nogmaals dat kan verschillende redenen hebben al denk jij blijkbaar van niet....je vraagt hem wie? hij is 4 heeft veel fantasie dus misschien heeft ie er daarom wel een verhaaltje van gemaakt als je had gevraagd hey wat heb jij op je buik hoe is dat gebeurt krijg je wellicht een ander verhaal en hem van school halen? waarom niet eerst een fatsoenlijk gesprek op school vind dat wel een tikkeltje overdreven hoor
Door de overvloed aan vragen die je hem steeds blijft stellen en de aandacht die je er via hem aan geeft, loop je ook het risico dat hij een volgende keer zijn mond houdt. Zeker als je hem nu ook van school haalt. Hij snapt die gevolgen helemaal niet. Als er iets is gebeurd dan moet je dat nu proberen te achterhalen zonder hem steeds vragen te stellen en een bepaalde richting op te ‘duwen’. Dus serieus gesprek met school. Overigens zou ik me ook kapot schrikken hoor maar ik weet ook dat een kind maar iets hoeft op te vangen en er is een verhaal.
Hoe gaat het met jullie? School nog gesproken over de knuffels en kusjes? Of besloten naar andere school of toch blijven bij deze school?
Ik heb de stukjes van TS echt met open mond zitten lezen. Ben ik hier nou echt de enige in? Ten eerste is zoon in een bepaalde richting gedrukt door TS. Vragen zijn gesteld niet in de open vorm, maar meteen al belastend voor hem. Het hele verhaal wordt steeds groter en groter gemaakt en daarmee doel ik oa op een tekening waarin door TS nu het gezicht van de conciërge wordt gezien. Natuurlijk kan het waar zijn, maar de manier waarop het nu gaat wordt voor mij wel een beetje geloofwaardig. En van school halen? Met wat voor reden dan? Wat als er op een andere school ook iets gebeurd? Heeft zoontje dan binnen een jaar 3 scholen gezien? Lijkt me ook niet al te best voor de hechting. Pas alsjeblieft alsjeblieft alsjeblieft op met überhaupt 1 letter van het woord misbruik, je hebt geen idee wat voor je schade je kunt aanrichten bij iemand. Maar dan ook echt niet TS. Alleen al met het woord ‘kusjes’ (dat nota bene door zoontje is gezegd wat iets heel anders kan betekenen dan wij voor ons zien) kun je al genoeg overhoop halen. Als er niets aan de hand blijkt te zijn dan is de man hier op het forum al genoeg door het slijk gehaald. Het neemt niet weg dat er wél iets kan zijn gebeurd natuurlijk maar ga dan met behulp van professionals dit gesprek aan en ga niet zelf lopen roepen want dat maakt het denk ik (in het geval van TS haar gekleurde opinie nu) alleen maar nóg erger. Ik heb het 1x in mijn werk gezien dat een soortement gelijk verhaal als hier de ronde ging over een vader. Het bleek niet waar ge zijn maar die man kan zich nergens meer vertonen. Hoort overal ‘waar rook is, is vuur’. Het leven van die man is een ware hel geworden... Lang verhaal kort; ik denk dat TS het verhaal ondertussen al zo in haar hoofd heeft zitten dat iets anders niet meer kan en wil gezien worden.
@Iertje81 Eens hoor. Het klinkt mij ook als suggestieve vragen. Die tekening klinkt zo ver gezocht. En het geheugen van een kind is anders dan hun fantasie. Je kunt hun antwoorden zo sturen door vragen op een bepaalde manier te sturen. Maar ook de overige verwachtingen die de heeft van school. Een juf moet bellen over een kras die een kind volgens eigen zeggen heeft opgelopen. De school moet ouders informeren als er een hond op het schoolplein is geweest anders moet ze zelf de directeur van school hierover bellen. Het personeel komt niet meer aan hun echte werk toe op die manier.
Dan moet jouw zoon erg goed kunnen tekenen.....want een kleutertekening waarin jij een bepaalde man kan herkennen is voor mij onwerkelijk. Een kleuter tekent een koppoter (zie link) https://www.tekenjewijs.nl/Tekentherapie_Den-Haag.php/gezonde-tekenontwikkeling
Op maandag hebben we het weekendkring, alle kinderen mogen iets vertellen over het weekend. Er is een jongen die de meest bizarre verhalen vertelt; hij is met zijn ouders naar het binnenzwembad geweest, daar vloog een vleermuis. De vader heeft de vleermuis gedood en de jongen heeft het opgegeten.......
Die van mij al een tijd geen koppoter meer hoor. Maar ben het verder eens dat alles ontzettend uit zn verband wordt getrokken.
Zou dat door het hele Corona-verhaal komen? Ik las op ZP iets over vleermuissoep. Wel interessant hoe dit soort dingen aan elkaar gelinkt kan worden in de hersenen. En het erge is: bij kinderen zijn de verbanden vaak vergezocht en is het dus al snel duidelijk dat er verschillende verhalen aan elkaar gekoppeld zijn, maar wij volwassenen leggen ook allerlei verbanden op grond van het gelijktijdig optreden van verschijnselen. Zo zijn onze hersens nu eenmaal bedraad: altijd verbanden zoeken. Vind ik altijd wel fijn om me daarvan bewust te zijn, zo lukt het regelmatig om niet overhaast conclusies te trekken.
Helemaal eens met je! Had niet de woorden om het goed neer te zetten, maar jij hebt het heel goed neergezet. Mijn kinderen hebben ook wel eens een blauwe plek of kras ergens, en regelmatig hebben ze geen idee waardoor het gekomen is. Net zoals ik laatst zelf een wondje aan mijn vinger had en geen idee had waar ik het open gehaald had, maar het bloedde flink dus je zou denken dat je dat gemerkt moest hebben...
Onze kleuter tekent ook al lang geen koppoter. Verder ben ik het er mee eens wat de rest schrijft. Eerst een goed gesprek met school.
Maar dat is wat ik toch ook al bedoelde ze vraagt hem wie Ipv hoe komt dat... Volgens haar onmogelijk dat het door vallen oid komt En nu reageert ze er ook niet meer op
Eens maar dan ook een echt goed gesprek en niet met de veroordeling al in het hoofd van TS èn dat het állemaal aan school ligt en haar zoontje nergens schuld aan heeft of iets verzint/bedacht in zijn fantasie. Arme man. Ik voel diep medelijden met hem. Bij mijn dochter op school zit ook zo’n soort conciërge. Vreselijk lieve man en ik kan gewoon verdrietig worden als er ook maar 1 zo’n moeder voor opschudding gaat zorgen op school zoals TS met haar verhaal...
Ik ben benieuwd hoe het nu gaat met je zoontje TS. Want eerlijk gezegd zou ik me ook niet prettig voelen wanneer mijn kind het over een oude meneer in combinatie met het woord piemel heeft. Er is een gezegde van dr Phil (wat ik vroeger wel eens keek), altijd bij gebleven. Hij zei: neem een kind in zo’n situatie altijd serieus, totdat je zeker weet dat er niks is gebeurd. Uiteraard vind ik ook dat hier zeer zorgvuldig mee om gesprongen moet worden richting de school, want wat TS zelf ook zegt, ze wil beslist niet dat het de conciërge of de school of wie dan ook zal schaden. daarom zou ik zelf niks over de conciërge zeggen of melden richting de school. Ik zou in gesprek gaan met de school, maar dan heel open, zonder suggestief te zijn, gewoon vertellen dat ze zich zorgen maakt over zoon en hoe ze met dit - al dan niet - gefantaseerde verhaal om moeten springen, of de school haar zoontje misschien de komende tijd wat extra in de gaten willen houden. Zo beschuldigd ze niemand, maar geeft ze toch aan dat haar zoontje wellicht wat extra begeleiding nodig heeft. Veel succes TS
Hoewel ik mij ook echt het leplazerus zou schrikken wanneer mijn kinderen mij zouden vertellen dat ‘een oude meneer met een zwarte snor aan hun piemeltjes hebben gezeten’, vind ik het erg ingewikkeld wat jij nu hier het beste mee zou moeten gaan doen. Ik ben van mening dat jij onhandige vragen hebt gesteld waardoor de waarheid wellicht nooit meer boven water gehaald kan worden. Je zou het beste alleen open vragen hebben kunnen stellen en als je zou vermoeden dat er iets verschrikkelijks is gebeurd stoppen met vragen stellen en onmiddellijk politie of veilig thuis moeten hebben gebeld zodat zij professionals met jouw kind hadden kunnen vragen. Door jouw vragen heeft je kind wellicht zelf een verhaal gemaakt in zijn hoofd. Volgens Piaget, een ontwikkelingspsycholoog, bevinden peuters en kleuters zich in de eerste fase van het pre-operationele denken. Dit betekend dat het denken kenmerken heeft van het concreet logisch redeneren, maar dat het kind zich nog laat afleiden door toevallige omstandigheden, emoties en fantasie. Jouw vragen, gecombineerd met de eerdere waarschuwing, kan jouw kind een gek verhaal hebben laten maken. Dit alles gezegd hebben: het neemt jouw zorgen ongetwijfeld niet weg. kind van school halen vind ik als paniekvoetbal klinken. Ga eerst maar eens proberen rustig met de juf te gaan praten. Hoe ziet zij jouw kind in de klas?
Eens met @Iertje81 in deze denk ik. En wel om de volgende redenen: 1 Zoontje wil gewoon naar school en is niet angstig. Als er werkelijk iets baars is gebeurt, dan zou hij was niet meer willen gaan. 2 Is het überhaupt mogelijk om een kind tijdens de lunchpauze ergens ongezien apart te houden om daar wat dan ook te doen? Als andere kinderen iets dergelijks zien,van gaan die toch ook kletsen? 3 Kinderen hebben een rijke fantasie. 4 Als er werkelijk iets baars gedaan is door 'een oude man' dan had hij het wellicht niet verteld. Blijft de vraag over waar de kras op zijn buik vandaan is gekomen. Geen idee. Maar van gefriemel aan de piemel krijg je dat niet toch? Wel van wilde spelletjes met kinderen op het schoolplein. Of van vallen. Of van een vechtpartijtje. Of ...