Tjee wat een verhaal... Ik zou zoals heel veel mensen hier zeggen voor mezelf en mijn gezin kiezen hoe moeilijk het ook is. Je geeft aan dat je het moeilijk vind om je moeder voor haar hoofd te stoten maar hoedat het op mij overkomt doe je dat toch wel... is niet vervelend bedoelt he maar zij pakt toch alles op zoals ze dat zelf wil en ze heeft er blijkbaar voor gekozen (vrijwillig of omdat ze niet anders kan) om jou toch altijd de schuld te geven.(mijn situatie met smoeder is af en toe hetzelfde) Het feit dat ze niets laat merken over je verhaal van het misbruik is om je kapot voor te schamen!!! Als moeder moet je in zo'n situatie er voor je kind zijn. Op zijn graf spugen... nog erger als het aan mij ligt!! En het feit dat jouw nichtje hetzelfde lot heeft ondergaan en zij dat dus wist vind ik eigenlijk nog erger dan het misbruik zelf (en dat is al een erg misdrijf). Zij had jouw nichtje voor nog erger kunnen behoeden en dat dus niet gedaan. Vind dat je dat ook mee moet nemen in of je je dochtertje daar wel naartoe wil laten gaan. Als moeder moet je je kind voorop stellen en dat doet jouw moeder dus niet. Vind het echt heel erg voor je en wens je heel veel sterkte toe en voornamelijk rust want zo'n situatie brengt veel onrust. Geniet van je gezinnetje!
dank je wel het gekke is dat ze voor mijn dochtertje wel heel veel liefde en bescherming draagt die ik niet zie,voor mij wij vermoeden dat zij vroeger wil goedmaken Vroeger had ik een zus, die is overleden door ziekte Als je de foto van 10 maanden naast mijn dochtertje houdt zie een je een schrikbarende vergelijking! Ze lijken echt wel op elkaar.... Ik denk dat dat een rol speelt........... ik heb nog steeds geen contact gehad en ik laat het even voor wat het is, ik heb de rust even nodig Al weet ik dat dat maar een week is, want haar " oppasdag" komt eraan....
He meid, Heb niet alles gelezen, sorry. Ben je zelf nog erg jong? Soms denk ik dat dat scheelt, als je moeder je echt al als "volwassene" accepteert, kan ze er ook beter mee leven dat je dingen anders wilt doen dan zij vroeger, denk ik. Maar ook ik (al erg oud ) heb dit soort dingen moeten bespreken met oma... Hoop dat je het kunt bespreken. Zeker als je kunt aangeven dat je weet dat oma zielsveel van kleinkind houdt, kun je daarnaast misschien toch stellen dat je voor een vaste dag in de week zelf wilt bepalen hoe dingen gaan. Als je kindje groter is, kan oma meer een "feestoma" worden met uitjes en snoepjes etc. Maar de vaste oppasdag is toch meer een verlengde van jullie gezinsleven en moet dus volgens dezelfde regels plaatsvinden. In het belang van je kindje en omdat jij als mama (en de papa ook neem ik aan) dat zo wilt. Hoop dat jullie elkaar weten te vinden!
Ik ben 32 en woon sinds mijn 20e op mijzelf Heb heel even door een breuk bij mijn moeder gewoond,maar zorgde voor mijzelf en was praktisch nooit thuis...... Maar ik heb de kleine thuis.....ik ga het eerst nog maar eens op mij in laten werken allemaal,er is teveel gebeurd
Hallo ik heb bij toeval je topic gelezen en wil allereerst zeggen dat ik het knap vind dat je bent opgekomen voor je eigen gezin. Wat heb je een narigheid meegemaakt zeg, ik heb alleen maar respect voor het feit dat je uberhaupt nog een band met je moeder wil hebben na hoe zij jou heeft behandeld in bepaalde situaties. Het klinkt misschien heel bot en voor een buitenstaander is het makkelijk te zeggen, maar zou je niet gewoon voor jezelf kiezen en je moeder gewoon volledig even bannen? Ja, ik weet dat het wel om je moeder gaat, maar het klinkt mij dat ze jou dingen verwijt en dat ze jou alleen maar onzeker maakt. En het feit dat een moederzo koeltjes kan reageren op het bericht dat haar dochter is misbruikt (maakt niet uit hoe lang geleden), dat vind ik het toppunt. Wat je zelf al aangeeft, als het om je eigen dochter zou gaan, dan wordt je toch gillend gek bij die gedachte? En dat is omdat je van haar houdt. Ik kan me niet voorstellen dat uemand zo koel kan reageren als je van iemand houdt. Ik zeg hiermee niet dat je moeder niet van je houdt, maar dat IK het me gewoon niet kan voorstellen,die reactie. Ik vind dat je sterk bent en dat je voor je eigen kind kiest is heel goed. Wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat je voor jezelf er goed uit kan komen.
dank je wel ik ben inmiddels begonnen aan een brief waarin ik mijn gevoelens over de gehele situatie ga uiten en besluit voorlopig even rust te willen.........even geen intensief contact
Jeetje wat een narigheid weer. Heb het je al eerder gezegd in dit topic, herken heel veel van mijn verhaal in het jouwe. Ik wéét hoe moeilijk en hoe heftig het allemaal is (tot op zekere hoogte want ik ben niet misbruikt door iemand die dichtbij mij stond) en ik vind het heel erg knap van je dat jij nu voor jezelf, je meisje én je gezin kiest. En als je het moeilijk hebt en toe wilt geven, houd dan in gedachten dat je moeder nu op een onacceptabele manier met je omgaat, dit wil je niet voor jezelf. Maar al helemaal niet voor je kleine meid, want die ziet straks ook hoe ze met jou omgaat en gaat dat normaal vinden. Veel liefs en hou die kracht vast.. Kwabbernoot