hey meid! Als je twijfelt zou ik het als ik jou was gewoon even laten controleren, dan heb je iig zekerheid' Succes vandaag bij de huisarts! Hopelijk kan hij wat voor je doen!
@paloe, thnx, maar vandaag is morgen ( huisarts) Ja ik dacht altijd gewoon urine, nooit over vruchtwater überhaupt nagedacht. Ach ik vraag het gewoon morgen eerst ook nog even aan mijn HA en dan kan ik altijd nog opvangen.
goeiemorgen! Allemaal een fijne dag gehad gisteren? Wij zijn uit eten geweest in Deventer, was heerlijk! En Olaf heeft zich geweldig gedragen, heerlijk deze leeftijd! Vannacht is de arme kleine man uit bed gevallen, gelukkig sliep hij na een knuffeltje zo weer verder Vanmiddag de 'model'echo, heb er echt zin in! Moet zo naar de fysio, dus een fijne dag vandaag allemaal!
Goedemorgen meiden! Nou hier kan ik ook weer eens meepraten over gebroken nachten.. Mijn jongste was vannacht steeds wakker, hij had buikpijn en diaree het arme mannetje Vanmorgen om vijf uur is vriendlief met hem naar beneden gegaan en heeft tekenfilmpjes voor hem aangezet. En daar vond ik hem toen ik vanmorgen beneden kwam in diepe slaap op de bank... zo schattig! Ik heb school gebeld dat hij niet komt en hij slaapt nu nog steeds!! Hij heeft het blijkbaar nodig.. Het is in ieder geval een erg schattig gezicht
Hoi meiden, Er was weer een hoop terug te lezen vanochtend, ga straks nog ff kijken of ik kan reageren op alles. Ff EGO: Ik moet straks ff naar de huisarts. Ik heb al sinds zaterdagochtend enorme last van mijn linker heup/bekken/lies..... Het straalt uit naar mijn been en ik kan af en toe niet meer op of om. Ben benieuwd wat ze gaat zeggen. Ik heb jaren geleden een ongeluk gehad en sinds dien al regelmatig last van die heup, maar kreeg steeds te horen dat er niets te vinden was. Ik vrees nu het ergste..... Ga straks ff vanaf de lappie van mijn vriend nog een keer teruglezen en proberen te reageren, kan niet zo lang achter mijn pc blijven zitten.... Groetjes, Elleke
goedemorgen dames. Er word echt veel gekletst hoor, t word zeker deel 8 voor we gaan bevallen hihi. @ paloe, leuk joh nog een echo. Geniet er lekker van. @ tessa, hopelijk valt het mee bij je, zowel met vochtverlies als met je pols. Sterkte ermee. @ Milse, wat sneu zeg dat hij ziek is. Wel lief om hem zo samen met papa te zien @ chikai, wie weet is het echt voedertijd ja hihi, je moet overal aan wennen toch. Maar wel vervelend hoor, een nacht doorslapen is ook wel fijn. @ hier. Gister weer wat vocht verloren, Echt maar een paar druppels maar wel onder het persen ( waren een uitbeeldspelletje aan het doen ) Mja had net mijn zakje weggehaald. Alsof ze het doorhebben grr. Verder vandaag naar de fysio, vertellen dat ik niet mag zwemmen. Zal ze blij mee zijn maar jammer dan. Liefs
Zo mijn kleine mannetje is wakker geworden! Hij is goed te spreken maar stinkt wel uit zijn mondje... Even iets anders.. het is hier komend weekend feest in het dorp en ik vind dat altijd onwijs leuk! Er zijn dan allemaal gezellige borrels.. Nu voel ik me de laatste tijd helemaal niet goed, onwijse last van mijn bekken en heel moe Dus ik zei al tegen mijn vriend: ik heb eigenlijk helemaal geen zin om uit te gaan.. zegt hij doodleuk: Oh ik wel!!! Ik vind dat zo stom! Ik snap wel dat hij er zin in heeft maar kan hij nou niet begrijpen dat mijn hoofd er niet naar staat?? Ik heb steeds zo het gevoel dat hij alleen met zichzelf bezig is.. Zaterdag kwam ik ook eerder thuis van mijn werk van de voetbal, het was 's morgens enorm druk geweest en ik stond alleen in de winkel dus moest echt aanpoten en was helemaal kapot! Voordat ik naar huis ging had ik nog lekker een oranje cake gekocht voor gezellig op de bank. In de auto ging mijn mobiel, zegt hij doodleuk, ik ga nu naar de kroeg!!! Niet even van : zullen we samen in de kroeg voetbal kijken? Precies op dat moment was mijn batterij leeg.(zul je zien..) Toen ik thuis kwam liep hij al buiten, waarschijnlijk om meteen weg te gaan. Dus ik deed nog net of ik dom was; moet je iets ophalen ofzo?? Hij: nee IK ga naar de kroeg... Ik werd toch kwaad toen!!! Van mij mag hij best daar voetbal kijken maar op deze manier... En als klap op de vuurpijl werd hij ook nog eens heel erg kwaad op mij! En nu is het al twee dagen geleden maar ik blijf boos.. er is gewoon iets geknapt ofzo.. ik kan nieteens normaal naar hem kijken. Ik voel me zo onbegrepen Hij zegt wel dat het hem spijt maar ik heb nog steeds het idee dat hij mij niet begrijpt. Jeetje wat een verhaal.. sorry hoor maar moest het even kwijt
pff ik zou niet weten wat ja daarmee moet! Rot is het wel.. hebben jullie er al goed over gepraat? Dat jij kan zeggen wat jou dwars zit, maar dat hij het ook kan zeggen als hem iets dwars zit?
@paloe: eigenlijk is het steeds hetzelfde liedje, en als ik erover wil praten begrijpt hij het nog steeds niet, hij voelt zich zo snel aangevallen! Ik wil alleen wat begrip van hem, als ik zeg dat ik geen zin heb in feestjes of een kroeg wil ik gewoon dat hij begrijpt waarom ik daar geen zin in heb en niet dat hij mij negeert en zegt dat hij wel zin heeft... Ik baal gewoon dat ik als enige "last" heb van de zwangerschap.. Niet dat ik er niet blij mee ben hoor maar vind het wel erg zwaar
@doglover: wat vervelend van je been! Succes morgen bij de huisarts. @skatjuh: ging jij persen tijdens een uitbeeldspelletje???hahaha ben heel benieuwd wat je uit moest beelden! Wel balen dat je het nu niet op kon vangen!
*zucht* bereid jullie voor op een lang verhaal Een paar weken terug ben ik met 4 vriendinnen, met zn 5en dus, op vakantie geweest. Voor we boekten heb ik ze duidelijk gemaakt dat we probeerden zwanger te raken en dat ik wel meewilde op vakantie, maar dat het 'risico' er was dat ik dan in verwachting zou zijn. Ik heb toen heel duidelijk gezegd dat ik geen blok aan hun been wilde zijn, of een 5e wiel aan de wagen. Dus dat als ze het niet zagen zitten om met een zwangere op vakantie te gaan, dat ze het dan gerust konden zeggen, dan zou ik gewoon niet meegaan. Maar ze zeiden dat ze wel wilden dat ik gewoon meeging en dat het wel goed zou komen. Nou, hartstikke leuk natuurlijk! Al wist ik in mijn achterhoofd we dat het vaak niet goed gaat in oneven aantallen en dat we vrij verschillend zijn. Zij zijn alle 4 nogal direct en ik niet, ik ben wat rustiger zegmaar. In de aanloop naar de vakantie heb ik ze steeds goed op de hoogte gehouden van hoe het ging, met mijn bekken, de fysio etc. Dat leek me wel zo handig, dan wisten ze waar ze aan toe waren. Tijdens een high tea waren we gewoon aan het praten toen een van hen me ineens op een hele bitse, kattige toon, zo uit het niets, vroeg: Zo, hoe zie JÍJ de vakantie nou voor je. Ik was nogal uit het veld geslagen, we hadden het er vantevoren over gehad wat we wilden doen tijdens de vakantie dus waar deze vraag nou vandaag kwam, dat ik zwanger ben verandert toch niet hoe ik tegenover de vakantie sta? Toen we op het vliegveld waren voor de heenreis moesten we een tijd wachten voor we mochten inchecken. We hadden allerlei lekkers meegenomen en zaten ergens op het vliegveld. We doen regelmatig dingen met zn 5en, ook met de partners erbij. Een van hen begon over buggyrijden of vliegeren op het strand. De anderen reageerden, maar ik wist er niets van! Ik was er gewoon buiten gehouden! De anderen keken haar ook geschrokken aan, echt zovan hou je mond! Ik heb er niets over gezegd, gedaan alsof mijn neus bloedde maar ik voelde me er niet prettig bij. Even later, weer gewoon middenin een gesprek, viel dezelfde tegen me uit als tijdens de high tea. Een meisje wat wij beiden kennen had een huisje gekocht. Zij heeft een hekel aan dat meisje, maar ik niet. Ze zal nooit een vriendin worden maar ik heb geen enkele reden om een hekel aan haar te hebben dus heb ik dat ook niet. Ik had haar op hyves gekrabbeld dat ik het leuk voor haar vond dat zij en haar vriend een huisje hadden gevonden, gewoon een felicitatie. De opmerking was: 'JOU snap ik ook niet, je LULT maar mee en ondertussen loop je HAAR een beetje te krabbelen' Dit was ook weer op zon bitse, kattige toon. Ik heb geantwoord dat ik geen hekel aan haar had, dat ik het leuk voor haar vond en dat ik ook meerder malen heb gezegd dat ik geen hekel aan haar had en dat ik vond dat het mijn eigen vrije keuze moest zijn wie ik krabbelde of niet. Bij het inchecken gebeurde er weer wat. Ze wilden achter de balie mijn papieren van de verloskundige zien. Daarop stond dat ik bekkeninstabiliteit had, maar verder een kerngezonde zwangere was. Ineens verdween de baliemedewerker, even later kwam hij terug met de mededeling dat de maatschappij mij niet wenste te vervoeren omdat ik een complicatie had in mijn zwangerschap. Ik was met stomheid geslagen! Was nog maar 18 weken zwanger, niet invalide, geen enkel risico dat ik opeens zou gaan lopen bevallen, maar ik mocht niet mee! Na een bezoek aan verschillende balies, medewerkers, medische dienst en een consult met artsen werd er een uitzondering gemaakt en mocht ik wel mee. Ik was natuurlijk de hele tijd al flink kwaad en toen ik toch mee moest, kwam die emotie er in een huilbui uit. Heel begrijpelijk lijkt me. Het enige wat ik van mijn 'vriendinnen' kreeg was een geirriteerde blik, onbegrip en 'kom, nu kunnen we eindelijk gaan'. Niks geen schouderklopje, knuffel of geruststelling, niets! Tijdens de eerste 4 dagen van de vakantie kon ik niets goed doen, vooral niet voor degene van de opmerkingen. Niets wat ik zei was goed. Als een van de anderen wat zei was er niets aan de hand. Was ik het eens met wat iemand zei, dan was het ineens helemaal verkeerd. Ik voelde me goed klote en ging maar steeds minder zeggen, er was toch niets goed. Op de 4e dag waren er 3 een einje vererop en vroeg de ander wat er toch was. Eerst wilde ik het niet zeggen maar na aandringen brak ik en heb ik het toch maar gezegd. Ik moest ook huilen (rothormonen) en dat hadden de anderen gezien.
@paloe: Wat kunnen meiden toch hard zijn naar elkaar! Ongelooflijk! Jammer dat je vakantie zo gegaan is ... werd het later wel nog leuker of bleef het zo? En hoe ging het na de vakantie? Hier val ik trouwens nu ik zwanger ben ook helemaal buiten de boot hoor... ook bij mijn vriendinnen Die gaan allemaal leuke dingen doen en ik word niet eens gevraagd!! Maar goed dat komt waarschijnlijk wel weer... Ik vind het belangrijker dat het thuis (weer) goed gaat...
De volgende dag bleven ze net zolang aandringen tot ik zei wat er was. Een tijd geleden, toen ook die aanvaring van die van de opmerkingen met het meisje waar ze nu een hekel aan heeft was, hebben een ander en ik in dat soort dingen bemiddeld. We hebben haar toen gezegd dat zij heel direct is, dat anderen dat niet altijd zijn en anderen er ook regelmatig niets mee kunnen als ze zo doet, dus dat ze daar misschien rekening mee moest houden. Haar antwoord was toen dat ze het dan maar uitzochten, dat ze was wie ze was en dat ze zich niet ging aanpassen aan anderen, ze moesten maar rekening met haar houden. Omdat ik nu eigenlijk ook wilde zeggen dat ze best wat milder mocht zijn, maar die reactie van haar kende, wilde ik het eigenlijk niet zeggen. Een tijdje praatte ze op me in met dingen als we zijn toch vriendinnen, we zijn samen op vakantie, alles moet gezegd kunnen worden blablabla heb ik het gezegd. Toen kwam het hoor: Hoe ik kon denken dat ze zo naar mij zou reageren (tja, ze behandelde me als oud vuil en ik had geen idee waarom, wat moest ik dan denken?) en dat ik maar normaal moest doen want ik lulde maar overal lomp overheen en kwetste haar etc. Het draaide erop uit dat ik me schuldig voelde en sorry aan het zeggen was. Niemand die het voor me opnam ofzo, niks. Later bedacht ik me dat het te belachelijk was voor woorden en dat ik weer eens over me heen had laten walsen. T is toch idioot, zij behandeld mij als voetveeg, zegt dan dat alles gezegd moet kunnen worden en dat spanning niet goed is en dan komt bij HAAR ineens het hoge woord eruit (overigens heb ik werkelijk geen idee waar ze het over had) en loop ik me te verontschuldigen! Ik heb het verder maar zo gelaten maar voelde me natuurlijk niet bepaald meer op mijn gemak. Na de vakantie is het enige wat ik van ze gehoord heb een verzoek om de fotos die ik heb gemaakt. Van 2 van de meiden heb ik wel meer gehoord hoor, maar van de andere 2 dus niets. Nu was zaterdag de verjaardag van een van hen en in overleg met haar kwamen wij niet, omdat het savonds was, er erg veel mensen in een kleine ruimte kwamen, er alleen statafels waren en het niet handig was met Olaf. Al anderhalve week ervoor had ik een mail rondgedaan wat we deden met het cadeau voor haar. Geen reactie. Nog 2 mailtjes gestuurd, geen reactie. In de laatste mail heb ik gezet dat ik graag wilde weten wat het cadeau nou was, dat ik er (zoals altijd) graag aan mee wilde doen en naar wie ik wat moest overmaken. De enige reactie die ik kreeg was: het cadeau was geregeld, het is prima zo Geen aanhef of afsluiting in de mail, niets! Ik ben er klaar mee, zulke 'vriendinnen' wat heb je eraan!? Ik wil het alleen niet over mijn kant laten gaan. Ik vindt dit zo kinderachtig! Graag zou ik er op een volwassen manier, zonder verwijten te maken op reageren en er een eind aan maken (aan de zogenaamde vriendschap) maar ik weet niet hoe!! Heeft iemand tips? Sorry voor mijn lange verhaal, zitten jullie vast niet op te wachten, maar ik zit er zo mee!
Ze hebben trouwens ook helemaal niet gevraagd hoe ging met mijn zwangerschap of scriptie of wat dan ook. Ik heb daarintegen wel steeds gevraagd hoe het ging met de verkoop van huis, vinden van woning, samenwonen etc.
mijn andere vriendinnen zijn trouwens schatten hoor! bij hen val ik er helemaal niet buiten, we doen van alles en praten over alles, dat is allemaal heel anders. We kunnen gewoon onszelf zijn, heerlijk is dat.
Nou we hebben een lekker klaagdagje hihi hoort erbij met onze hormonen Wat een stomme wijven zeg! Ik zou zeggen laat ze lekker stikken en steek je energie in die vriendinnen die wel leuk zijn! Ik zou er verder niet eens meer wat van zeggen denk ik... Laat ze het lekker uitzoeken.. Als ze zien dat jij het ook heel leuk hebt zonder hun is denk ik genoeg