Ja, want in de meeste ruzies tussen ouders, en/of tussen ouder en grootouders, heeft niemand het persoonlijk gemunt op de kinderen. In de meeste situaties hebben zowel ouders als grootouders geen intentie om het kind in gevaar te brengen of te mishandelen. Obv deze topic zou je denken dat kinderen in Nederland massaal mishandeld worden door hun grootouders? In de praktijk wordt het kind weggehouden als een soort wraak vanwege persoonlijke issues..
Ik vond het jarenlang zo mooi dat ik Nederlandse en niet Vlaamse ben zodat ik niets met zo'n bizarre rechtsregel te maken had. Volgens manlief is dit gewoon weer een verkiezigingsstrijdpraatje om wat zieltjes te winnen en komt dit er nooit door heen. Laten we het hopen dat hij gelijk heeft..
Meeste ja, maar niet allemaal. Mijn man heeft geen ruzie met zijn ouders, ik ook niet, maar er speelt wel veel. Ik weet ook dat ze onze kinderen nooit pijn zouden willen doen, maar ze zullen ze wel emotioneel chanteren en bespelen.
Wellicht dat dat ook gebeurt. Maar het gebeurt ook uit bescherming dat ouders hun kinderen niet in contact laten komen met de 'grootouders'. Wat een hel zou dat zijn voor een ouder als die hun kinderen van een rechter zouden moeten doen blootstellen aan mensen die zij wellicht als gevaarlijk zien. Waar is dan de autonomie van een ouder gebleven?
Ik ken dus een situatie waarbij de moeder is overleden en sindsdien hebben haar ouders hun kleindochter niet meer mogen zien omdat de vader dit niet toe laat (vreemde man en lang verhaal). Deze mensen hebben zo'n hartzeer vanwege het verlies van hun kind, en daarbij mogen ze haar enigste nalatenschap niet eens zien. Hoe verschrikkelijk is dat? Van mij mag daar een rechter wel aan te pas komen.
Aan de andere kant heb ik zelf een vader waar ik geen contact meer mee heb, ik zou het afschuwelijk vinden als hij het zou gaan aanvechten om een omgangsregeling met mijn kinderen te treffen. Hij is namelijk niet hun opa. Dus het hangt natuurlijk echt af van de situatie.
Daarnaast hoe zit dat dan met adoptie kinderen? Die hebben helemaal geen 'bloedband' met hun opa en oma, want technisch gezien zijn dat hun opa en oma dan helemaal niet... Vind dat heel raar.
Heel leuk allemaal maar wat nou als opa en oma een bijstandsuitkering hebben zoals in mijn geval? Die mogen niet oppassen ivm fraude.
Ik blijf het een lastig onderwerp vinden. Er zijn zoveel mogelijke scenario's. Ik denk dat dat het lastig maakt om hier een pasklaar antwoord op te geven. Ik vind het aan de ene kant een goed idee dat grootouders en kleinkinderen recht krijgen elkaar te zien, als ouders dat om oneigenlijke redenen tegen houden. Zoals bijvoorbeeld uit "wraak" na ruzies, zoals adi zegt, of bij overlijden van een van de ouders, zoals in de situatie die niekepiek beschrijft. Aan de andere kant is het soms inderdaad zo dat grootouders, zonder dat bewust te willen, een negatieve invloed op kinderen zullen hebben, zoals de situatie bij umm85. Ik snap dat je je kinderen daar tegen wil beschermen, maar het zal waarschijnlijk moeilijk zijn om aan een rechter duidelijk te maken dat omgang niet in het belang van het kind is, omdat zulke dingen vaak heel subtiel gaan, door de andere partij altijd anders uitgelegd worden en heel moeilijk te bewijzen zijn. Dan kom je inderdaad uit op de vraag van maartje84, waar de autonomie van de ouder dan blijft.
Dit heeft helemaal niets met oppassen en/of inkomsten te maken hoor. Het gaat om recht op contact. En waarschijnlijk mogen opa's en oma's met bijstand best oppassen, alleen OF zonder daar geld voor te ontvangen OF door officieel gastouder te worden. In het laatste geval worden ze gekort op hun uitkering, maar dat is dan ook terecht, want ze hebben zelf inkomsten om die korting te compenseren. (Of eigenlijk compenseert de korting de inkomsten.)
Mijn moeder is erg geraffineerd in mensen kapot maken, beïnvloeden en tegen elkaar uitspelen!!!! Sorry.... ik heb mijn kinderen er niet voor over om op een slinkse onzichtbare manier ze kapot te laten maken zoals ze dit ook bij mij gedaan heeft!!!!!! Ze zal ze zeker weten tegen mij uit spelen en op hun geweten en hun gevoel praten. Voor mijn kinderen er erg in hebben wat er nu precies gebeurd is het leed al geschied en zijn ze volwassen....
Voor sommige gevallen juich ik zo'n regeling wel toe eigenlijk. Als ik hier al eens kijk op ZP en vaak bij futiele redenen al wordt geroepen om de omgang te staken met oma/opa, dan vind ik dat echt zorgelijk. Hoezo omgang stoppen omdat oma eens koekje geeft (bij wijze van spreken dan he). Of de kinderen inzet bij een scheiding. Overigens toen mijn ouders gingen scheiden, hebben wij beide oma's gewoon gezien, via mijn moeder en mijn vader. Beide oma's kwamen ook op onze verjaardagen bij ons thuis. Niks niet 2 keer verjaardag vieren, vind dat ook echt ronduit belachelijk (sorry), en mijn ouders konden elkaar echt wel schieten kan ik je verzekeren. In andere gevallen, als vaststaat dat het kind er slechter van wordt denk ik niet dat dit wenselijk is. Ik denk ook niet dat er ook maar 1 rechter is die dan een omgang zal vaststellen.
Misschien bedoelt ze betaald oppassen/ oppassen tegen een vergoeding? Maar dan nog, staat inderdaad los van het onderwerp verder.
Ja, het is toch niet zo (althans dat mag ik wel hopen) dat oma alleen haar kleinkind ziet als ze oppast? Dat zou ik wel heel vreemd vinden hoor ...
Laat alsjeblieft het recht bij de ouders en laat de ouders alsjeblieft volwassen genoeg zijn bij scheidingen om rekening te houden met grootouders. Maar vooral kijkend naar de relatie daarvoor en erna. Is het daarvoor slecht om wat voor rede dan ook lijkt het me niet meer dan logisch dat het zo verder gaat maar is het daarvoor goed dan maar volwassen genoeg optreden. Zoals ik het lees geld het alleen bij scheiding en is daarvoor de band dus goed geweest. Hier hebben we al 6 jaar geen contact meer met schoonfamilie, dat laten we graag zo omdat we er hele goede redenen voor hebben, dus ook hele goede redenen om onze kleine niet met hun in contact te brengen.
Ik vind het moeilijk. Lijkt me zeker dat er gevallen zijn waarbij het toch triest is dat de opa's en oma's de kleinkinderen niet meer te zien krijgen, soms gewoon om de ander (ex) tegen te werken. Zoiets zou ik ook vreselijk vinden hoor als ik later oma wordt. Aan de andere kant, ik denk dat veel ouders ook wel een gegronde reden hebben om het contact te hebben zoals het is, dus veel, weinig of geen contact. Relaties zijn nu eenmaal vaak complex.
In geval van een scheiding, vind ik het de verantwoordelijkheid van de ouders om ervoor te zorgen dat kleinkinderen ook hun opa's en oma's van beide kanten zien (dus ex zorgt dan voor contact met zijn ouders, de ander voor contact met haar ouders). Als ze er voor kiezen om contact met hun eigen ouders niet toe te staan, dan zal hier ongetwijfeld een reden voor zijn. Bij een overlijden vind ik het wel een ander verhaal worden! Dan is de betreffende ouder er niet om contact met opa's en oma's te waarborgen, dus moet de overblijvende ouder hier zijn/haar verantwoordelijkheden in nemen. Moet je dit wettelijk regelen? Wat mij betreft niet...
Ja maar daar schort het gewoon soms wel eens ernstig aan. Sommige ouders zijn niet eens volwassen genoeg om rekening met elkaar te houden, laat staan om dan rekening met de rest van de familie te houden.
Precies dit Wat is het volgende? Je broers en zussen dus de ooms en tantes van je kind want tja das ook een famillieli?