@engeltje wel vreemd dat er (nog) niks meer uit kwam dan KMA. Maar meestal zot je met je gevoel wel goed hoor met dit soort dingen. @mamajdb tuurlijk kun je hier lekker van je afschrijven! Daar zijn we voor in leuke maar ook minder leuke tijden! X @penny mij hadden ze gezegd dat de reactie na twee weken pas kon komen.. Wat koortsig en uitslag. Hier trouwens 71,5 cm en 8,7 kg! Valt bij jou is nog wel mee
Wat een verschil dan zeg, met mijn 13 kilo wegende man! Hoe gaat het met jou JDB?? Ferre heeft weer erge uitslag. Mocht het morgen niet iets beter zijn, dan toch maar even naar de ha.
Hier gaat het wel... tis allemaal zo dubbel! De kwaaltjes nemen af... af en toe nog wel wat misselijk maar ook dat kon volgens vk nog wel ff duren ivm dubbele hormonen. Ik voel me gewoon onrustig, maar kan me niet toe zetten om wat 'hulp' aan te nemen... dat zou dat wel in de vorm van medicatie zijn. Heb t van t weekend opgezocht en gewoon nachtmerries van... heb liever dat de natuur het zelf doet, dus toch nog maar ff niks. De pijn in onderrug neemt toe en af en toe wat krampjes in bm, t weekend wel wat roze slijm verder niks meer... afwachten! Straks maar weer vk bellen over hoe het gaat enzo!
@Goddin, balen dat de uitslag weer erger is geworden. hopelijk kan de ha er iets mee. 13kg! Wow flinke kerel haha, lekker hoor! Zou grappig zijn als je ze naast elkaar zou zien, wat een verschil! (misschien weer eens een meeting organiseren? ) @mamajdb, vervelend meid dat het zo op zich laat wachten. voor L heb ik ook een mk gehad waarbij er een stuk is blijven zitten. Ik heb hier toen medicatie voor gekregen om het "op te wekken" Ik heb hier slechte ervaringen mee gehad want het enige effect was enorme krampen en pijn, maar het kwam niet af. Uiteindelijk hebben ze het toen met een curettage weggehaald. Dit was voor mij een enorme opluchting dat ik wist dat ik helemaal "schoon" was vanbinnen. Dus ik hoop voor jou dat je de pillen niet nodig gaat hebben! Nogmaals sterkte meid! @hier verder alles goed, afgelopen weekend druk bezig geweest voor de carnaval (jaja Maastrichtenaar hier ) Zaterdagavond op stap geweest en zondag uitgerust niks meer gewend haha. Wel nog heerlijk een wandeling gemaakt en zelfs op het terras gezeten heerlijk!
Dankje voor het delen van je ervaring. Curettage kan ik echt niet over mijn hart verkrijgen en dan niet alleen de ingreep zelf maar ook het geen eromheen. Maar dat het oplucht lees ik uit meerdere ervaringen... Heel gek maar op de een of andere manier heb ik er wel vertrouwen in dat mijn lichaam dit zelf doet... De krampen krijg ik toch dus verwacht dan dat de medicatie een steuntje in de rug is! Ik hoop dat het snel achter de rug is... Voel me vandaag ook niet fijn, eerder naar en heb t steeds koud en wat meer buikpijn incl misselijkheid! B ligt net in bed dus ik kruip ff op de bank met een kruikje terwijl D speelt en J op school is! Maar ff rustig aan vandaag!
Begrijp me niet verkeerd, de curettage is geen bewuste keuze geweest. Het resterende gedeelte kwam niet af waardoor ze het hebben "moeten" weghalen ivm infectiegevaar. Maar wellicht is dat bij jou helemaal niet nodig en doet jouw lichaam dit zelf! Wilde alleen laten weten dat ik het achteraf wel "fijn" vond dat ik zeker wist dat het zeg maar klaar was zodat we het opnieuw konden proberen. Dikke knuffel meid!
Daarom is het ook zo dubbel! Aan de ene kant wil ik het zsm achter de rug hebben zodat we verder kunnen aan de andere kant vind ik het doodeng om de natuur de laten helpen al begrijp ik heel goed dat het soms langer duurt. En dat is ook best slopend! Begrijp ook dat je niet anders kon, wat moet dat moet (helaas!)
Ik snap heel goed wat je zegt Jdb, maar de natuur helpen hoeft helemaal niet verkeerd te zijn he. Heel veel kindjes zouden niet geboren zijn als artsen de natuur niet een handje zouden helpen, waaronder ook mijn zoontje . Is iets om over na te denken. (dit is geen aanval verder, puur 'food for thought'). Maar je moet natuurlijk wel je eigen gevoel volgen. Dat is het allerbelangrijkste. Jij bent degene die het moet ondergaan en er mee moet leven, om het zo maar te zeggen. Het komt vast allemaal goed, het traject is alleen helemaal niet leuk . Dikke knuffel meid!
Ik zou denk ik ook niet zo snel kiezen voor hulp in de vorm van medicatie/curretage. Daar zitten toch ook weer nadelen aan. Net als met bevallen is het toch het beste als de natuur zijn gang gaat. Nu hopen dat de natuur een beetje opschiet. Het lijkt mij heel moeilijk om te beseffen dat het echt voorbij is zolang ze nog in je buik zitten. Dus in die zin snap ik wel dat mensen toch kiezen voor medicijnen of curretage, dan is het tenminste voorbij. Pff lastig hoor meid.
Ik hoop ook echt dat de natuur het zelf snel gaat oplossen! Die onzekerheid en dat afwachten maakt mijn dagen super langzaam! Ik weet het allemaal ff niet meer
ik lees het nu pas wat verschrikkelijk dit ... pff ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet.. hele dikke knuffel
O wat balen Kim! Gelukkig kan het nog draaien Voel je je verder wel wat goed? Hier gaat alles goed. Ik voel me weer wat beter, was nogal moe en misselijk. Hoe gaat het met jou JDB?
Hier nog altijd geen veranderingen... voel wel wat krampjes af en toe maar niet noemenswaardig! Wordt er onderhand gek van... emotioneel is dit gewoon slopend! Maar weet even niet meer wat te doen... voel me zo machteloos en het idee alleen al dat ze er nu bijna 3 weken al niet meer zijn... brrrrrrrrrrrrr!
@ kim: oei, hopelijk draait ze wel nog terug! Gelukkig heeft ze nog tijd! @ mjdb: heeeeeeele dikke knuffel meis! Kan me voorstellen dat je het allemaal ff niet meer weet..... Denk wel dat je je nu moet gaan afvragen wat er het beste is voor jouzelf en voor je gezinnetje.... Misschien eens je voors en tegens van medicatie, curretage, of de natuur op zijn beloop laten op een rijtje proberen te zetten? Misschien als je het dan echt zwart op wit ziet dat je tot een besluit kunt komen? Wat je ook beslist, het is allemaal even moeilijk, heel veel sterkte ermee! Je bent een toppertje, nogmaals een dikke knuffel!
Kun je niet nogmaals een afspraak maken bij je vk? Evt Nog een echo, dan kijken wat jullie gaan doen?
Vk doet dat zelf helaas niet... Ik heb sowieso de afspraak dat ik maandag even bel en dan zal ik haar ook mijn twijfel en angst enzo... Ook alsof me lichaam me in de steek laat! Pfff tis zo moeilijk, maar ze moeten er wel een keer uit, langzaam begint het op te breken... Herken dat niet zo van mezelf