Hallo iedereen, Een vriendin van mij is manisch-depressief. Ze gebruikt speciale medicijnen en is in behandeling en ze is ook aan het afkicken. Ik vind haar super lief (ze is heel zorgzaam), maar wanneer we samen zijn met anderen zegt ze vaak ongepaste dingen. Ik probeer te negeren maar het lukt niet... Ze praat bijvoorbeeld de hele tijd over geld. De salaris van haar man is evenveel als mijn vriend's en de mijne, we werken allebei kei hard en fulltime. Zij werkt alleen 1 uur per dag, ik kan het begrijpen want ze is ziek. Het irritante is ze pronkt ermee vooral tegenover anderen. Ze heeft ook haar eigen stocks. Ik begrijp er niet veel van, want ik ben maar een simpele persoon. Maar wordt soms scheitziek van haar gedrag hoe ze tegenover anderen ongepaste dingen zegt over mij en mijn vriend. Ze zegt bijvoorbeeld hoe laag mijn salaris is en hoevaak ik op en neer reist en dat ik zwanger ben en klein woont en dat het zielig is voor de baby en dat zij beter kan verzorgen omdat ze groter woont etc. Ook haalt ze mij verleden erbij over hoe slecht ik had in mijn vorige relatie of over mijn ouders die arm zijn en 6 kinderen hebben etc. (waarom zegt ze dat?) Gisteren avond was ik zo boos geworden dat ik zei dat ze ermee moet stoppen en dat ik het niet wenselijk vind wat ze zegt omdat het niet andermans zaken zijn en dat het mij pijn doet. Ze gaf mijn hormonen de schuld en dat ik raar reageer. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb op internet gelezen dat ik moet negeren omdat ze manisch depressief is. Toen ik haar had ontmoet was ze niet zo, dat komt omdat zij nu aan het afkicken is met de medicijnen en vind haar gedrag DOOD ENG! Het doet mij pijn. Ik wil dat ze beter wordt en zij wilt natuurlijk ook beter worden omdat zij ook kinderen wilt want medicijnen en zwanger worden is slechte combo, daarom is ze aan het afkicken. Wat moet ik doen?
Mijn stiefvader is manisch-depressief en praat echt niet zo, ik heb ook nog niemand in zijn lotgenotengroep zo horen praten. Je vriendin heeft een stoornis, maar dat is niet haar identiteit. Ik denk dat het eerder aan haar persoonlijkheid ligt, maar dat heb je misschien nooit gezien omdat ze was afgevlakt door haar medicatie?
Hier weet ik niet zo veel van manisch depressief mensen. Wel een paar mee gemaakt natuurlijk. Maar die waren niet zo als jou vriendin. Dit klinkt eerder of ze jou steeds probeert onder uit te halen. En misschien is zij wel jaloers omdat jij nu zwanger bent. Denk gewoon eerder dat het bij haar karakter trekken hoort dan bij haar ziek zijn.
Moeilijk? Sorry ik zou absoluut niks te maken willen hebben met iemand die mij voor anderen voor schut zet. Dus ik zou zeggen leuk je te hebben gekend maar hier houdt het op.
Ook al heeft iemand psychiatrische problemen, daarmee heeft iemand niet het recht om je te kwetsen, pijn te doen, te beledigen of over je grenzen te gaan. Je doet er goed aan om je grenzen aan te geven en duidelijk te zijn dat je haar gedrag (en niet haar als persoon) ongewenst vind. Ik lees ook dat je het gedrag dood eng vind, lees ik dat goed? dat vind ik namelijk zorgwekkend. Als je eerlijk bent, ben je bang voor haar of gedrag? Als dat zo is moet je dat gevoel niet onderschatten hoor.
Ik vind het doodeng omdat ze voordat ze de medicijnen volledig slikte dat ze niet zo naar deed. Jullie zeggen dat het haar persoonlijkheid is? Dan moet ik toch even met haar praten.
Persoonlijkheid weet ik niet, het is haar gedrag. Je keurt haar gedrag af. Niet haar persoon of persoonlijkheid. Maar je moet iig met haar praten. Dat zeker! Kom op, ze mag niet zo met je omgaan! Ongeacht wat haar probleem is, dat is haar probleem en ligt bij haar. Daar moet zij mee omgaan en niet jij!
Mijn moeder is man depressief e hoewel dat gepaard gaat met geen fijn gedrag herken ik dit dan weer niet. Mijn moeder heeft er overigens ook een handje van alles dasrop te schuiven of heb ik dat gezegd weet ik niet meer.. Het is erg lastig ermee om te gaan ik heb sinds een jaar geen contact meer omdat ik er zelf aan onderdoor ging altijd mijn mond te moeten houde (valt niet mee te praten als djngen dwars zitte ) en mijn kids hebben mij nodig dus ik moest na 15 jaar hier een keus in maken... ik wens je veel succes.. natuurlijk is niet iedereen hetzelfde.. wel wil ik zeggen laat niet over je heen lope omdat ze ziek is.. ik heb dus heel la g maar alles gepikt omdat ik dacht ze is ziek.. maar dat heeft dus zij n tol geeist..
Sorry, maar depressief of niet, hier zou ik echt furieus om zijn geworden! Ze gunt het je dus gewoon niet. En dat zou ik persoonlijk maar 1x bespreekbaar maken, en mocht het dan op mijn horrrormonen worden afgeschoven zou het voor mij echt klaar zijn.
Mensen die manisch depressief zijn, zitten vaak in of manische periodes od depressieve periodes. In manische periodes zijn ze vaak druk, ongeremd, geven bijvoorbeeld veel geld uit, zijn onvermoeibaar of vinden zichzelf fantastisch. Bij iedereen ziet zo'n manische periode er anders uit, de ene schildert zij hele huis roze, de ander koopt alle winkels leeg of geeft al zijn geld aan een goed doel. Je gaat je extreem gedragen en ook je basis persoonlijkheid word dan versterkt. Ben je normaal iet wat narcistisch, dan kan dat zeeeeer versterkt worden in manische periode. Echter zit er ook een andere kant en dat is de depressie. Dan voelt men zich ellendig en somber. Vaak verlangen ze dan terug naar het manische, omdat men zich in het algemeen dan geweldig voelt. Als iemand vanuit stabiele stemming manisch word, dan vragen ze vaak ook geen hulp en laten het gebeuren, simpelweg omdat het meestal een lekker gevoel is. Het afkicken gaat vaak gepaard met vervelend gedrag. Door het afkicken word men chagerijnig en voelt zich slecht. Ook kunnen verslaafden zeeeeeer goed manipuleren om maar aan drank/pillen/drugs (net waar men aan verslaafd is) te komen. Jouw vriendin heeft niet het recht zich zo tegen jou te gedragen. Echter kan je hierin wel afwegen in welke periode ze in haar leven zit....is ze nu kwa stemming stabiel dan hoef je het zeker niet te pikke hoe ze zich gedraagt. Zit ze echter volop in een manie dan heeft ze weinig controle over wat ze doet...en kan je het haar eigenlijk nu even niet kwalijk nemen...er later in rustigere tijden op terug komen is dan beter. Als je vriendin momenteel is opgenomen, zou je ook daar eens met haar/verpleging kunnen praten. Dan kom je er achter waar ze precies zit met haar stemming en hoe je e.e.a. Nu het best kan aanpakken.
Ook al kun je het haar niet kwalijk nemen, je kunt haar er nu wel op aanspreken op haar gedrag en hoeft niet te wachten tot ze in haar rustigere periode zit. In de psychiatrie gaan ze ook niet alle ongeremde mensen hun gang laten gaan en pas aanspreken als ze weer stabiel zijn.
Klopt we begrenzen mensen dan volop. Echter iets dergelijks bespreken en dan en zinnig antwoord verwachten, als iemand echt volop manisch is gaat simpelweg niet werken. Je kan het aangeven, dan ben je het even kwijt en misschien dat het even werkt. Maar e.e.a. Kan je beter bespreken als ze rustig is....dan nog, grote kans dat ze in volgende manische periode weer hetzelfde doet....
Ze heeft een bipolaire stoornis zoals ik. Ik denk dat ze lithium inneemt zoals ik, maar ik snap eigenlijk niet waarom ze aan het afkicken is. Is ze niet manisch? Want als ik manisch ben doe ik ook hele gekke dingen. Ik kan je wel vertellen dat ze er echt niks aan kan doen. Ze is gewoon ziek en met medicatie ben je stabiel, maar als ik je verhaal zo lees is zij niet echt stabiel? Ojja waarom gaat ze niet naar de pop poli daar kunnen ze haar helpen met zwanger en medicatie. Meestal kun je de medicijnen wel innemen tijdens
Ja! Ze gebruikt lithium! Maar door die medicijnen gaat het heel moelijk om zwanger te worden. Ze is aan het afkicken, en soms luister ze niet naar de psychiater (vertelde mij ze). Gaat ze drastisch in 1 keer stoppen, en toen ze dat deed, werd ze GEK? werd ze opgenomen in de ziekenhuis en verbleef daar meer dan een maand. Maakte bezorgd, kon haar niet bellen en zelfs haar man niet (ze wilde rust?) en toen ze uit de ziekenhuis geslaagd was, ging het gewoon door alsof er niks aan de hand was. Ik praat NOOIT over haar ziekte. Alleen vraag ik hoe het gaat. Ze zegt dat het goed gaat... Ze gaat naar een kliniek waar ze geholpen wordt. Ze is in de jaren paar keer opgenomen in een speciale ziekenhuis (weet niet hoe en wat). Haar gedrag is heel drastisch en daarvoor toen ze gewoon haar medicatie neemt, was ze NIET zo. Ik weet als een gewoon persoon, dat ik het niet moet pikken. Maar ik ken haar goede kanten en ze is echt niet haar zelf. Is gewoon eng. Niet dat ik bang bang ben, maar gewoon die draai dat ze slecht gedraagd. In september mag ze van de dokters beginnen om zwanger te worden. Maar ik vind haar gedrag extreem en ik weet niet hoe ik het moet aanpakken. Heb net met mijn vriend gesproken, hij zei dat ik beter even afstand moet nemen en aan mezelf moet denken...
Wat moet dat moeilijk voor je zijn geweest zeg. Maar ben het helemaal met je eens: Je kunt er niet alles op afschuiven (al zitten sommige mensen totaal in dat gedrag vastgeroest) en je hoeft ook niet altijd je mond te houden omdat iemand ziek is. Goed dat je een keuze hebt gemaakt voor jezelf, al vind ik het heel jammer voor je dat het zover moest komen.
Je moet de lithium afbouwen en niet in 1 keer stoppen, dan gaat het zeker mis. Zolang zij haar medicatie niet inneemt zal ze de hele tijd zo gek zijn, manisch en gekke dingen roepen. Zij heeft zelf niet door wat ze roept, als de periode weer afgelopen is zal ze niks meer herinneren. Ik zou ook afstand nemen, want ze slikt haar medicijnen nu niet en ze zal dingen blijven zeggen. Ik zou pas weer contact opnemen als ze haar lithium weer inneemt of een alternatief Succes meid
Mijn vader is manisch depressief. Ik herken een hoop, maar hij doet het achter mijn rug om. Ik denk dat hij nog een andere stoornis heeft. Hij liegt zijn hele leven bij elkaar en niet alleen om dingen mooier te maken maar ook om onbenullige dingen.