Leetje ze heeft nog maar 1 keer gespuugd verder en dat was toen ze net weer 2 borsten kreeg. Ik let nu veel meer op wat zij doet aangeven en of ze echt doet drinken. Heb allemaal op zitten zoeken waar je op moet letten en moet zeggen werkt tot nu toe goed. Wel een gepuzzel elke keer zo haha maar wel fijn als het dan ook echt lukt. Helemaal vergeten te zeggen ik had gister kraamvisite stond in 1x me broertje aan de deur. Manlief en ik hadden al afspraken gemaakt dus hij is naar de deur gelopen om hem te vragen weer te gaan. Vroeg hij of ik hem een berichtje op facebook wilde sturen want hij wilde praten. Is hij daarna naar mijn moeder gegaan heeft hij haar helemaal verrot staan schelden (alweer heeft ie van de week ook al gedaan omdat ik niet gebeld had en hij dus dacht dat me moeder zijn nummer niet had doorgeven). Wat een gedoe weer.
Die dagen maken je onzeker he Dobbermama? Gelukkig maar dat het vandaag beter met haar gaat. En waarom heeft je broertje je moeder uitgescholden dan?? Leetje, dan heeft Lizzy haar nacht dan eigenlijk 's avonds al toch? Romie, super fijn dat het nu allemaal geregeld is met je werk! Pff dan heb jij nog een maand langer verlof, ik moet 13 januari weer aan het werk.. Bleh, wil er nog niet aan denken. Sesa, hoe gaat het nu thuis met jullie?
Pff hier ook een beetje aan het tobben. Caylen mag 6 x 90 cc per dag, maar hier heeft meneertje dus niet genoeg aan. Hij komt dan om de 2 tot 2,5 uur dus dat is te vlug. Toen zijn we omhoog gegaan naar 6 x 120 cc, maar toen kwam ie ook te vlug.Dus sinds zaterdag overgestapt op voeding voor hongerige baby's, en nu lijkt het wat beter te gaan.. Maar nu heeft ie wel weer méér last van krampjes. Echt lastig!
Jusi misschien anders overleggen met cb wat je het beste kan doen? Mijn broertje had me moeder gevraagd om zijn nummer aan mij te geven zodat ik hem kon bellen. Ik heb hem toen niet gebeld en nou heeft hij dus mijn moeder staan uitschelden omdat hij ervan uit gaat dat zij mij dat nummer niet heeft gegeven. Morgen naar cb sanne laten wegen. Shit haal ik haar om 21hrs uit haar bedje voor haar voeding lijkt 1 oogje ontstoken of in ieder geval geïrriteerd. Even goed schoonhouden dus met afgekoeld gekookte water. Nou ik ga lekker slapen. Weltrusten
@jusi, he haat niet. Gister weer het zkh gebeld maar de afdeling lag vol. Vanochtend een poliafspraak.
Hebben ze niet een telefonisch spreekuur jusi? Sesa ahh wat balen dat het niet gaat en je weer terug naar het ziekenhuis kan. Succes lieverd! Nou sanne weegt nu 3740 en is dus 280 gram aangekomen in een week tijd...ikke helemaal blij want dan is het nieuwe wat we toepassen dus goed pff wat een opluchting. Nu lekker wat rommelen en vanmiddag komt de peettante van sanne langs
Sesa meid wat blijf jij tobben, verschrikkelijk. Ik hoop echt dat er snel meer rust voor je komt. Yeah Dobbermama 280 gram super goed. De aanhouder wint. Lizzy heeft ook 2dagen ontstoken oogjes gehad maar dat is nu gelukkig weer over. Wat een heftige reactie van je broer. Hij reageert zijn frustratie op je moeder af. Je hebt gelijk hoor jusi, lizzy maakt haar nacht 's avond. Ik begin nu beetje bij beetje me steeds minder moe te voelen gelukkig. Mijn man brengt nog steeds de kinderen naar school maar kan dat niet blijven doen natuurlijk.
Hallo dames. Wat een verhalen allemaal.Ik heb alles gelezen. Maar wat een getob met feline. Ben benieuwd hoe het verder gaat. Hier gaat het allemaal wel Bas blijft rond 2 en rond 5 uur komen s nachts dat is vermoeiend. Nu slaapt hij lekker door trouwens zit er ineene 4 uur tussen de voedingen. Maar er zit wel een beetje regelmaat in. Hij heeft waarschijnlijk last van spruw. Morgen dus even langs de huisarts. We hebben nu iets tegen de krampjes. Ik hoop dat dat ook gaat helpen en dat hij niet meer na 2 uur wakker wordt van de buikpijn. Zijn buik borrelt wel heel erg steeds. Verder voor het eerst echt op visite geweest met hem. Dat was ook wel fijn. Mijn wereld word zo langzaam weer steeds groter.
@dobbermama, ze is idd lekker gegroeid! @sojo, fijn is dat als je lekker op.stap kan. Ik kan dat helaas niet. Je kan niet met een gillend kind op visite. De kinderarts kon niks doen. Ze heeft idd pijn, ze huilt soms echt met tranen. Ze groeit wel goed. 4200 gram. De kinderarts zegt dat ze een echte huilbaby is . Als ik er weer volledig doorheen zt kan ik bellen en wordt ze weer opgenomen. Ze zegt dat ik alles goed doe en ik meer niet kan doen. Morgen ga ik naar een osteopaat. Ik geloof er niet in maar baat het niet schaad het niet. Ben volledig met bv gestopt en weer begnnen met roken Ik kolf alleen de spanning eraf iedere 6 uur. Ze doen wel zeer.
@dobbermama dan is ze goed gegroeid! Wat vervelend van je broer weer. @sojo fijn is dat he even er lekker uit. @sesa een huilbaby is heel erg slopend. En inderdaad misschien helpt een osteopaat wel een beetje. Al is het maar iets. Bij Nova heeft het ook geholpen voor de voorkeurshouding. @jusi kun je het cb niet bellen? Bij ons kun je door de weeks in de ochtend bellen en dan belt er een verpleegkundige terug. Nova heeft van het weekend voor de eerste keer gelachen. Glimlachen. Zo leuk.
leetje wat fijn dat je steeds minder moe bent...zal uiteindelijk wel fijn zijn als die nacht voeding er niet meer tussen zal zitten. Denk dat het voor jezelf ook fijner is als je je eigen dingen weer kan doen zoals de jongens naar school brengen. sojo idd hopen dat het spul werkt tegen de krampjes en dat je morgen maar iets krijgt tegen de spruw dat snel werkt bij de kleine bas. Heerlijk is dat het dat je niet alleen nog maar tussen die 4 muren zit thuis. Ik heb vandaag weer voor het eerst weer alleen de hond uitgelaten en dat was ook echt heel fijn en leuk om weer te kunnen doen....het zijn die kleine veranderingen die nu wel in 1x heel veel betekenen he. sesa ze groeit idd wel lekker alleen dat neemt niet weg dat het niet leuk blijft dat je ziet dat je kind pijn heeft. Dat is wel heel erg zwaar een huilbaby..heel eerlijk toen ik stage liep op een kinderdagverblijf zat ik op een babygroep..daar was 1 jongetje en dat was ook een huilbaby..als hij was geweest was ik helemaal gesloopt die dag pff dat is echt zwaar! Wel fijn dat ze zeggen dat wanneer jij er doorheen zit je kan bellen. Mijn buurvrouw is met beide kinderen voor verschillende redenen naar een osteopaat geweest en het heeft bij beide gewerkt..hopen dat hij bij jou ofja feline ook een positief effect heeft. Romie ahw wat lief haar eerste echte lachje...ik vind het al super leuk als sanne zo'n spiertrekking heeft waardoor ze een lach gezichtje krijgt maar een echte lach daar wacht je op als mama (tenminste ikke wel). Hoe gaat het eigenlijk met River...is ze al helemaal gewend aan Nova? Mijn broertje bleh die kan mij zo van mijn roze wolk afschoppen met zijn acties....was ook niet van plan om heel veel energie in hem te gaan stoppen aangezien hij zich niet normaal kan gedragen en ik zijn gedrag niet veilig vind voor Sanne. Is toch nie normaal dat je je moeder zo gaat uitschelden dat ze helemaal in tranen is en dat tot 2x toe..1x aan de telefoon en 1x recht in haar gezicht...en als hij dan geld nodig heeft is die poeslief tss raar kind. Maandag wordt manlief 33 en dan neem ik hem mee uiteten..wel spannend aangezien Sanne dat die tijd naar haar opa en oma gaat. Nou is ze woensdag wel naar haar andere opa en oma geweest maar dat was alleen omdat wij de weekbootschappen moesten halen..dat is zo gedaan en zijn haar daarna meteen op gaan halen.
Gezeliig iets met man doen is ook weer ff leuk he dobbermama? Mijn moeder doet gelukkig nog de boodschappen voor me. Ik heb mijn vrienden een mail gestuurd, ik zal hem later ff kopieren. In de mail bedank ik ze voor alle steun de afvelopen maanden. Op mijn telefoon kan ik hem niet kopieren...ik weet niet hoe dat moet dus dat doe ik later op mijn pc. Vannacht 1x1 uur en 1x2 uur geslapne. Ze ligt nu te gillen maar ik rook ff een sigaret in de keuken.
Sesa ja zeker ik heb ook echt zin om met hem even alleen te zijn..afgelopen woensdag samen boodschappen doen was ook gezellig. Bah dat is wel heel weinig slaap sesa...is toch wel heel moeilijk zo he met feline. Sojo jij hebt toch het hoofdeinde van bas zijn bedje omhoog he? Mag ik vragen hoe jij dat hebt gedaan?
@leetje, het zijn haar darmen(pijn door de nutriton) en haar keel. Ze heeft ook obstipatie en krijgt laxeermiddelen wat ook weer pijn geeft. @sojo, boeken onder de poten van het bedje aan de hoofdkant
Hoi allemaal, Hier ben ik weer even! Het is hier razend druk met Gabriel en de schoonfamilie dus heb niet veel tijd om hier veel te zijn. Heb even snel wat teruggelezen maar het is echt veel te veel om op alles te reageren. Romie, wat fijn dat je verlof toch in orde is, kan je toch wat langer genieten van je gezinnetje Jusi, ik geloof dat jij vroeg achter iets tegen spruw en ik had de reactie dactarin gegeven maar zou niet goed zijn. Heb het nog eens nagevraagd en als je het goed op het tutje doet en niet te veel dan kan het echt geen kwaad hoor. Ik lees ook vragen wat betreft krampjes en reflux, wij hebben op aanraden polysilane gel baby besteld bij de apotheek. Dit komt uit Frankrijk en is dus meestal op bestelling maar het zou de moeite waard zijn. Ook op het tutje doen en dat is dan heel goed tegen de krampjes en reflux. Mss een tip voor jullie? Bedje omhoog zetten, wij hebben een kussen dat van plat naar hoog gaat, zowel voor het park als zijn wiegje, zo ligt hij ook omhoog en helpt ook echt wel Leetje, bij jou verloopt het vlotjes precies? Blij te lezen dat je je niet meer zo moe voelt! Die nachten kunnen een hel zijn... Sesa, ik heb echt compassie met jou en Feline... Wat een narigheid allemaal zeg. Ik kan me inbeelden dat je echt pompaf bent. En ik hoop dan ook dat er zeer snel beterschap komt! Succes en sterkte! Kamelot, de operatie van Driesje komt nu erg dichtbij, ook voor jullie veel sterkte en succes, maar ik heb zo een vermoeden dat alles mooi zal verlopen Dobbermama, niet te veel stressen wat betreft je broer, probeer nu je te concentreren op Sanne. Wat betreft een schema uitdokteren... Hmm, is dat niet heel moeilijk met een baby? Zij bepalen uiteindelijk toch het ritme. Een vriendin van mij probeert ook met een vast schema te werken en mij lijkt het heel stresserend. Hier, druk! Gabriel is al op vele plaatsten geweest, Brussel, het atomium, Amsterdam, Scherpenheuvel en vele restaurants. Gelukkig is hij een hele brave baby Jammer genoeg gaat de borstvoeding ook hier helemaal niet vlot. Hij krijgt nog wel de borst maar ik geef flesjes bij. Ik produceer gewoon veel te weinig om hem met de borst groot te krijgen. Maar, zolang er wat uitkomt mag hij van mij aan de borst zo vaak hij wil. Ik kolf ook regelmatig af om te zien of er nog wel degelijk IETS uitkomt en meestal is dat rond de 40ml uit de 2 borsten. Is wel vermoeiend de combinatie maar wil hem die natuurlijke vitamines enzoverder zo lang mogelijk meegeven. Afgelopen zondag is hij gedoopt, in een echt kleedje dat al 62 jaar oud is, gedragen door verschillende van mijn familieleden Hij slaapt trouwens mooi 4 uurtjes tussen elke voeding, meestal slaapt hij direct, maar soms is het heel erg moeilijk hem in slaap te krijgen. Met de schoonfamilie is het enorm druk, het begint nu echt krap te worden zo met 4 volwassenen en een baby (ze logeren echt bij ons) dus ik ben blij dat ze volgende week weer naar huis keren. Kan ik toch wat meer mezelf zijn en echt gaan genieten van mijn baby. Nu doe ik dat ook maar ik heb toch een beetje het gevoel dat de dagen aan me voorbij vliegen...
Iemand vroeg ook naar de bevallingsverhalen, hierbij het mijne: Zondag 13/10 ben ik opgenomen wegens zwangerschapsvergiftiging, maar het was nog niet erg genoeg om de bevalling in te leiden. Die nacht ben ik echter verschrikkelijk ziek geworden, ben denk ik 5 kilo bijgekomen toen van het vocht ook. Om het uur kwamen ze mijn bloed nemen en maandagmorgend hebben ze dan beslist dat het te erg was en ik met spoed moest worden ingeleid. Maandag 14/10 om 10u heb ik het eerste pilletje opgestoken gekregen om de bevalling in te leiden. Ik had toen niets, noppes, ontsluiting of wat dan ook. (ik vind trouwens als ze komen voelen naar je ontsluiting dat dit echt wel pijn doet) Ik dacht dat ons ventje er die dag wel zou zijn, maar nee hoor, in de late namiddag zat ik pas op 1 cm! Ondertussen kreeg ik hoge bloeddrukken enzoverder, waardoor ik met een infuus continue aan de medicatie lag. Dit ging puur het bloed in, waardoor ik 2 gezwollen armen had die verschrikkelijk pijn deden. Ik lag aan de monitor voor de kleine, en van die monitor ging er ook een bloeddrukmeter naar mij die om het kwartier automatisch pompte. Wat dan nog eens extra pijn gaf met die pijnlijke armen. Tegen de avond had ik 2 cm ontsluiting en begon ik het een beetje beu te worden, maar je kan niets anders dan rechtdoor en vooruit hé op die moment. Ik had dus heel de dag met (lichte) weeën gelegen voor 2 cm... Ik moest op de verloskamer blijven slapen, met mijn man naast mij op een veldbedje. Mijn toestand werd ook steeds slechter waardoor ik continue werd nagekeken. Ik lag ondertussen ook met een blaassonde, dan die monitor, bloeddrukmeter en verschillende baksters. Je kan je dus inbeelden dat ik niets geslapen heb. Een hel was het. Smorgends onderzocht, en ik zat aan een kleine 3 cm... Bah was mijn reactie toen, dit schiet echt niks op. Maar een keizersnede wilden ze echt proberen vermijden, omdat dit te risicovol was voor mij en de kleine. Uiteindelijk om 16u had ik 4 cm en hebben ze mijn water gebroken. Vanaf toen ging het "vlot" vooruit. MAAR, hoe, weten we niet maar Gabriel was er in geslaagd om zich om te draaien in mijn buik tijdens de arbeid. Hij lag dus plots verkeerd. Ik heb toen een epidurale gekregen en ik moest 40 minuten op knieën en ellebogen zitten, dit om te proberen Gabriel weer te laten draaien. Dit ging echt niet, ik heb gehuild, ik was op, kon niet meer, maar het moest. Gyn kwam nog eens voelen en hij zat nog steeds verkeerd, dus, nog eens 30 minuten zo zitten. Hielp weer niet... Ik hoor de gyn zeggen, "dan zullen we hem zelf draaien want een sterrekijker gaat de bevalling nog moeilijker maken". Ineens, voel ik haar hand in mij gaan en heeft ze met haar hand het hoofdje vastgenomen en hem zo gedraaid, dat was verschrikkelijk... Maar, hij lag weer goed en dat was wat telde. Ondertussen zat ik op 8 cm en kreeg ik te horen dat we niet tot 10 cm gingen wachten en ik op 9 zou moeten beginnen persen, wat het dan eigenlijk nog moeilijker zou maken. Dus, wachten op die laatste centimeter ontsluiting. Toen zagen we via de monitor Gabriel zijn hartje soms wegzakken. In paniek de gyn geroepen, die vertelde ons dat het ventje enorm veel stress had Hebben ze elektroden op zijn hoofdje geplaatst, verbonden met nog een andere monitor om hem op te volgen en gelukkig deed hij het al bij al wel goed Uiteindelijk om 22u dinsdagavond ben ik beginnen persen. Onder assistentie van 2 gyn's, een assistente en 2 vroedvrouwen. Ook de kinderarts was in spoed opgebeld om Gabriel direct na te kijken van zodra hij er was. Maar, ik kon niet meer. na 35 uur wakker, afzien, zonder eten (ik kreeg eten via bakster) was ik echt kapot. Maar ik MOEST, het kon echt niet anders, dus heb ik mijn uiterste best gedaan. Een vroedvrouw en een gyn waren met 2 op mijn buik aan het duwen, ze stonden elk op een trapje naast me en zo met hun volle kracht. De andere gyn en assistente waren bezig met de zuignap (VERSCHRIKKELIJK! Ook voor Gabriel, zijn hoofdje was 1 en al bloeduitstorting ) en uiteindelijk is hij om 22u46 geboren. Goh, hij huilde direct, werd goedgekeurd door de kinderarts en toen ik hem nog maar zag, was ik al die zware 36 uren en moeilijke zwangerschap volledig vergeten Ik ben zo verliefd, hij is zo mooi, kerngezond, hij doet het goed. Wat wil een mens meer? Zo, dat was het mijne, er was dus echt wel reden dat ik dit hier niet eerder wou neerschrijven
Deze brief heb ik naar ijn vriendinnen gestuurd: Ik had hele leuke ideen/plannen om jullie te bedanken voor de steun en hulp die ik tijdens mijn zwangerschap heb gehad. Ik heb het echt gewaardeert. Zo zie je maar weer wie je vrienden zijn. Ik dacht dat als de kleine er zou zijn ik weer in jullie kon investeren zoals jullie in mij hebben geinvesteerd. Helaas loopt het weer eens lastig en zit ik met een huilbaby die ook reflux heeft. Ik kom niet eens bij de supermarkt helaas. Ik zit wederom gevangen in mijn eigen huis. Er komen echt betere tijden. Ik moet weer geduld hebben. Via deze mail wil ik jullie in ieder geval laten weten dat ik van jullie hou en dat ik jullie waardeer!! Zodra ik het kan zal ik er echt ook weer voor jullie zijn. @Kimmytje, jeetje wat een verhaal. Mijn keizersnede hoef ik niet te vertellen , dat was een eitje. Morgen weer terug bellen naar het ziekenhuis of Feline weer opgenomen kan worden. Vandaag bij de osteopaat geweest....merk geen verschil. Gillen blijft.