Hallo allemaal, Wij zijn sinds vorige week verhuisd naar een andere gemeente ivm het werk van mijn man. Nu wisten we van te voren dat dit natuurlijk voor onze oudste dochter van bijna 3 wel even wennen zou zijn. Nu pakte ze het eigenlijk direct goed op en kon ze al redelijk snel wennen aan de nieuwe omgeving. Wel is het qua slapen een beetje veranderd. In het oude huis sliep ze nog in een ledikantje, in het nieuwe huis hebben we bij aanschaf van haar nieuwe kamer direct een peuterbed gehaald, deze ook op haar kamer gezet maar daar naast hebben we ook het ledikantje nog neergezet. De eerste nacht heeft ze zonder problemen in het ledikantje geslapen. De tweede nacht vroeg ze zelf om het grote bed, dit mocht ze van ons ook. Dat ging eigenlijk meteen goed. De volgende dagen wilde ze ook in het grote bed, alleen is het nu 3 keer gebeurd dat ze in de nacht naar onze kamer komt gelopen en tussen ons in kruipt. Dit doet ze niet elke nacht want ze heeft ook een paar nachten gewoon in haar eigen bed geslapen tot de ochtend. Nu vraag ik me af, moeten we in de nacht die strijd met haar aangaan om haar terug te leggen, of zou ze gewoon af en toe nog even die behoefte hebben om bij ons te zijn ivm de verhuizing en nieuwe omgeving? Ook wil ze sinds we hier wonen geen middag dutje meer, dit vond ik ook prima, want kan ze natuurlijk niet dwingen. Maar nu is het al 2 keer gebeurd dat ze om 18.00 op de bank in slaap is gevallen. Ik weet niet zo goed wat ik dan moet doen, haar laten liggen op de bank en ervan uit gaan dat het een klein dutje is, of haar gewoon in bed liggen voor de nacht? Maar is 18.00 niet een beetje vroeg? (voorheen ging ze altijd om 19.30) Of zal dit ook een fase zijn omdat ze net met haar middagdutje is gestopt? Sorry het verhaal is iets langer geworden dan verwacht. Groetjes