Weet wel dat je vader het misschien al wel weet. Maar ergens diep verborgen. En na jaren zwijgen is ze nu toe om het te vertellen. misschien doet komt ze er zelf mee misschien niet. luisrer naar haar. Soms maakt een gebeurtenis iets los wat jaren verborgen is gehouden. dit is een begin maar misschien zwijgt ze nu verder want het is verteld
Ik zou niet graag een geheim hebben tegenover mijn ouders, zeker als het gaat om het gezin van je vader. Jij kent je vader het beste. Kan hij er mee om gaan om te weten dat hij een broertje heeft gehad, en kan hij het daarna laten rusten? Dan zou ik het echt wel vertellen. Schat je in dat je vader direct naar je oma rijd om verhaal te halen? Dan zou ik er nog eens goed over nadenken of ik het zou willen delen. Maar een geheim tussen jou en je vader kan ook een afstand tussen jullie creëren. Is dat het waard?
Wow dat is heftig Ik zou het ook met jou oma bespreken. Wat bijzonder dat oma dat met jou heeft besproken.
Dit, en daarbij vind ik het ook erg sneu voor je oma dat haar 'geheim' in vertrouwen met jou gedeeld nu voor half nederland is te lezen op internet.
Zou het sowieso niet zonder haar medeweten tegen een ander vertellen, er is vast een goede reden van de kant van je oma waarom ze dit niet wilt delen met de rest. Waarschijnlijk straal jij rust en vertrouwen uit, waardoor ze het wel aan jou verteld en tegen niemand anders. Aan de andere kant: Misschien heeft je vader ooit onbewust een gemis gevoeld, waar hij misschien niet over durft te praten, omdat hij het nooit heeft kunnen plaatsen. Dan kan het juist fijn zijn om er vanaf te weten. Vind wel dat als je het verteld, je oma hier vanaf moet weten en dat ze het eens moet zijn.
Wat een onzin zeg. Worden er namen genoemd? Iets waarmee dit geheim achterhaald kan worden door familie? Dat is het mooie van internet. Kan je anoniem over dingen hebben die je dwars zitten
Heeft oma het in vertrouwen verteld? Na het lezen van de OP kreeg ik het gevoel dat oma hoopte dat TS het zou doorvertellen, zodat zij het niet hoefde te doen. Verder zou ik nooit meewerken aan het bewaren van een familiegeheim, dus ik zou zelf tegen oma zeggen dat ik het aan mijn vader ging vertellen. Als iemand mij niet van tevoren expliciet vraagt of ik iets voor me wil houden, zodat ik de omstandigheden kan schetsen waaronder ik dingen toch doorvertel, kies ik voor mijn eigen principes.
Heel erg bedankt voor jullie reacties dames. Het is inderdaad heel bijzonder dat ze dit met mij heeft gedeeld! Maar ze heeft me er ook enorm mee overdonderd, ik wist niet goed wat te zeggen of doen, en ben blij dat ik dit even anoniem met jullie kon delen want dat kan ik dus verder met helemaal niemand! Ik ben blij dat mijn oma mij in vertrouwen heeft genomen, maar ze heeft er misschien niet bij stilgestaan dat dit voor mij best zwaar is om dragen. Ik denk inderdaad dat het vooral mijn oma's recht is om te beslissen wie het weet. Ik ga morgen naar haar toe met een taartje en ga het bespreken. Ben benieuwd...
Prima hoor, dat jij dit onzin vind. Ik zie dat anders. Wellicht zal dit niet persé achterhaald kunnen worden middels dit verhaal op internet nee. Dan nog vind ik het niet passend wanneer in dezen oma jarenlang dit voor zichzelf heeft gehouden, om welke reden dan ook dit nooit gedeeld heeft met iemand, dit uiteindelijk wel doet, waarna het op internet gegooit wordt.
'En zwijgen was het antwoord' van anneke avis is wel een bijzonder boek. Allemaal verhalen van mensen die een kindje zijn verloren tijdens of na de bevalling in de naoorlogse jaren. Misschien heb je er wat aan..
Ik vind het niet aan jou om aan je vader te vertellen, ik vind eigenlijk ook niet dat je met je oma moet bespreken of jij het aan je vader moet vertellen. Dat is iets wat de beslissing is van je oma en als zij al die jaren een voor haar geldige reden had om het niet te vertellen, dan moet dat voldoende zijn. Ik vind het vervelend voor je dat ze je dit heeft verteld, en ik kan me voorstellen dat dit je overdonderd, maar dit is iets wat haar prive is, wat je jou in vertrouwen heeft verteld (wss omdat je er ook naar vroeg ...) en dan moet zo blijven. Je vader heeft er niet onder geleden (lijkt mij) dus waarom moet hij zoiets perse weten?
Als jij zo met dit geheim in je maag zit zou ik zeker nog een keer met je oma gaan praten. Gewoon vragen waarom ze er nooit over gepraat heeft. En dan ook vragen of je er met je vader over mag praten. Ik geloof niet dat je vader nu nog zal gaan rouwen over zijn broertje. Hij zal dan heus wel eens een keer zijn gedachten laten gaan over hoe het had kunnen zijn als hij wel was blijven leven. Ik weet bijv. Dat mijn moeder zwanger is geweest van een tweeling. Die is zij verloren. Het was haar eerste zwangerschap. Daarna heeft ze 5 kinderen gekregen. ik denk heus wel eens een keer hoe het zou zijn geweest als de tweeling wel was blijven leven, maar erom rouwen? Nee dat heb ik nooit gedaan.
Ik zou het met je oma bespreken, jaren geleden heb ik ook een een geheim van mijn opa gehoord en geloof me: dit had ik niet willen weten en was ik toentertijd erg boos dat hij mij dit had verteld. Ik hou het voor me,waarom zou ik mijn vader ermee lastig vallen.
Waarom vind je dit 'zwaar om dragen'? Het verandert toch niets in jouw leven? Ik snap de fuss niet zo goed, denk ik. Waarom wil je dit per se delen met je vader?
Ik zou t aan mijn vader vertellen als mijn oma overleden is (al kan hij dan geen vragen meer stellen)
Hier sluit ik mij volledig bij aan. Ik zou het niet meer maken dan het is en het groots en dramatisch opblazen. Zeker in die tijd kwam het vaker voor dat een baby tijdens de bevalling overleed. Het is lang geleden, je oma heeft het ongetwijfeld op haar manier verwerkt en keuzes gemaakt hieromtrent. Dat moet je gewoon respecteren en verder laten rusten en nooit je mond over open doen, dat is immers niet aan jou onder geen enkele omstandigheid. Daarbij heeft je vader ook niks aan deze informatie, wat schiet hij ermee op tenslotte. 😑
Ook dan juist niet, dan kan je toch niet maken?! Dus alleen omdat oma overleden is, is het dan opeens oke om haar wens niet meer te respecteren?! Ze zou zich in haar graf omdraaien bij wijze van.....😳
Nou precies. What's the big deal?! Voor jou dan?! Laat je oma verder met rust zeg, misschien heeft ze wel helemaal geen zin om dit verder nog te 'bespreken' met jou. Laat dat initiatief aan haar dan en ga zelf geen drama queen spelen. Is niet netjes en getuigt ook van weinig respect en empathie naar je oma toe. 😕