Ik heb dit ook bij een vriend van mij meegemaakt, echt heel triest. Maar heb zelf ook de andere kant meegemaakt. Mijn vader had alle kansen met ons en die heeft hij nauwelijks genomen. Erkennen heeft mijn inziens niets te maken met het opbouwen van een band. Dat kan ongeacht hij het kind wel of niet erkend heeft. Ik zou er voor kiezen nu niet te laten erkennen. En dat is voornamelijk omdat hij zo weinig interesse lijkt te tonen. Erkennen kan ALTIJD nog. Waarom nu iets doen waar je later misschien wel héél veel spijt van krijgt en je dan niet meer kan terugdraaien.
Meid wat een rotsituatie. Als ik jou was zou ik hem je kind niet laten erkennen. Een band opbouwen kan ook zonder dat hij jullie kind erkend. Zoals al door meerderen gezegd, ook bij mij gaan er allerlei alarmbellen rinkelen. Denk alsjeblieft nog eens goed na! Verder wil ik je heel veel sterkte wensen de komende tijd en probeer van je zwangerschap te genieten!!
wat een ontzettend vervelende situatie waar je je in bevindt. Nu lees ik natuurlijk alleen jouw kant, maar er zijn een aantal punten: - hij zet jou zwanger het huis uit - hij interesseert zich nergens in/draagt nergens aan bij - zijn toekomst hier is enorm onzeker - hij zet zijn belangen (erkennen, naam) voorop - jouw belangen bungelen ergens voor hem ver achteraan je moet je afvragen: zijn zijn belangen wel de juiste belangen voor je kind? Ook zonder erkenning kan je een prima omgangsregeling bedenken, erkennen kan in de toekomst altijd nog, zodra er meer duidelijkheid is over zijn toekomst, over zijn situatie en vooral: zodra hij bewezen heeft dat hij goed voor zijn kindje zorgt en de situatie van het kindje VOOROP zet. Jouw eisen lijken mij niet meer dan fair, beter gezegd: meer dan netjes. Je komt hem verder tegemoet dan ikzelf misschien zou doen. Dan is het take it or leave it denk ik even. Laat hem maar in zijn sop gaarkoken, als hij echt voor het kindje gaat moet hij dat maar eens laten zien.
NIET laten erkennen hoor. Hij interesseerd zich niet voor je kindje,echt niet. Hij wil alleen maar die erkenning en achternaam. ECHT, ik zou mijn handen er niet aan branden hoor.
Ik zou het ook niet doen. Waarom is dit zogenaamd zo belangrijk voor hem? Hij wil toch ook niet betalen en alles, dus waarom moet zijn zoon dan zijn naam dragen terwijl zijn vader verder niks voor hem over heeft?
Hij heeft vanaf het moment dat we uit elkaar waren heel erg lopen pushen om te mogen erkennen (terwijl hij het hier nooit over had toen we nog samen waren). Hij heeft mij verteld dat erkenning de enige manier was om zijn verblijfsgunning te kunnen verlengen. En uiteraard wil ik niet dat hij het land uitgezet wordt, want een zoon verdiend de kans en mogelijkheid om zijn vader te zien. En dus ben ik overstag gegaan, wel met heel veel randvoorwaarden. Door al jullie berichtjes toch weer gaan twijfelen... Ik ben het er mee eens dat een stukje papier niets zegt over de band. Maar hij vond het zo belangrijk, ook als bewijs dat ik het kind niet bij hem weg hou, dat hij zo het recht verwerft om contact te mogen hebben met zijn zoon en bleek later (althans dat zei hij) het zijn enige manier was om in Nederland te kunnen blijven. Zojuist toch maar eens even de IND gebeld, en, je raad het al. Het is is complete bullshit! omdat hij hier een huis heeft, en is ingeburgerd, geworteld is in nederland en een relatie van langer dan 3 jaar met een nederlandse heeft gehad kan hij zijn verblijfsvergunning gewoon verlengen. ALs hij maar open kaart speelt met de IND! Ben nu geneigd de complete omgangsregeling deal (inclusief allimentatie plicht en erkennings recht) van tafel te halen. Ik snap echt niet waar hij mee bezig is. Waarom is hij niet eerlijk tegen me? ik zie mezelf niet als onredelijk... (bijna) alles valt te bespreken. Hij maakt het alleen maar onmogelijk voor zichzelf op deze manier. Groetjes van een totaal gefrustreerde Burnst. (nogmaals enorm bedankt voor al jullie reacties en steun! doet me goed!)
Wat een gedoe meid! Heb je de erkenning al gedaan? Of heb je alleen toegezegd? IK zou het echt niet doen. Hij is duidelijk niet eerlijk tegen je over dingen. Laat hem zich eerst maar bewijzen.
Ik heb hem toegezegd dat hij de baby mag erkennen bij geboorte als hij de komende 8 weken betrokkenheid en verantwoordelijkheid toont. Dat hij zich houdt aan de afspraken op financieel gebied en dat hij pas alleen met de kleine mag zijn als zijn verblijfsvergunning en baan zijn geregeld. Tot die tijd ziet hij de baby alleen met mij erbij (of 1 van mijn familieleden).
Mag ik vragen uit welk land je ex komt? Dat liegen is niet een al te goed teken ook. Die is meer van plan als je het mij vraagt...
is dit ook zo in landen waar de vrouw geen voogdij krijgt bij scheidingen? En de landen die niet in het haags kinderontvoeringsverdrag zitten? Als zo'n man nou zielig gaat zitten doen bij de ambassade? (ik vraag me dit serieus af hoor. Ben wel benieuwd hoe het allemaal zit.) Nogmaals, ik zou het risico gewoon niet willen lopen. Better safe than sorry. Ik zou dit dus ook niet allemaal zelf gaan regelen, maar hier toch echt een advocaat voor in de arm nemen.
Ik heb net gezocht of Turkije (waar mijn ex vandaan komt) ook heeft getekend voor het haags ontvoerings verdrag. Kan het verdrag zelf wel vinden, maar niet de lidstaten :-s Als hij de deal die nu op tafel ligt tekent, prima. Zo niet, dan laat ik het na de kraamperiode door een advocaat regelen en dan sluit ik het boek voorlopig. Heb rust nodig in mn hoofd...
Turkije kent toch ook een dienstplicht? Meis het enige wat ik je kan meegeven is je hart te volgen. Doe waar jij je goed bij voelt en doe wat jij denkt dat het beste is voor je kindje. Jij en je beebje zijn nu even belangrijk. Laat je ex eerst zijn zaken op orde krijgen en ga dan rekening houden met hem. Het klinkt nl alsof hij nog niet zoveel rekening met jullie wil houden.
Ben ik dienstplichtig in mijn land van herkomst als ik een dubbele nationaliteit bezit? | Rijksoverheid.nl dienstplicht in turkije kan dus afgekocht worden, maar er moet wel een basistraining van een maand in turkije gedaan worden.
Ook ik zeg NIET laten erkennen! Neem het zekere voor het onzekere meis. Een echte vader bouwt ook een band met zijn kind op zonder een papiertje. Niet? Dan is het ook geen echte vader!
Tenzij haar zoontje de komende 30 jaar ofzo afstand doet van zijn Turkse paspoort, want dat kan gewoon.