Bij ons kan het ook wel eens flink knallen, maar we schelden nooit. Ik heb wel eens met alleen sokken aan een gat in de badkamerdeur geschopt. Niet een heel snuggere beslissing. Auwwww...
Oef, wij zijn een akelig beheerst stelletje, volgens mij. Wij schelden niet/nauwelijks; en wij schreeuwen zeer zeker niet. Wij doen ook niet aan stem verheffen of tegen elkaar aan blijven zeveren. Wij gaan op en neer ons standpunt verkondigen - en ook alleen DAT standpunt en halen daar verder niks bij. Dat standpunt onderbouwen wij met argumenten en zo proberen wij ons eruit te discussiëren. Wanneer één van ons boos is, zeggen we niks tegen elkaar. We laten het bezinken tot een later tijdstip en de emotie dusdanig gezakt is, zodat we het gesprek weer op een beschaafde manier verder kunnen voeren. Wij zijn 'zwijgers'. Wanneer we elders zijn en daar ruzie krijgen, gaan we gewoon naar huis, punt. Dan doen we allebei wat anders en dan is het klaar. En we hebben echt wel eens ruzie, maar niet ruzie-ruzie. Meer zo van: nou, ik vind dat stom. Hij: ja, jammer dan, ik vond dat stom. Ik: ach, ik deed tenminste iets, dat kun je van jou niet zeggen. Hij: ja nou... En uiteindelijk schieten we na het vijfde verwijt alweer in de lach door de stompzinnige uitwisseling van verwijten en is het alweer klaar. Bovendien heeft mijn partner zo'n lekker snoetje met een grote grijns waarbij je zijn colgate-gebit ziet stralen en schiet je sowieso in de lach. Andersom heb ik een verpletterende sarcastische/cynische houding, waardoor hij in de lach schiet. Tja, ruzies duren hier nooit lang.
Ja, wij hebben ook wel eens flink ruzie en ja daar wordt ook soms bij geschreeuwd etc. Wij zijn alle twee erg heftig in onze emoties en dan kan het soms flink knallen. Maar... dan zijn de kinderen er niet bij en we zullen het ook absoluut niet buiten doen. Vind het al erg zat dat als we een flinke ruzie hebben gehad de buren het eventueel gehoord hebben. En schelden met ziektes etc doe ik ook niet. Mijn man helaas wel. Die heeft dat uit zijn jeugd mee gekregen en het is blijkbaar lastig om dat er uit te krijgen.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Toen ik een meisje van een jaar of 6 was hadden we buren naast ons die elke late avond/nacht ladderzat waren en knallende ruzie hadden, tot aan met voorwerpen ene deuren gooien toe. Mijn kamer grensde aan hun huis dus ik zat elke nacht hevig geschrokken en trillend onder de dekens, zo'n impact had het. Politie is er vaak geweest maar konden niet veel doen dan waarschuwen, toen was het voor die nacht wel weer stil maar een week erna was het weer feest. Ik ben door die alcoholisten echt lange tijd mensenschuw geweest.