Hoi, Ik vraag me eigenlijk af hoe jullie dat doen met verjaardagen enzo? Mijn dochter is vandaag 10 weken en 2 dagen. In december hebben wij een verjaardag en mijn dochter slaapt overdag niet zo heel veel, ik wil haar wel meenemen. Maar hoe doen jullie dat? Als ze dan gaat huilen ofzo? Ik voel me dan, denk ik, wel opgelaten. Thuis ga ik 's middags nl. vaak wandelen, dat gaat dan natuurlijk niet. Ze is dan wel weer wat ouder dan nu natuurlijk. Begin dec. gaan we ook brunchen met mijn ouders en zij zouden het leuk vinden als mijn dochter erbij is. Maar wat als ze huilt enzo? Ik kan me er wel druk om maken. Wanneer komt de tijd dat ze niet meer huilen (of in elk geval minder) en dat ze zichzelf goed kunnen vermaken (of dat ik langer met haar kan spelen) zonder te huilen en dan tussen de slaapjes door. Of wordt het slapen als ze ouder worden moeilijker? Nu moet ze vaak even huilen voordat ze in slaap valt.
Je kunt van te voren niet voorspellen hoe je kindje zich zal gedragen, hoe oud ze ook zijn. Het is belangrijk om bij jezelf na te gaan waar jij - en dus je kindje - je prettig bij voelt. Als jij je enorm opgelaten voelt omdat je kind misschien gaat huilen lijkt het me niet prettig om weg te gaan. Kun je je daar over heen zetten (wat wel prettig is want anders kun je nooit ergens heen) dan ga je veel makkelijker weg. Waar ik altijd voor zorg is dat Emme naar bed kan als ze het niet meer trekt. Ik neem dus vaak het campingbed mee. Pim
Ik nam altijd de kinderwagenbak mee en als mijn zoon dan een beetje huilerig was deed ik hem in de bak op de kinderwagen en wiebelde ik hem heen en weer en als het echt niet anders kon liep ik een rondje.
Tja, Florine zal gewoon mee moeten naar de verjaadag die ik zondag heb. Het scheelt, dat het hier in de straat is. Maar er is daar geen kamertje waar ik haar even in kan leggen (lang verhaal), dus ik hou haar gewoon bij me, voedt haar tussendoor. Als het echt niet gaat, gaan we weer weg. Maar ze zal er aan moeten wennen dat papa en mama af en toe met haar ergens heen gaan. Ik ga mezelf niet aan huis kluisteren omdat ik een kind heb. Linda
Harko neem ik ook overal mee naar toe, als het niet gaat, dan gaan we gewoon weer naar huis. Daar heeft iedereen altijd wel begrip voor! Succes
Ja dat is ook zo. Ik wil ook niet continue thuis blijven. 's Avonds zijn we vaak genoeg weg gegaan. Dat gaat altijd goed. Maar overdag slaapt ze minder en niet zo goed. Dan huilt ze af en toe tussendoor, maar meestal valt ze weer in slaap. Maar 's middags slaapt ze vaak maar 1,5 uur of 2 uurtjes. Soms duurt het ook even voordat ze in slaap valt. De bak van de kinderwagen neem ik ook mee ja. Wat ik me afvroeg he? Zo'n campingbedje zit daar een matras in, kun je daar dan een dekentje en lakentje in doen? En met het brunchen wil ik haar eigenlijk ook meenemen. Ze slaapt meestal past echt goed en vast na de fles van 3 of 4 uur. Maar ja, ze moet er dan misschien maar aan wennen. Anders kan ik nooit 's middags ergens op visite gaan. Heeft iemand er ervaring mee vanaf welke leeftijd (hoeveel maanden) ze toch minder huilen (over het algemeen dan).
Harko slaapt nu nog erg veel maar huilt/huilde zelden. Als hij gaat huilen is hij moe en moet naar bed. Overdag is het lastig om dan lang weg te gaan, je moet je noueenmaal een beetje aanpassen aan het ritme van je kind. Brunchen kan best maar ik zou het neit te lang doen. Na 2 uurtjes is Harko weer moe en moet dan gewoon slapen.
Ik neem dan sowieso de bak van de kinderwagen mee en dan kan ze daar in slapen. Ben wel benieuwd hoe het gaat. Hopelijk gaat het goed!
Wij hebben Jelle vanaf het begin overal mee naartoe meegenomen, we gingen alleen dan niet 's avonds naar een verjaardag maar 's middags. Vaak is het 's avonds erg druk. Jelle sliep heerlijk in de wandelwagenbak, en als het hem echt teveel werd gingen we gewoon naar huis... Zelfs als we maar een half uur geweest waren. Niemand die daar ooit moeilijk over gedaan heeft. Wij zijn zelfs toen Jelle pasgeboren was naar mijn opa en oma geweest, 50 km hiervandaan, omdat zij niet in de gelegenheid zijn om hier naar toe te komen, (slecht ter been enzo)
Wij gaan regelmatig even weg. Zeker in de weekenden. Eerst maakte ik me ook zorgen. En hoopte ik natuurlijk dat ze niet zou gaan huilen. Nu heeft Jasmijn nooit echt veel gehuild, maar ik kan me erbij neerleggen als ze huilt. Dan neem ik haar op schoot en pink in haar mond en stil is ze. Ik neem ok altijd de kinderwagen mee waar ik haar in kan leggen zodat ze kan slapen. En als er een andere ruimte is waar ze dan rustig kan liggen dan doe ik dat. Ik laat haar dan ook meestal even huilen heeft toch niemand last van dan. Ik neem wel de babyfoon mee, zodat ik haar toch nog kan horen. Veel succes en ik denk dat het op den duur wel over gaat en dat je je draai erin kan vinden.
Maak je gewoon niet te druk , de ene keer gaat het wel de andere keer niet , neem haar dan gewoon op schoot . Jammer dan dat ze niet gaat slapen . Probeer je er niks van aan te trekken wat anderen zeggen of dat je denkt wat ze van je denken ,iedere ouder heeft mindere momenten . Meestal lukt het niet zo goed als je je te druk maakt van te voren of tijdens . Je kind eraan laten wennen is ook zo'n grote norm , ik heb met mijn oudste( 6 jaar ) al tig slaapritme's etc. mee gehad . Het gaat vanzelf beter en over . Ze is altijd overal mee naar toe geweest en nog is ze verlegen , dus dat wil ook niet alles zeggen . Succes !
Ja ik ga het gewoon eens proberen. 's Avonds gaat wel meestal goed, dan geef ik haar meestal bij die mensen het flesje, dan ziet iedereen haar ook even en dan gaat ze na de fles naar boven in de bak van de wandelwagen. Soms geef ik ook thuis het flesje en als we dan daar zijn gaat ze meteen naar boven om verder te slapen. Ook al er onder gerookt wordt haal ik haar niet naar beneden. Maar 's middags hebben we niet geprobeerd, wel bij mijn ouders en schoonouders. Gisteren b.v. heeft ze van 3 tot 7 boven gelegen, geen moment geslapen maar ook geen kik gegeven, lief he? Maar als dan wel huilt is ze ook niet stil op je schoot of met de speen. Ach ja we proberen het gewoon!
Precies gewon proberen. En laat je idd niet gek maken door wat anderen zeggen. Ik was daar in het begin gevoelig voor, maar nu heb ik echt over lak aan. Het gaat om mijn kleine en ik doe het gewoon op mijn manier. Succes ermee!