Oei lastige. Meis laat je niet kennen. Neem afscheid op een andere manier. Snap zeker dat je het niet leuk vind. Denk dat je tante.s en oom.s er ook niet zo veel aan kunnen veranderen. Ze willen de begrafenis van jou oma normaal laten verlopen zonder bij komende problemen. En kiezen de weg van de minste weerstand. Ga op de tijden dat je wel ( afscheid kunt nemen) en trouwens zou je bij zulke hypocriet stelletje afscheid willen nemen? Nee! Wel verdrietig dat jou vader dit zo doet en zo. Wat er ook gebeurt in het leven je kinderen blijven toch altijd je kinderen. Zou willen dat meer mensen zouden denken. Helaas is de waarheid anders en harden dan we zouden willen. Sterkte.
Gewoon gaan meid. Je vader kan zoveel willen dan had hij maar een omgangsverbod aan moeten vragen. Je zegt dat je telkens al op andere momenten bij je oma was. Ik denk dat hij zich daarin de king voelt ofzo Maar dit is niet het moment om dingen te gaan eisen. Dus gewoon gaan . En je tantes en ooms moeten zich ook schamen
Wat zou je oma willen dat je nu zou doen. Het gaat om het afscheid wat je van haar gaat nemen. Niet je vader of familie kan die keuze maken. Gecondoleerd en sterkte met deze moeilijke periode.
Ten eerste gecondoleerd ! Ik zou ook gewoon gaan, het gaat niet om hem maar om jou oma waar je wel een goede band mee had. Om het voor jezelf goed af te kunnen sluiten moet je je niets van hem aantrekken en gewoon gaan.
ikzou gaan desnoods als laatste naar binnen en helemaal achteraan zitten en na de plechtigheid gaan, dan heb je wel het afscheid en zo min mogelijk last van de anderen.. ik zou wel je partner meenemen, mocht er wat gebeuren dat je partner in kan grijpen..
Stook t.s nou toch niet op allemaal. Snap alle kanten van het verhaal. En snap t.s haar gevoel. Maar ga geen ruzie schoppen op een begrafenis. Eer de doden de levende komen daarna wel weer aan de beurt. Wat de wens van oma ook is geweest. De kinderen van oma hebben het besloten. Soms zijn dingen lastig maar moet je mee gaan in de wensen van anderen. Om verdere problemen te voorkomen. Ze krijgt wel de mogelijkheid om afscheid te nemen maar niet te gelijk met de familie. Ze willen voor de rest geen problemen. Haar vader gaat voor in deze. Omdat het haar kind was. Tegelijk vind ik vader net zo goed een ( zak). Maar ga t.s niet opstoken. Van ga toch dit dat zus en zo.
Precies, ik vind de familie respectloos om te zeggen dat ze niet mag komen. Je laat je toch niet je laatste kans ontnemen om afscheid van je oma te nemen??
Je gaat toch niet tegen iemand zeggen dat ze geen afscheid mag nemen tijdens de begrafenis? Jij zou jezelf dus zomaar aan de kant laten zetten? Niemand "stookt" TS op. De meeste (inclusief mijzelf!) vinden dat TS gewoon moet gaan. Ze gaat toch geen ruzie maken? Als er ruzie komt dan is dat doordat haar vader zich niet kan gedragen. TS gaat netjes naar de begrafenis een neemt rustig plaats. Oke, familie vind het misschien niet leuk maar ik kan me niet voorstellen dat ze op een begrafenis ruzie zullen maken. Even ontopic antwoord op TS: Wat onzettend rot van je vader! Ik zou persoonlijk gaan. Je kunt dit nooit meer over doen en je wilt achteraf geen spijt gevoelens dat je niet bij de begrafenis bent geweest. Niemand heeft het recht jou te verbieden om te komen. Ze is jou oma en je gaf aan dat jullie elkaar nog zagen ondanks alle problematiek binnen de familie. Dat geeft toch al aan hoeveel oma om je geeft? Ik denk dat oma verdrietig zal zijn als ze weet dat je vader je heft verboden om te komen maar zal ze niet nog verdrietiger zijn als je er niet bij zult zijn? Het is jou oma en jij verdient het net als ieder ander om daar aanwezig te zijn. Het gaat tenslotte om je oma, de mensen zijn daar voor haar en niet voor je vader. M.b.t. je familie, ik zou daar na de begrafenis eens mee om tafel gaan zitten om e.e.a. duidelijk te krijgen. Waarom gaan ze zo makelijk in het besluit van jou vader mee terwijl ze zelf wel bij jou komen en waarschijnlijk ook weten dat jij nog bij oma kwam? Ik zou dit niet zomaar naast me neer leggen. Heel veel sterkte en uiteraard gecondoleerd.
Poeh wat een lastige situatie meid! En ik vind het van vader en familie erg respectloos tegenover zowel jou als je oma om hier zo mee om te gaan. Wat al gezegd is, je oma vond het belangrijk om ondanks de heibel met je vader het contact met jou te behouden en te koesteren.. Dat zou voor hun reden moeten zijn om jou er gewoon bij te laten zijn. Wat je wel of niet moet doen kan niemand je vertellen, ik denk dat je vooral je hart moet volgen. Jij kende je oma het beste, wat zou zij willen dat je nu deed? Probeer je dat te bedenken.. En lieve meid, je oma weet dat je veel van haar houdt en ze is bij je, daar geloof ik in. Het lijkt me ontzettend moeilijk om niet op de 'normale' manier afscheid te kunnen nemen maar apart van de rest, maar tegelijkertijd kun je op deze manier wel alleen afscheid nemen van haar, op je eigen manier, zonder scheve gezichten of ongemakkelijke gevoelens.. Nogmaals, niemand kan je vertellen wat jij wel of niet moet doen, je kan alleen je eigen keuze maken op basis van je gevoel. Maar als ik in jou positie stond dan zou ik me wel afvragen of ik nog verder wilde met de familie die samen besloten heeft dat er voor jou geen plek is. En ik geloof dat ik ze daar ook van op de hoogte zou brengen. Ik vind het heel eerlijk gezegd onbeschoft, respectloos en bovenal schijnheilig, aangezien ze wel op belangrijke gebeurtenissen in je leven aanwezig waren... Ik wil je heel erg veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd en ik hoop dat je voor jezelf een manier kan vinden om afscheid te nemen, die voor jou rust geeft en waar jij vrede mee kan hebben..
Nou in dit geval dus echt niet hoor...tis geen feestje ofzo waar je je even overheen zet, dit kan nooit meer opnieuw. Ik zou mij nooi zo aan d kant laten zetten voor zoiets.
Hier heb ik geen woorden voor, wat verdrietig! Ik hoop dat je een manier vindt of krijgt om afscheid van haar te nemen zodat je op dat moment alleen met dat verdriet bezig kunt zijn en verder familieperikelen op de achtergrondnblijven, ook voor je eigen rust en verwerking. Als je er in kan geloven, bedenk dan dat oma van boven meekijkt en je op welke manier of waar dan ook afscheid van haar kan nemen, fysiek of niet. Een wensballon is een prachtig idee. Desalniettemin is het natuurlijk vreselijk dat je het verdriet op zulke momenten niet met je familie kan delen. Heel veel sterkte, dit is echt niet eerlijk en ik kan me niet voorstellen dat je oma dit gewild zou hebben.
Ik ook niet! Mijn vader had op zijn kop kunnen gaan staan, maar ik was er écht wel heen gegaan. Sterkte TS, lijkt mij heel erg moeilijk
TS moet uiteindelijk de keuze maken waar zij zich het beste bij voelt zodat ze op een rustige, respectvolle manier afscheid kan nemen. Wij kunnen voor haar niet inschatten wat zou overheersen als ze ervoor kiest toch te gaan en achterin te gaan zitten. Ontstaat er dan toch ruzie en kan ze alsnog niet rustig afscheid nemen of houdt iedereen zich gedeisd voor de overledene. Dan nog weet je niet wat er in de achterhoofden speelt. Het is erg lastig en meer dan TS heel veel sterkte wensen en laten weten dat wij het ook ontzettend oneerlijk vinden, kunnen we denk ik niet doen.
Dit dus! ik heb ook geen contact meer met mijn vader. Toen mijn opa overleed vertelde hij ons dit via een mail waar letterlijk in stond: ik vond dat jullie dit toch moesten weten. Opa is overleden. Oh ja en hij is vorige week al begraven. Woest was ik! Wie is hij om te bepalen dat wij geen afscheid migen nemen van hem? Paar jaar later word ik op hyves toegevoegd door mijn nichtje die mij vertelde dat mijnoma een paar maanden na het overlijden van mijn opa ook overleden was! Dit heeft hij ons niet eens verteld!! Ik heb er nu jaren later nog een naar gevoel over dat ik nooit afscheid heb kunnen nemen van hun en dat ik dit ook nooit kan gaan doen!
Gecondoleerd met het verlies van je oma. Alleen jij kan bepalen of je ermee kan leven dat je niet tijdens de dienst afscheid kan nemen. Wacht even de rouwkaart af, misschien staat er wel een alternatief in waar je vrede mee kan hebben. Wel vind ik die "piep" van je de naam vader niet waard. Zijn eigen dochter de toegang ontzeggen tot het afscheid van de oma waar ze altijd contact mee heeft gehouden. Dat je andere ooms en tantes erin mee gaan zeg, belachelijk!
Wat een absurde beslissing. Erg onvolwassen, hoor. Je oma is iemand waar je mee bent opgegroeid en als je een goede band met haar had ondanks alles, zou ik toch gaan. Gewoon voor jezelf, je eigen verwerking en gemoedsrust. Ik weet zeker dat jouw oma het fijn zal vinden als jij toch op eigen houtje besluit te komen! Gecondoleerd met dit verlies meid, en sterkte met deze beslissing. Maar denk aan jezelf!
Ik heb echt nog geen idee wat ik ga doen. Toen ze op sterven lag zei ik heel hard dat mijn vader echt in de ... Kon zakken als hij zoiets zou doen. Maar ja, nu sta ik er voor en voelt het allemaal zo heftig? Wacht even de post af, de rouwkaart zal zo wel komen. Mijn man vind ook dat ik zeker voor de dienst even afscheid moet nemen (dat kan) en dan naar huis gaan als mijn aanwezigheid niet goed voelt.
Dit inderdaad. Jeetje meis wat een egoïstische kinderachtige vent, die "vader" van je:x Het gaat niet om hem, maar om zijn moeder/jouw oma. Dikke knuffel en gecondoleerd.
Wat denk je zelf? Weegt de kerkdienst bijwonen zwaar genoeg door tov (misschien) negatieve zaken of juist niet. Mss vind je dit wel heel belangrijk en neem je eventuele verwijten er bij; maar mss voel je je daar niet sterk genoeg voor (ook normaal) en wil je je oma rustig eren door bvb ergens een bloemetje te planten of nadien haar graf te gaan bezoeken Denk dat enkel jij alleen dat kan bepalen.