Ik hoop dat jullie t goed vinden dat ik dit hier post. Vrienden van ons hebben bij 28 wk zwangerschap hun kindje verloren. De eerste week hebben we via de app contact gehad en op de dag van het afscheid een mooie kaart gestuurd. Nu stuur ik regelmatig een klein berichtje, met een knuffel oid. Maar hoe nu verder? Wanneer kan ik weer over iets anders appen? Hoevaak moet ik hen iets laten horen? Ik wil me absoluut niet opdringen maar wil ook niet ze vergeten nu na die eerste weken. Waar hebben ze behoefte aan? Ik vind t zo lastig..
Mss gewoon een keer bellen en vragen waar ze behoefte aan heeft... dat je het moeilijk vind omdat je je niet wilt opdringen maar dat je ze zeker niet vergeet.. neem aan dat ze dan zelf wel aangeeft wat ze prettig vind.. Sterkte
Ik zou ook zeker over 'gewone' dingen appen, en daarnaast voldoende aandacht geven aan het verlies. Juist als de weken voorbij gaan en iedereen door gaat is het fijn als iemand anders er weer even met je aan denkt. Helemaal als straks de uitgerekende datum nadert.. Maar net zoals hier boven gezegd.. je kan ook gewoon bellen of appen en zeggen dat je er regelmatig aan denkt en dat ze maar moeten roepen als iets nodig hebben of als ze het er over willen hebben (of juist niet)
Ik zou gewoon je hart volgen en doen wat prettig voor jou voelt. En ook eerlijk (regelmatig) laten weten dat je niet zo goed weet wat je zeggen moet cq. wat je wel/niet kunt zeggen. Niets is fijner dan iemand die in zo'n situatie open is, en zéker beter dan iemand die zwijgt omdat ie bang is dat ie straks iets verkeerds zegt! Believe me Zie in je onderschrift dat je iets meer dan 10 weken zwanger bent. Dan zullen hun nog niet weten van je zwangerschap denk ik zo? Daar zou ik persoonlijk denk ik wel iets langer mee wachten dan de standaard 12 weken. Maar ook weer niet té lang wachten, want dan ga je er straks al meer en meer tegenop zien om het ze te vertellen. Misschien is rond de 14-15 weken beter in dit geval (maar das n persoonlijk gevoel, nogmaals; doe wat jij denkt dat goed is, dan kan het eigenlijk nooit fout zijn ). Sterkte X O.. ps: appjes kun je tot in de lengte der dagen blijven sturen in principe. Het fijne daarvan is is dat zij zelf kunnen kiezen of/wanneer ze ze willen lezen e/o beantwoorden
Dank allemaal.das indd beetje wat we nu doen ook. Ik heb indd eerder gevraagd wat ze fijn vinden, we hebben vooral met hem contact, das een collega van mn man en zo bevriend geraakt. Hij vindt t fijn als ik regelmatig wat laat horen dus dat doe ik ook. Ze weten wel dat ik zwanger ben. Hij was een aantal weken geleden hier, voor het verlies van hun kindje en zag de moeders voor moeders flessen en herkende die dus.... Oeps.... Zelf stuurde hij pas dat ik mn zwangerschap etc verder niet stil moest houde voor hen, dat ze blij voor ons zijn. Maargoed ik ga niet leuk echos doorsturen nu, vind ik niet zo gepast. Ik volg indd naar mn gevoel en zal indd gewoon zeggen dat ik t soms niet weet. Nornaliter kunnen we ook goed eerlijk en open praten dus dat probeer ik zo te houden maar wil niks lomps of ongepast doen.
Ik denk ook dat je goed bezig bent. Wat ik heel lastig vond na ons verlies als mensen berichten dat wij contact op konden nemen wanneer we daaraan behoefte hadden... Vond het veel fijner als de ander contact bleef zoeken, maakte het toch makkelijker en voelde warm.
Ik sluit me hierbij aan. De meeste mensen zullen zeggen dat ze moeten roepen als ze iets nodig hebben maar dat doe je gewoon niet. Het is idd fijner als je zelf dat initiatief blijft nemen.
Vooral vragen hoe iets voor de ander is en oppassen voor het zelf invullen. Vanuit een hele andere context merk ik dat mensen snel geneigd zijn om hun eigen invulling te geven aan een probleem. Mij helpt het altijd veel meer als iemand gewoon open vraagt: ´hoe gaat het met je?´ (oprecht geïnteresseerd) ´Hoe ervaar je dit/dat´ ´Hoe voel je je er bij´. ´Wat helpt je´
Wat goed om te lezen dat je hier bewust mee bezig bent. Geef ze de tijd en besef dat het voor hun wel echt even heel confronterend kan zijn om jouw dikker wordende buik te zien. Ik vond dat heel moeilijk, maar bij goede vrienden kon ik mij daar ook overheen zetten, zolang ik maar niet werd gepushed. Kaartje, appje, vragen of ze bezoek kunnen waarderen. Ik vond het heel fijn ons verhaal te delen (met fotoboek), maar dat is per persoon verschillend. Ik vond het ook prettig om een stuk te wandelen met een goede vriendin. Voelde voor mij alsof ik dichtbij mijn zoontjes was.
En in aanvulling misschien ook praktische dingen. Even lekker koken of eten brengen, boodschapje halen of in huis iets doen. De partner van een vriendin is in juli plotseling overleden. We appen elke dag ff hoe het gaat. We eten in 1x in de week samen. Boodschappen en koken en huishouden organiseren zit bij haar het knelpunt. Ik doe vaak ook ff de afwas als ik daar ben.
Bedankt allemaal. Het is wat lastig, met hem gingen we heel goed om, maar door allerlei priveproblemen bij he., ia dat verwaterd, ondanks alle pogingen vanuit ons uit. Laatste tijd verbeterde dit, kwam hij weer langs etc. Met zijn vrouw hadden we geen contact neer ze waren uit elkaar, en door de onstandigheden en t feit dat hij een vriend van mn man was en zij niet persee, is dat contact toen vervallen. Ze kwamen weer bij elkaar en na een poosje kwam hij dus weer naar ons toe etc. Maar haar hebben we dus al een hele tijd niet gezien... Maar nu wil ik haar het liefst lekker knuffelen! Ondanks alles wat er is gebeurd voel k zoveel verdriet voor hun en wil ik, heb beide, graag steunen. Voor nu heb ik met hem regelmatig contact via de app, ik stuur gewoon regelmatig hoe t gaat, of hij zich red, behoefte heeft aan een keer weg oid. Maar tot nu toe zitten ze thuis in hun eigen bubbel, wat ik volledig begrijp. Bedoel ik niet rot!! Ik ga maar zo door, hij weet dat we er zijn voor ze en ik heb al aantal keer aangeboden een keer op hun zoon te passen etc dus ja, ik hoop dat ze gebruik er van maken als willen!