Ik zou het contact met je moeder op een laag pitje zetten. Doen wat voor jou het beste voelt. En als je moeder zich nu al niet aan je voorwaarden wilt houden, dan zou ik je zoontje nooit alleen bij haar laten!
Wat jammer voor jouw dat je moeder zo doet. Ook jammer voor haar trouwens. Oma zijn zou super leuk moeten zijn, en dat mist ze nu al door zich zo op te stellen. Ik zou het contact ook even op een laag pitje zetten. Die stress kun je er nu helemaal niet bij hebben. Mijn beste vriendinnetje heeft hetzelfde meegemaakt. Haar moeder kreeg pas een band met haar kleindochter toen ze 2 was. En toen besefte ze hoeveel ze gemist had. Is nu trouwens wel een super oma voor haar. Maar wel de 1e dingetjes gemist door haar eigen houding, egoïsme en koppigheid. Sterkte ermee.. Lijkt me heel naar wanneer je moeder niet zo reageert zoals een toekomstige oma zou horen te reageren.
Wat vervelend!! Allereerst veel sterkte toegewenst in deze moeilijke situatie. En vergeet nooit: Het is jouw leven. Jij hebt gekozen voor jouw vriend en jullie hebben samen gekozen voor jullie kindje. Jouw moeder heeft hier niets over te zeggen en hoeft jullie leven niet bepalen. Ze gunt jou blijkbaar niet jouw geluk. Heel vervelend voor jou en vooral in deze periode, nu je al zo kwetsbaar bent. Maar mensen kun je helaas niet veranderen, hoe vervelend ook. Vroeg of laat zal ze beseffen dat ze haar eigen glazen heeft ingegooid.. En dan is het misschien te laat.. Ik zit in een soort gelijke situatie. Mijn schoonouders accepteren mij niet zoals ik ben en toen wij vertelden dat wij een kleintje krijgen zeiden ze eerst niets. En later meerdere malen dat ze het maar met mij moeten doen.. Ik weet dus een beetje hoe je je voelt en kan je niets anders dan veel moed en sterkte toewensen! En veel geluk met jullie drietjes natuurlijk ook!