, maar daarna keer je in jezelf. Ik weet nog wel van mijn eerste dat mijn vriend een film had aangezet voor me, maar door de pijnlijke weeen heb ik niks van die film meegekregen. Ik ga maar afwachten hoe het verloopt, ik vind het in ieder geval wel erg belangrijk dat ik niet helemaal alleen ben, heb liever dat mijn vriend om me heen is. Wat een spanning allemaal, ik hoop hoe dan ook dat alles goed verloopt. Verstand op nul en doordouwen maar haha.
ik heb dvd's van That 70's show gekeken en een boek gelezen in bad tussen de weeen door maar toen mijn vliezen werden gebroken en ik in een weeenstorm kwam had ik ook geen afleiding meer nodig, was me nergens nog van bewust behalve van de pijn.
Ik heb zo'n 23 uur weeen gehad. In het begin probeerde ik afleiding te zoeken door de tv aan te zetten.. maar dat lukte niet want ik had weeen om de 4 minuten en telkens als er een wee aankwam kon ik niet blijven zitten. Dan sprong ik omhoog van de pijn.. Ik heb urenlang rondjes gelopen in mn huis.. en ik woonde toen erg klein dus ik werd helemaal gek! Ik had gelezen dat het fijn was om onder de douche te staan dus dat heb ik een paar keer geprobeerd, maar nee dat vond ik helemaal niks! Er zat voor mij dus niets anders op dan om maar rondjes te blijven lopen.. De laatste 9 uur dat ik weeen had, was ik in het ziekenhuis en gek genoeg kon ik daar wel op bed blijven liggen. Ik was ook doodmoe van de hele dag rondjes lopen, misschien kwam het daardoor. Er stond een muziekje op in de verloskamer, maar verder was er geen afleiding. Praten deed ik toen ook niet meer.. ik was enkel met de weeen bezig en die uren vlogen voorbij!
Mijn bevalling is niet geleidelijk aan begonnen omdat het een inleiding was, dus kleine "wee'tjes" heb ik nooit gehad, was gelijk een weeënstorm zonder tussenpozes. Afleiding? Nee... dat heb je niet nodig op dat moment. Het enige wat me kon afleiden was een ruggeprik, zodat ik eindelijk even kon àdemen. Maar maak je niet teveel zorgen opvoorhand, iedereen beleeft het weer anders. Ik dénk, als mijn bevalling wat rustiger was geweest, dat ik het leuk zou gevonden hebben om een "dagboekje" bij te houden. Waarin ik zou opschrijven hoe ik me voel, wat ik voel, etc. Leuk om later te lezen of aan je kindje te tonen?
Ik had ook allerlei dingen bedacht om te doen tijdens de weeen, maar ik heb alleen maar op bed gelegen met een kussen tussen. Mijn benen, ik had echt alle aandaxht nodig om de weeen op te vangen. Ik zou er niet teveel over nadenken, het komt zoals het komt.
ik heb toen ik echt weeen had niet iets speciaals gedaan maar ik weet nog dat ik om 16:15 op de klok keek en de keer daarna was het "ineens"19:00 heb mn vriend nog gevraagd of het wel klopte , ik was n beetje de weg kwijt om zo maar te noemen hihi de vk , gyn en vriendlief hebben nog tegen me gepraat en ik heb geantwoord maar weet dat allemaal niet meer (hopen dat hij er deze keer geen misbruik van maakt om mij uit te horen )
Hier ook geen afleiding! Bij iedere wee dacht ik gewoon bij mezelf, even doorpuffen en denken weer een stapje dichter bij ons wondertje! Je moet er toch doorheen ..
Sorry, maar ik heb geen enkele vorm van afleiding kunnen vinden tijdens mijn weeen hahaha. Wat een ellende.. Maar dat is bij iedereen anders.. misschien is het wat om film te kijken ofzo.. zo'n spannende..
Toen de weeen begonnen heb ik de strijk op mijn gemakje gedaan (had ik bewust laten liggen), daarna aan het bakken van een appeltaart begonnen. Toen ik deze uit de oven haalde had ik achteraf al 5 cm ontsluiting. (4 uur later is Casper geboren). Toen de weeen vlot achter elkaar kwamen me volledig op de weeen geconcentreerd.